9 มีนาคม 2547 06:19 น.
sun strom
เมื่อคืนนอน สองทุ่มครึ่ง หน้าซุกหมอน
ใจรอนรอน คิดถึงเขา ไม่เคยหาย
ก่อนเข้านอน ทำไมหนอ คิดมากมาย
คิดถึงชาย คนที่รัก ใจร้าวรอน
ลุกขึ้นนั่ง ประนมมือ แล้วก้มกราบ
ขอโปรดทราบ ลูกใคร่ขอ อธิษฐาน
หากชาติหน้า มีจริงๆ ลูกใคร่วาน
พระองค์ท่าน โปรดประทาน ได้คู่กัน
แม้ชาตินี้ ไม่อาจมี สิทธ์จับต้อง
เข้าครอบครอง ตัวของเขา ลูกแค่ฝัน
อย่างไรลูก ก็จะรัก ไม่พรากกัน
นานร้อยวัน ผ่านร้อยปี ไม่มีลืม
9 มีนาคม 2547 06:11 น.
sun strom
คำโบราณ ว่าไว้ว่า หนาวเดือนสี่
มันสุดที่ จะทานทน ฝนลมหนาว
กระโชกมา คราครั้งใด กายสั่นราว
คล้ายหญิงสาว สั่นกายา แรกแต่งงาน
อากาศใย ช่างแปรเปลี่ยน เป็นเช่นนี้
ในฤดี ครุ่นคิดไป ถึงรักหวาน
อากาศเปลี่ยน ใจอย่าเปลี่ยน ก็แล้วกัน
เพราะตัวฉัน ทนไม่ได้ เหมือนสายลม
ลมช่างหนาว สาวช่างฝัน นั้นของแน่
แต่ที่แท้ คือหนาวใจ ใคร่สุขสม
เหมือนสายลม พัดผ่านมา ให้ภิรมณ์
ยามได้ชม ระรื่นใจ หายหนาวเอย
9 มีนาคม 2547 06:03 น.
sun strom
ยามเจ้าแรง ไปหนไหน วายวอดหมด
ยามเจ้าลด สบายกาย ใจสุขสันต์
ยามเจ้าจาก โรยรา ลงทุกวัน
ยามเจ้ารั้น อยากจะตี เจ้าให้ตาย
เจ้าพายุ หากจะเปรียบ แล้วหมายถึง
อารมณ์หนึ่ง อยู่ที่ใจ ไม่หนีหาย
มีร้อนแรง อ่อนละมุน อุ่นใจกาย
ยามเจ้าร้าย แผดเผาใจ ให้ทุกข์ตรม
หากเป็นคน นามพายุ ยอดชู้นั้น
อยู่ในฝัน แผดเผาใจ ให้ไหลหลง
เป็นพายุ เจ้าหัวใจ ที่มั่นคง
รักยืนยง ตลอดไป ....กาลนาน
9 มีนาคม 2547 05:55 น.
sun strom
สองวันก่อน กลับบ้านนอก ไปหาแม่
เพราะเราแย่ ทำงานหนัก ไม่พักผ่อน
ออกเดินทาง ตอนสาย ๆ โดยไม่บอก
ถึงบ้านนอก แม่ต๊กใจ หันมามอง
ลูกหรือนั่น ทำไมผอม นักหละลูก
หรือเจ้าถูก ใช้ทำงาน ให้ปวดหมอง
หยุดเสียบ้าง นะแก้วตา จะได้ผ่อง
ไม่หม่นหมอง อย่างเจ้าเป็น เช่นนี้นา
นานนานครั้ง ไปเยี่ยมแม่ ซักทีหนึ่ง
ยังตราตรึง ความห่วงใย จากใจหนา
แม้ไม่ชิด สนิทแน่น อย่างปะป๋า
แม่ท่านมา บ่นห่วงใย ชื่นใจจัง
9 มีนาคม 2547 05:46 น.
sun strom
นั่งมองเด็ก ทำข้อสอบ อย่างเคร่งเครียด
เราแสนเกลียด บรรยากาศ แบบนี้หนอ
ครั้งหนึ่งเรา เคยประจญ ก็เกินพอ
ยามนี้หนอ มานั่งมอง น้องสอบกัน
อดีตเรา เคยนั่งทำ แบบนั้นด้วย
ขาดตัวช่วย ทุกสิ่งอย่าง นั่งเหม่อฝัน
ขอให้ได้ สอบให้ผ่าน บนบานกัน
ผ่านมานั้น ยังจำได้ ไม่เคยลืม
หน้าส่วนตัว
680
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
