26 ตุลาคม 2548 14:57 น.
sun strom
14.20 น.
บ่ายวันนี้มีเวลาพอที่จะเข้ามาอ่านบทกลอนของเพื่อน ๆ ให้เกิดความรู้สึกหลาย ๆ อย่าง ทั้งสุข เหงา เศร้า และอิ่มเอิบ
สุขด้วยมีเวลาอ่านบทกลอน เรื่องสั้น ของเพื่อน ๆ
เหงาด้วย บางเรื่องที่อ่านแล้ว ก็อินไปกับเรื่องนั้น ๆ
เศร้า เพราะยังไม่ทราบว่าเมื่อไหร่ เราจะหลุดพ้นจากอารมณ์ต่าง ๆ ที่เกิด
อิ่มเอิบ เพราะขณะนี้ได้นั่งเขียน เขียนในสิ่งที่มันเกิดในอารมณ์
ป่านนี้พี่พงษ์จะทำอะไรอยู่ กำลังให้อาหารวัวหรือกำลังก่อไฟ เผาปลา หรือกำลังนั่งคุยกับลูก ๆ ด้วยความสุข เข้ามาอ่านในสิ่งที่พี่เขียน ได้รับทราบถึงอารมณ์ของคนที่ใส่เข้าไปในสิ่งที่เขียนด้วยค่ะ เป็นชีวิตที่มีความสุข เรียบง่าย แต่พิถีพิถัน ในอันที่จะก้าวเดิน เป็นแบบอย่างที่ดีของคนในครอบครัว
คุณลุงแก้ว ไม่สบายหายดีหรือยังคะ อบอุ่นบนสายใยรักที่ลุงได้ถักทอ
คุณอัลมิตรา ผู้หญิงที่แกร่งกล้า ห้าวหาญ คุณยังสบายดีอยู่หรือเปล่าคะ
คุณครูใหญ่ ฯ หัวใจคุณคงทำด้วยใยเหล็ก ถึงได้แกร่ง มีเรียวแรงขนาดนั้น คุณต้องอยู่อีกนานนะคะ เพื่อเด็ก ๆ เหล่านั้นค่ะ อย่างไรจะคอยเป็นกำลังใจให้คุณเสมอค่ะ
แม่จิตร ยศ คุณยังสบายดีอยู่หรือเปล่า ทำไมเงียบหายไปไม่ส่งข่าวบ้าง
พี่นิ่ม ดาหลาปะการัง อย่าท้อนะคะ พี่ยังต้องเป็นหลักของอีก 2 หน่อ สู้นะคะพี่นิ่ม
พี่ตา บินเดี่ยวหมื่นลี้ ขอให้ทำงานด้วยความสุขนะคะ
คุณต่อ เรไร เป็นอย่างไรบ้าง คนร่างใหญ่ ล่ำบึ๊ก ห่าง ๆ หวัดนกด้วยนะคะ
คุณผู้เฒ่า หายไปนานแล้วนะคะ ขอให้ปลอดภัยจากอันตรายในทุก ๆ อย่างค่ะ
พี่ปราย กอกก หากพี่เข้ามาอ่าน มัทคิดถึงพี่นะคะ เพียงหวังให้พี่สบายใจ ทุกสิ่งอย่างผ่านมาแล้วก็จะต้องผ่านไปค่ะ เพียงให้เรามีพลังที่จะต่อสู้
ดอกข้าว ขยันเรียนนะเด็กชายวิจิตร
จอมมาร ฯ ขอให้ท่านเพลา ๆ การล้างแค้นลงด้วยเถอะค่ะ
เจ้ากาลาแมของพี่มัท พี่คิดถึงเจ้า ขยันเรียนด้วยนะคนดี อย่างอแงหล่ะ
พี่ชัยชนะ อุบลหนาวหรือยังคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
น้องกี้ น้องดิน น้องไอน์ น้องวิสกี้ฯ ขอให้ร่าเริงเบิกบานอย่างนี้ตลอดไปนะคะ
คุณหน่อง ดาวอังคาร ฝากแต่งรูปให้ซักรูปได้ป่าวคะ
พี่พุดไพร ขอเพลงเพราะ ๆ ฟังด้วยค่ะ
พี่ดอกแก้ว ขอสายธรรมอันอบอุ่นโปรดเกื้อหนุนเพื่อน ๆ ในเว็บให้เป็นคนดีด้วยค่ะ
คุณไรไก่ พี่สลักเสลา ยังคิดถึงไม่เปลี่ยนแปลง
คุณแก้วนิดา คุณยังสบายดีอยู่หรือเปล่าคะ
คุณปีกฟ้า ขอบคุณที่ให้โอกาสได้ฝากในสิ่งที่อยากฝากไว้
พี่พายุ ป่านนี้พี่อยู่ไหนคะ ทราบป่าว มัดหมี่คิดถึงพี่ค่ะ .
หากไม่ได้กล่าวนามก็โปรดทราบนะคะว่า หวังให้ทุกคนเป็นคนดีค่ะ คิดถึงในสิ่งที่ดีดี อารมณ์แจ่มใส จิตใจเบิกบาน สุขสำราญกันทุกคนค่ะ
เป็นอารมณ์ที่คละเคล้ากันจริง ๆ ดีใจ เสียใจ เหงา ๆ
เบื่อ ๆ เซ็ง ๆ เฮ้ออออออ ชีวิตคนเรานี่นะ.ไม่สมดุลกันเสียเลย
20 ตุลาคม 2548 14:29 น.
sun strom
บ่ายนี่หนอ อากาศดี มัดหมี่เจ้า
นั่งคลอเคล้า ตัวอักษร วอนคนรัก
อารมณ์เปิด ใจพอง น้องประจักษ์
คิดถึงพี่ ที่รัก คนแสนดี
เสียงหัวใจ ร่ำร้อง กู่ก้องว่า
อยากเห็นหน้า พูดคุย กับคุณพี่
ยามนึกถึง นั่งมอง ภาพที่มี
หล่อเหลือที่ อื้อฮื้อ ยิ้มส่งมา
เสียงจากสาย บอกว่า ไม่ว่างนะ
ด้วยพี่จะ เข้าร่วม พิธีหนา
คิดถึงเจ้า รักมาก นะน้องยา
ยิ้มในหน้า พร้อมขอบคุณ ที่ห่วงใย
อิ่มอันใด หรือจะเท่า อิ่มในอก
อาการคล้าย เหมือนตก สู่ธารใส
ได้ดื่มกิน ลอยล่อง กับฟองใจ
อบอุ่นกาย อิ่มใจ ไม่เคยเป็น
รักคำนี้ มีพลัง ทั้งยิ่งใหญ่
จากหัวใจ แห้งแล้ง ที่เคยเห็น
สูมิติ อบอุ่น ไม่ซ่อนเร้น
พร้อมจะเป็น ทุกสิ่ง ของพี่เอย
12 ตุลาคม 2548 23:06 น.
sun strom
หลับก่อนนะ คนดี สุดที่รัก
ขอจิตน้อง ได้พัก ละสับสน
ด้วยสำนึก ในใจ นั้นร้อนรน
ขอเป็นคน หนีห่าง รักแลชัง
รักมากนัก ทุกข์นั้น มันทับถม
คล้ายโง่งม ร่ำร้อง ในสิ่งหวัง
ด้วยอยู่สูง เกินเอื้อม เกินพลัง
ใจอ่อนล้า พะว้าพะวัง จึงยั้งใจ
หากแต่รัก คงอยู่ ไม่รู้หาย
อยู่คู่กาย ไม่เลือน ทราบบ้างไหม
ด้วยคิดถึง คนดี สุดหัวใจ
บอกมาว่า ห่วงใย แม้ไกลกัน
วันพรุ่งนี้ มัดหมี่ จะไปแล้ว
ขอดวงแก้ว ของน้อง อย่าหุนหัน
หากความเหงา ใกล้กราย จงโรมรัน
ให้ตัวเหงา ตัวนั้น กระเด็นไกล
อีกหลายวัน ซินะ ดวงใจน้อง
อย่าเศร้าหมอง นักนะ จงสดใส
ห่างพูดคุย หยอกล้อ ออดอ้อนใจ
ถึงอย่างไร จะกลับมา ในเร็ววัน
ฝากหัวใจ ไว้ด้วย เกรงหล่นหาย
ให้พี่ชาย ดูแล หัวใจฉัน
ฝากไว้นะ คนดี อย่าทุบมัน
เก็บไว้ก่อน ละกัน ฉันลาไกล....
ฝากหัวใจใส่กระเป๋า ให้พี่พายุเก็บเอาไปปล่อยกู้***** ได้กำไรแบ่งกันมั่งนะคะ
ง่วงแล้วค่ะ เข้านอนก่อนนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะพี่พายุ
11 ตุลาคม 2548 23:46 น.
sun strom
เข้าเน็ทตั้งแต่สองทุ่ม เนี่ยห้าทุ่มกว่าแล้ว หาวแล้วหาวอีกก็ไม่มีทีท่าว่าจะหลับ อ่านข่าวก็แล้ว อ่านนิยายก็แล้ว มาจบตรงกลอนเก่า ๆ ที่เราเขียนไว้ อ่านไปได้หลายบท ส่วนใหญ่ก็จะอ่านที่เพื่อน ๆ เมนท์ให้ หาไรทำดีน้า วันนี้อารมณ์ไม่สุนทรีพอที่จะแต่งกลอนหวาน ๆ ได้เลย อยากฝากคำหวาน ๆ ไว้ให้คนที่รักได้อ่าน เพราะพรุ่งนี้ก็คงไม่ได้คุยกัน และอีกตั้งห้าหกวันกว่าจะกลับมา เฮ้อออออออ....เปงไรก็ไม่ทราบ
นั่งฟังเพลงใจหายไปเลยจากไทโพม เพลงเดิมเปิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็ยังไม่เบื่อ นี่เราเป็นไรไปนะ
ในใจเหมือนกับรออะไรซักอย่าง แต่ไม่ทราบว่ารออะไร จิตใจว้าวุ่นชอบกล เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำเอาเราต๊กใจ หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง
ฮาโหล ๆ ๆ ๆ ๆ แหมมมมมม พ่อคุ๊ณ แค่โหลเดียวก็ได้ยินแล้วหละ
สบายดีป่าว? สบายดีค่ะ
ป้าใจเป็นไงบ้าง ? ป้าใจก็สบายดีค่ะ
ไปเที่ยวไหนมาบ้างครับ? ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยค่ะ งานยุ่งมากน่ะ
แล้ววันนี้ไปทานข้าวที่ไหน ไปเต้นแอโรบิคป่าว เมื่อตอนกลางวันที่บอกว่าจะไปรับไปทานข้าวน่ะ ขอโทษด้วยนะ พอดีเราไม่กล้าน่ะ ตอนที่คุยกันเราก็แกล้ง ๆ บอกไปงั้นแหละ......อารายของเค้านะ เมื่อกลางวันเราไม่ได้รับนัดใครเลยนี่นา เสียงก็แปลก ๆ ขอโทษนะคะ มัทกำลังคุยกับใครอยู่น่ะ
.......ขอโทษครับ ผมโทรผิด .....โอ้ยเราจาบ้าตาย คุยกันได้ตั้งเป็นนานสองนาน ชื่อป้าใจก็ยังมาตรงกับชื่อป้าใจของเราอีกด้วย ...กรรม
คนเก่า(แก่)หลงลืม ได้ง่าย
ความจำ หลบหาย ไปหมด
อดีต นั้นคง จำจด
หากแต่ อนาคต มองไม่มี
กลอนเก่า อ่านไว้ เตือนจิต
มิ่งมิตร คอมเม้นท์ ทุกที่
คิดถึง เพื่อน ๆ แสนดี
อย่างนี้ ควรจด และจำ
อารมณ์ เก่า ๆ ก่อเกิด
พริ้งเพริศ ทั้งสุข ทั้งขำ
เพือน ๆ คอมเมนท์ ฝากคำ
เลิศล้ำ ในมิตร_ภาพเอย
10 ตุลาคม 2548 03:12 น.
sun strom
ดึกแล้วนะคะ ยังไม่เข้านอนเลยค่ะ นั่งฟังเพื่อน ๆ ร้องเพลงในยาฮู ขอตัวจากเพื่อน ๆ ว่าจะเข้านอนแต่ก็ยังนอนไม่หลับ ตลอด 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา ไม่ค่อยได้เข้าเน็ทแล้วนั่งนาน ๆ เหมือนอย่างวันนี้
เปิดเพลงจากเว็บไทโพมฟังไปเรื่อย ๆ
ว้าเหว่....
เพลงเก่า ๆ ของสุนทราภรณ์
เพลงลูกทุ่ง...
จบลงด้วยเพลงของมิสเตอร์ทีม
ใจหายไปเลย.....
เธอ ไม่เคย บอก
บอกให้รู้เรื่องราว ในใจ
เธอ ไม่เคย เปลี่ยน
ปล่อย ฉัน ให้เดา
ให้หวั่น ไหว
เจอะกันอยู่ทุกวัน
ได้แต่ส่งสายตา
แล้วก็เพียงแค่หวัง ในใจ
อยากได้ยินซักคำ
อยากให้บอกซักที
คิดกับคนคนนี้ ยังไง..........
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6839.html
ฟังแล้วคิดอะไร ได้หลายอย่าง
แม้จะเหงา แต่ก็มีความสุข สุขในใจลึก ลึก
นั่งฟังมาหลายรอบแล้วค่ะ
ชอบ........มากกกกก
เธอ แค่เพียง บอก
บอกให้รู้ซักครั้ง เป็นไร
เธอ แค่เพียง เอ่ย
แอบ หวัง ว่าคง จะตรง ใจ
แต่พอเธอพูดมา
ออกจากปากของเธอ
ฉันแค่เป็นเหมือนๆ ใครๆ
แค่อยากเจอทุกวัน
แค่อยากส่งสายตา
ไม่ได้มีความหมาย อะไร
ใจ หาย ไปเลย
หาย ไปในอากาศ
ลอย ไป กับสาย ลม
ไปสู่ความเหงา
ใจ หาย ไปเลย
เหลือ เพียงความว่างเปล่า
ฉัน ไม่ต้องรอ อีกต่อไป
สิ่งที่เธอพูดมา
ออกจากปากของเธอ
ฉันแค่เป็นเหมือนๆ ใครๆ
แค่อยากเจอทุกวัน
แค่อยากส่งสายตา
ไม่ได้มีความหมาย อะไร
ใจ หาย ไปเลย
หาย ไปในอากาศ
ลอย ไป กับสาย ลม
ไปสู่ความเหงา
ใจ หาย ไปเลย
เหลือ เพียงความว่างเปล่า
ฉัน ไม่ต้องรอ อีกต่อไป
จะมีซักวันไหมคะ ที่จะได้นั่งข้าง ๆ ร้องเพลงนี้ให้พี่ฟัง
เพียงอยากได้ยิน
เพียงอยากอยู่ใกล้ ๆ
เพียงอยากได้ยินเสียงหายใจ
ดังคู่ไปกับเสียงเพลง
ยิ้มอยู่ในหน้า คิดถึงนะคะ
ดึกขนาดนี้จะมีซักกี่คนจะมีอารมณ์นั่งฟังเพลง
ส่วนใหญ่คงหลับกันไปหมดแล้ว
แต่ทราบหรือเปล่า ความเงียบเป็นสิ่งที่น่าพิสมัยที่สุด
เราเหมือนอยู่ที่ไหนไกล ๆ ห่างจากเสียงที่ไม่พึงประสงค์
ห่างจากคนรอบข้าง ห่างจากความวุ่นวายสับสน
ใจหายไปเลยจริง ๆ นะคะ หายไปจากความทุกข์ทั้งปวงที่มี
ยังคงเหลือแต่ความสุข สงบ
จารอักษร วอนว่า มีคนหนึ่ง
นั่งติดตรึง หน้าคอม ไม่ยอมหลับ
ฟังเพลงเศร้า คลอเคล้า ใจหายวับ
หากพร้อมรับ สิ่งใหม่ ในวันพรุ่ง.........
@@@@@@@@@@@