6 กุมภาพันธ์ 2547 13:34 น.
sun strom
มิถุนาปี22เราจำได้
ใส่ฟอร์มใหม่ผูกโบร์โชว์แก้มใส
ถุงเท้าขาวรองเท้าหนังล้วนแล้วใหม่
กระเป๋าใส่หนังสือโก้...โอ้เปิดเทอม
ขึ้นมัธยมอะไรก็ใหม่ทั้งหมด
แต่ก็หมดไปหลายตังค์ด้วยเพิ่งเริ่ม
ปะป๋าเองก็เต็มใจจะส่งเสริม
ให้เพิ่มเติมไม่มีขัดสนอะไร
พบเพื่อนฝูงมากมายล้วนผู้หญิง
ทั้งคุณมิ่ง คุณ นกาย สหายใหม่
เป็นโรงเรียนสตรีไร้ผู้ชาย
ไม่ต้องอายยามที่ทำกิจกรรม
จาก ม.1ถึงม. 3 มาที่หนึ่ง
เป็นห้องซึ่งได้สมญาว่างามขำ
คนตัวดำเรียนก็เก่งเป็นผู้นำ
พาเพื่อนทำกิจกรรมในห้องเรียน
เราก็ปลื้มทุ่มเทให้ไปทุกสิ่ง
กีฬาวิ่งวอลเล่ย์บอลแข่งขีดเขียน
หมั่นฝึกฝนแต่ไม่เคยทิ้งการเรียน
เฝ้าพากเพียรจบม.3ด้วยเกรดเอ
6 กุมภาพันธ์ 2547 11:28 น.
sun strom
ยามลมฝน พัดมา พาใจหวั่น สุริยะ แสงจันทร์ พลันดับหาย แรงลมพัด จัดจ้าน ทานได้ไง ทุกสิ่งไซร้ มลายสิ้น ด้วยฤทธิลม แต่ว่าลม พายุ สุริยะ เป็นลมพระ ( เอก ) พาใจ ให้สุขสม พัดผ่านร่าง กายใคร ได้ชื่นชม แสนสุขสม ลมรัก ปักดวงใจ พายุ ( สุริยะ ) นี้ มีใจ ใสบริสุทธิ เปรียบประดุจ ท้องฟ้าใส ในหลังฝน ใครได้ใกล้ เคียงชิด ติดใจตน ความมืดมน พลันสว่าง กระจ่างใจ
6 กุมภาพันธ์ 2547 05:41 น.
sun strom
วัยประถมยังเรียนดีอยู่ที่เก่า ทุกค่ำเช้าป๋ายังรับกลับสู่เย้า ไม่มีเรื่องอะไรมากวนเรา ผลการเล่าเรียนจึงดีไม่มีใด เพียงมีเรื่องกุ๊กกิ๊กประสาเด็ก ทำเก๊กบ้างหากมีคนมาแหย่งัย หยอกเย้าเล่นกับเพื่อนที่ร่วมวัย สุขสดใสส่งเสียงไปทั่วปฐพี เจ้าหน้าม้ามารับกับปะป๋า เดินลงมาหาเราหน่อยไหนดูซิ หูไปโดนอะไรป๋าบอกดิ บอกมัททีใครทำหมาเลอะขี้โคลน กลับถึงบ้านต้องขัดตัวให้เจ้าม้า ซื้อเขามาออกแสนแพงจนหัวโกลน ใครมาทำให้เจ้าเลอะที่โคลน ประเดี๋ยวโดน....หรอกบอกไม่ฟัง
5 กุมภาพันธ์ 2547 15:30 น.
sun strom
จำความได้ ตอนเป็นเด้ก น่ารักนัก
มีคนทัก เวลาเดิน ไปเที่ยวไหน
ปะป๋ายิ้ม แม่ก็ยิ้ม ด้วยภูมิใจ
มีลูกได้ ชื่นชม สมใจนา
เข้าอนุบาล ป๋าวิ่งพล่าน หาตังค์จ่าย
เพื่อลูกได้ เล่าเรียน เพียรศึกษา
เรียนพิเศษ ภาษาต่าง ๆ มากมายน่ะ
ทำเหมือนว่า ตัวของเรา เป็นเจ้านาย
ทุกเช้าเย็น ปะป๋าเวียน เพียรรับส่ง
สอนให้ตรง เวลา อย่าหนีหาย
เกิดเป็นคน ตรงเวลา ต้องทำได้
เคี่ยวเข็ญให้ เป็นนิสัย อันถาวร
ทุกค่ำเช้า มีมือคอย เกี่ยวก้อยหนู
บอกให้ดู ข้างหน้าหลัง ระวังก่อน
ข้ามถนน ทางม้าลาย นะบังอร
ป๋าช่วยสอน ทุกสิ่งอย่าง ให้เข้าใจ
เป็นวัยแห่ง ความสุข โดยเที่ยงแท้
มีทั้งแม่ ปะป๋าคอย เอาใจใส่
แต่หากทราบ โตขึ้นนั้น เราเสียใจ
ขอแค่ได้ เป็นเด็ก ๆ ไม่อยากโต
5 กุมภาพันธ์ 2547 14:11 น.
sun strom
ใคร่ขอเล่า ความเป็นมา แต่หนหลัง
ให้พี่ฟัง พร้อมคิด วินิจฉัย
เป็นเรื่องจริง ที่เกิดมา เป็นอย่างไร
จะเล่าไข เป็นกาพย์กลอน ให้พี่ฟัง
โปรดได้อ่าน โปรดเข้าใจ ตามที่เล่า
เป็นเรื่องเศร้า เรื่องทุกข์สุข เรื่องความหวัง
ทุกสิ่งอย่าง แปรเปลี่ยนไป ไม่เด่นดัง
หากแต่ยัง คุณความดี ไว้บ้างนา
เรื่องที่พี่ เฝ้าไต่ถาม น้องจะตอบ
แม้ไม่ชอบ โปรดได้อ่าน อย่าหนีหน้า
เรื่องมากมาย ไม่เคยเล่า จะบอกค่ะ
ความเป็นมา เป็นอย่างไร ได้รู้กัน
จะผูกเรื่อง ในวัยเยาว์ มาให้ทราบ
ประถมตาม มาติดติด ด้วยวัยฝัน
โตเป็นสาว โดนคนลวง เป็นไงกัน
จะเล่าพลัน ตั้งแต่นี้ จนจบเอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
หน้าส่วนตัว
898
