23 มิถุนายน 2547 07:53 น.
sun strom
หย่อนกายใจ ฝากใน ไทโพเอม
ยามเติมเต็ม หัวร่อ ช่างสุขสันต์
มาวันนี้ น้ำตา หลั่งมาพลัน
ตอนที่ฉัน จะตัดใจ ลืมพี่ชาย
จะทำได้ หรือไม่ ยังไม่ทราบ
ใคร่ขอกราบ ผองเพื่อน ด้วยใจหาย
จะหลบลี้ หนีไกล ทั้งใจกาย
หลบหน้าไป รักษาตัว ซักพักหนึ่ง
หากทำได้ จะกลับมา หาผองเพื่อน
กลับมาเยือน ไทโพม แหล่งเคยซึ้ง
ขอลาก่อน ลาที แม้ติดตรึง
คงคนึง หวนหา และอาวรณ์
พี่พายุ มัททำ อย่างที่พูด
แต่มันสุด ทรมาน คล้ายถูกศร
ปักที่อก น้ำตาตก ใจอาวรณ์
ยามตัดรอน เจ็บฤดี ช่างมากมาย
พี่พงษ์คะ พี่ชัยจ๊ะ มัทลาก่อน
ขอตัดตอน แค่นี้ คงไม่สาย
หากอยู่ไป มัดหมี่ คงต้องตาย
จึงหนีหาย จากลา กันด้วยดี
แม่จิตรเจ้า คงเข้าใจ ในที่พูด
น้องแอมสุด ที่รัก อย่าหมองศรี
น้องกี้จ๋า น้องเรน ที่แสนดี
พี่มัดหมี่ ขอลา เจ้าด้วยคน
ฝากข่าวถึง คุณวิจิตร ด้วยนะคะ
มัทขอลา คุณหญิง อย่าสับสน
นกตะวัน มัทลา พี่ด้วยคน
ยามอับจน ใจท้อ ขอสั่งลา
พี่ดอกแก้ว อัลมิตรา มัทลาแล้ว
เคยแจ้ว ๆ คงไม่มี อีกนานหนา
ไปคราวนี้ ด้วยเจ็บ เจียนจะบ้า
ราชิกา พี่ทิกิ มัทหมี่ลา
พี่ตะวัน เจ้าคะ มัทมาหา
อยากบอกว่า คิดถึง พี่มากหละ
เคยอ่านกลอน แสนหวาน คงงดจ้า
จะหายหน้า จากจร พี่ก่อนเอย
คุณฤกษ์เจ้า คุณลี ที่น่ารัก
เคยมาทัก บัดนี้ คงห่างเหย
รักษาตัว ด้วยนะ น้องทรามเชย
ขอลาเอย ลาก่อน ทุกผู้คน
22 มิถุนายน 2547 19:58 น.
sun strom
คำหวาน ๆ ผ่านมา พาใจช้ำ
ที่เคยจำ ใส่ใจ ได้ไหลหลง
มาวันนี้ เนื้อเย็น คงต้องปลง
ตัดใจลง ลืมลา เขาเสียที
แม้จะยาก ลำบาก ต้องทำได้
เจ็บที่ใจ ยอมเจ็บ เมินหน้าหนี
รักเขามาก ช้ำมาก เข้าทุกที
ต่อแต่นี้ จะลืมเขา ให้หมดไป
เคยจ๊ะจ๋า คงหยุด ไม่พูดแล้ว
ตัวน้องแก้ว ทรมาน แทบร้องไห้
ลาแล้วหนา ลาที ไปให้ไกล
เก็บหัวใจ ใส่กระปุก ลั่นกุญแจ
17 มิถุนายน 2547 23:44 น.
sun strom
อาบน้ำแล้ว น้องแก้ว นั่งหน้าอิ่ม
มือเกี่ยวริม หน้าต่าง ช่างสุขสันต์
คิดถึงเขา คิดถึงเมื่อ ตอนกลางวัน
ที่คุยกัน ผ่านเน็ท นั้นสุขใจ
สองทุ่มแล้ว ซินะ ยังไม่ง่วง
ด้วยว่าห่วง ถวิลหา หน้าสดใส
อิ่มทั้งกาย อิ่มอารมณ์ ที่สมใจ
ไม่เคยได้ พบพา น่าแปลกจริง
นี่หรือที่ เขาเรียก ว่าความรัก
อบอุ่นนัก หวานใส สุขใจยิ่ง
ยามพูดจา ออดอ้อน สอนทุกสิ่ง
คล้ายเราวิ่ง เคียงคู่ สู่วิมาน
พี่พายุจ๋า มัดหมี่ครับ นำมาใช้
ออกจากใจ ให้กัน ด้วยคำหวาน
อยากเห็นหน้า พูดคุย ด้วยนานนาน
หน้าเบิกบาน สำราญใจ ทั้งสองคน
ป่านนี้พี่ นอนหลับ หรือยังนะ
หรือจ๊ะจ๋า หยอกเอิน เดินสับสน
หรือกอดเกี่ยว คนข้าง ๆ ให้หายกังวล
เลยลืมคน ตัวดำ คนบ้านไกล
15 มิถุนายน 2547 16:23 น.
sun strom
วันนี้เรา สองคน ร่วมสร้างสุข
คุยสนุก ร่วมฝัน กันทุกอย่าง
ต่างหัวร่อ ออดอ้อน แม้อยู่ห่าง
ร่วมเคียงข้าง สู่ฉิมพลี แสนดีจัง
เดี๋ยวมาต่อนะคะ
15 มิถุนายน 2547 09:39 น.
sun strom
เช้าวันนี้ มัดหมี่ ไม่ว่างค่ะ
ด้วยว่าจะ สาธิต โปรแกรมใหม่
Millennium Circulation นั่นยังงัย
เอาไว้ใช้ ยืมคืน หนังสือเรา
เป็นระบบ ยืมคืน อัตโนมัติ
ช่วยขจัด การใช้ แบบเก่า ๆ
ความรวดเร็ว ทันใจ นะไม่เบา
ด้วยพวกเรา จะก้าวสู่ การประกัน
จึงฝากข่าว มาหา พี่ชายจ้า
รอมัทนะ ตอนบ่าย ได้ฝากฝัน
คิดถึงพี่ รักนะ อ้อนทุกวัน
เรารักกัน ไม่เบื่อ เฮ้อ...สุขใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
หน้าส่วนตัว
729
