24 สิงหาคม 2547 04:22 น.
sun strom
ด้วยมีเรื่อง คิดมาก นอนไม่หลับ
แม้จะนับ ตัวแกะ ก็ยังตื่น
เข้ายาฮู ร้องเพลง ให้ชื่นมื่น
ก็ยังตื่น หลับไม่ลง พะวงจัง
อีกไม่นาน แล้วซิ ชีวิตเปลี่ยน
คงออกเรือน กับคน ที่ม๊าหวัง
สองปีครึ่ง เท่านั้น คงเอวัง
คนที่หวัง จะครองคู่ กลับร้างลา
ต้องทำใจ ให้รับ กับความเปลี่ยน
ที่แวะเวียน ล้อมรุม เข้ามาหา
ทำอย่างไร คงเลี่ยง ไม่ได้หล่ะ
ต้องตั้งหน้า รับกรรม แสนช้ำใจ
เย็นนี้เรา อุตส่าห์ นัดกับเพื่อน
ไม่กลับเรือน ไม่อยากเจอ หน้าใครใคร
อยากจะหนี หลบหน้า ให้ห่างไกล
ทำไม่ได้ เพราะม้า มานั่งรอ
มัดหมี่จ๋า ลูกรัก ม๊าเอ่ยขึ้น
เจ้าจะฝืน ไปใย ใจเจ้าหนอ
หรือเจ้ามี คนอื่น ที่เจ้ารอ
ม๊าตามง้อ ลูกมานาน โปรดเห็นใจ
บอกม๊าไป ตรง ๆ ว่ามีแล้ว
แต่ใจแป้ว ตรงที่ พี่อยู่ไหน
เขาเป็นใคร บอกม้า มาไวไว
ทำงานไร ให้แจ้ง แถลงมา
อ้ำๆอึ้ง บอกม้า ก็ไม่ถูก
ขอให้ลูก พูดคุย กันก่อนหนา
แล้วจะแจ้ง เรื่องราว ให้กับม๊า
ขอเวลา ลูกด้วย นะคะ...มามี้
อีกนานไหมนะกว่าจะพ้นวังวล
23 สิงหาคม 2547 11:03 น.
sun strom
ห่างกัน จึงรู้ ความจริง
ขาดคน พึ่งพิง อาศัย
ห่างกัน ห่างกาย ห่างใจ
ห่างไกล สายใย สั้นจัง
ภาระ หน้าที่ มีมาก
จำพราก จากไกล ความหวัง
ทุกข์ซ้ำ ทับถม เราพัง
หนักจัง ใจร้าว ระบม
คิดถึง มากนะ ไม่หลอก
ขอบอก น้องนี้ ขื่นขม
ยังรอ วันได้ ชื่นชม
ภิรมณ์ ครองคู่ อยู่เคียง
เวลา มีน้อย นิดนั้น
ความฝัน มลาย ใจเดี้ยง
ขาดคน พร่ำวอน นอนเตียง
ขอเพียง มีเงา ข้างกาย
รักมาก ถึงห่าง ก็รัก
พร้อมพรัก รอพี่ ไม่หาย
แม้เรา ห่างกัน ห่างกาย
แม้ตาย จะรอ เพียงลมมม
21 สิงหาคม 2547 06:44 น.
sun strom
เจ็ดโมงครึ่ง แปลกใจ โครโทรมา
ยังไม่สาย นี่นา โทรมาได้
หยิบโทรศัพท์ กดดู ฮื้อออออหวานใจ
คนที่ให้ ความรัก ประทับใจ
อาบน้ำเสร็จ น้ำเป็นเม็ด ยังเกาะพราว
ผ้าสีขาว คลุมตัว เหน็บอกไว้
นั่งเก้าอี้ ตัวนุ่ม แล้วออนไป
หาคนไกล ที่เรารัก แล้วทักทาย
ออฟไลน์วิ่ง เรียงราย มาให้อ่าน
ล้วนคำหวาน จากพี่ ดีใจหาย
อ่านแล้วยิ้ม คนเดียว อิ่มใจกาย
ก็พี่ชาย พูดมา น่าชื่นใจ
หยิบไมค์มา ร้องเพลง ให้ฟังบ้าง
ไม่เคยร้าง ลารัก จากไปไหน
คิดถึงเธอ ไม่มี วันหยุดงัย
ส่งเสียงไป ให้คนรัก ได้ฟังเอย
ชื่อเพลง/Title : รักเธอไม่มีวันหยุด
อัลบัม/Album : Kevlins secret
ศิลปิน/Artist : อ้อน เกวลิน คอตแลนด์
จากกันจึงรู้ความจริง ไม่มีแล้วใคร
ที่จะรักฉันและจริงใจ
เทียบเท่าเธอได้เลยคงไม่มี
* กลับมาเพื่อทวงคำสัญญา
จากคนๆ หนึ่งซึ่งเคยรักกัน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมากับฉัน
เธอไม่มีวันทิ้งให้ฉันเดียวดาย
** อยากให้เธอรู้ว่าฉันคิดถึงเธอที่สุด
อยากให้เธอรู้ว่าฉันยังรักเธอที่สุด
รักเธอไม่มีวันหยุด
พูดจากส่วนลึกสุดใจ
อยากให้เธอรู้ว่าฉันยังรักเธอ
แต่ตอนนี้เธออยู่ไหน รู้หรือไม่ว่าฉันต้องการ
อดีตที่ฉันเคยทำ ให้เธอช้ำใจ
ขอโทษเถิดนะถ้ายังไม่ สายเกินไปโปรดอภัยให้กัน
(*,**)
หากต้องขาดเธอไปฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว
เฝ้ารอจนป่านนี้ยังไม่มีเลยวี่แวว
หรือว่าเธอมีใครแล้วจึงไม่ห่วง
ไม่เหลือเยื่อใยอีกแล้ว
(**)
แต่ตอนนี้เธออยู่ไหน รู้หรือไม่ว่าฉันยังรักเธอ
20 สิงหาคม 2547 06:37 น.
sun strom
ิ้สองกายหัวใจเดียว-ปาน ธนพร
ฉันก็เหมือนเรือ ลำหนึ่งน้อย ที่ลอยมา
คลื่นลมได้พัดพา จนไม่รู้ ทิศใด
เหมือนนกที่บิน ไปกลางฝน อันโปรยปราย
ร่มไม้ให้พักกาย ฉันไม่มี..
..แล้วเมื่อพบเธอ ก็ได้พบ กำลังใจ
ส่งเรือให้ลอยไป ยังจุดหมาย ที่ดี
นกที่หลงทาง ที่อ่อนล้า มาแรมปี
ได้พักสักนาที ที่ใจเธอ.
หนึ่งความรักที่ฉันมี หมดใจนี้ ฉันให้เธอ
จบแล้วการเดินทาง อันโดดเดี่ยว
จากวันนี้ทั้งสองกาย เราจะใช้ หัวใจเดียว
ต่อเติมความผูกพัน ที่เรามี จะใช้ทุกนาที เพื่อรักเธอ
ไม่ได้คิดเลย ว่าชีวิต จะมีวัน
เป็นคนที่สำคัญ เป็นที่รัก ของใคร
รักที่แท้จริง มีความหมาย มากเพียงใด
เพิ่งรู้และเข้าใจ เมื่อรักเธอ หนึ่งความรักที่ฉันมี
หมดใจนี้ ฉันให้เธอ จบแล้วการเดินทาง
อันโดดเดี่ยว จากวันนี้ทั้งสองกาย
เราจะใช้ หัวใจเดียว จะเดินเคียงข้างกัน ตลอดไป
เธอคือฝันที่สวยงาม ในชีวิตที่ฉันเจอ
ตอบแทนเธอด้วยสัญญา ว่ารักนี้ จะมี เพียงเธอ.
หนึ่งความรักที่ฉันมี หมดใจนี้ ฉันให้เธอ
จบแล้วการเดินทาง อันโดดเดี่ยว
จากวันนี้ทั้งสองกาย เราจะใช้ หัวใจเดียว
ต่อเติมความผูกพัน ที่เรามี จะใช้ทุกนาที เพื่อรักเธอ
จะรัก รักเธอ ทั้งหัวใจ สองคน สองกาย หัวใจเดียว.
ชอบเนื้อเพลงนะคะ
มอบให้พี่พายุค่ะ
17 สิงหาคม 2547 11:18 น.
sun strom
วันนี้ไม่สบาย
ไม่อยากทานอะไรซักอย่างค่ะ
เบื่ออาหารทุกอย่าง
เบื่อนะคะ
เบื่อมากมาย
@@@@
@@@
@@
@
||/
#######
#####
ยังคิดถึงเพื่อน ๆ ทุกคนนะคะ
พี่พายุ
คุณฤกษ์
พี่เมกกะ
น้องเรนจัง
พี่กอกก
พี่ดาหลา
น้องแอม
คุณอัลมิตรา
คุณราชิกา
พี่ทิกิ
นางฟ้าซาตาน
ท่านโรเบิร์ต
คุณวิจิตร
พี่ชัยชนะ
พี่ภู
พี่ที
คนเมืองลิง
น้องแก้มป่อง
อ้อลืม คุณปีกฟ้าอีกคน
และเพื่อนคนอื่น ๆ
มัดหมี่คิดถึงทุกคนนะคะ
จะเก็บไว้ในความทรงจำ
ไม่มีวันลืม
ความรู้สึกในตอนนี้
เราไม่อยากได้อะไรซักอย่าง
ไม่อยากพบใคร ๆ
อยากอยู่คนเดียว
ชีวิตคนเราคงมีเท่านี้
เกิดมา แล้วก็เจ็บ
เจ็บแล้วก็แก่
แก่แล้วก็ตาย
เป็นไปตามวัฐจักรของชีวิต
ความดีที่เราสร้างสมมา
คงติดตัวเราไปได้บ้าง
ทุกสิ่งอย่างไม่มีความแน่นอน
คงถึงตอนที่เราต้องพักผ่อนแล้วซินะ
เหมือนใบไม้ ใบแก่ แล้วร่วงหล่น
ชีวิตคน ก็ไม่ต่าง จากตรงนั้น
เพียงแต่เรา ไปก่อน ไม่รอวัน
ตัวตนนั้น แก่โรย เช่นไม้ใบ
อะไรเล่า จะเอา ไปได้บ้าง
สู่หนทาง สงบ ทางสดใส
เดินโดดเดี่ยว มั่นคง ไม่ห่วงใคร
เพียงเพื่อได้ สู่นิพพาน เท่านั้นเอง
ตัวตนเรา เป็นเพียง ความว่างเปล่า
รับเรื่องราว สู่ใจ ไม่โหลงเหลง
รับสุข ทุกข์ เข้ามา หาตัวเอง
หากยามเพ่ง มองจริง ใช่สิ่งดี