12 กุมภาพันธ์ 2547 15:30 น.
sun strom
... หิ่งห้อย ด้อยแสง หมดแรงรัก ...
นั่งคอยน้องมองไปด้วยใจหวัง
ว่าพี่ยังมีใครใฝ่ฝันหา
แต่คอยแล้วคอยเล่าเจ้าไม่มา
คงเบื่อหน้าพี่นี้ที่แสนจน
มองสายน้ำไหลเอื่อยเรื่อยธารใส
เหมือนหัวใจไหลไปให้หมองหม่น
คิดถึงเพียงดวงหน้าน้องหน้ามล
แต่เพราะจนทนช้ำระกำทรวง
ชาตินี้มีเพียงสิทธิแค่มองภาพ
มิอาจทาบแนบกายได้ของหวง
ดั่งหิ่งห้อยด้อยแสงแห่งดาวดวง
ละลิ่วล่วงลงดินสู่ถิ่นเดิม
11 กุมภาพันธ์ 2547 10:46 น.
sun strom
ลาพักผ่อน ห้าวัน หนีความเศร้า
จะลองเอา กายและใจ ไปฝึกฝน
หันหน้าสู่ พึ่งพระธรรม ให้หายร้อนรน
เพื่อฝึกตน ให้หายเมา กิเลสมาร
วันแรกเข้า ในศาลา หน้าตาตื่น
ไหว้ทั้งยืน ไม่คุกเข่า น่าสงสาร
เพียงเข้าวัด ยังเก้งก้าง ไม่ชำนาญ
พิธีการ อะไรก็ ไม่รู้เลย
เป็นครั้งแรก ที่ตัดใจ เข้าปฏิบัติ
หลวงพ่อนัด ให้มา อย่าทำเฉย
ปะป๋าเอง ท่านขับรถ ไปส่งเลย
บอกเปิดเผย หากปล่อยไว้ ไม่เป็นคน
แม้เข้าวัด ยังไม่หาย คลายความเศร้า
นี่ตัวเรา เป็นอะไร น่าสับสน
คิดถึงเขา ไม่เคยลืม หมองกมล
คิดถึงคน ที่จากไกล ไม่ลืมเลือน
ลงได้รัก ปักหัวใจ ใช่ลืมง่าย
ถึงเขาร้าย ก็ยังจำ หาใดเหมือน
ชีวิตเรา เหมือนเป็นคน ที่ขาดเพื่อน
แม้อยู่เรือน ยังนั่งเหงา เศร้าใจจัง
กลอนครั้งหน้า จะนำพา ให้เกิดสุข
ปลดเปลื้องทุกข์ ทั้งกายใจ ให้สุขสันต์
เป็นสิ่งดี นั่นคือผล แห่งการนั้น
การที่ฉัน เขาปฏิบัติ เดินจงกลม
11 กุมภาพันธ์ 2547 10:18 น.
sun strom
... ความรักที่ไม่เหมือนใครใคร ...
ไม่ต้องรักฉันมากกว่าใครใคร
ไม่ต้องรักฉันจนหมดทั้งหัวใจ
ขอให้รักฉันมั่นคงตลอดไป
ส่วนตัวฉัน ขอมอบหัวใจไว้ให้เธอ
... ถึงแม้ วัน เวลา จะหมุนเวียนเปลี่ยนไป /font>
แต่ความรักของฉันจะมั่นคงตลอดไป
... ความรักของฉันอาจไม่หวานเหมือนใครใคร
แต่ความรัก ของฉันนั้น ออกมาจาก ส่วนที่ลึกที่สุด ... ข อ ง หั ว ใ จ ........
10 กุมภาพันธ์ 2547 13:40 น.
sun strom
มัทนี มีที่มา จากมัดหมี่
ชื่อแปลกดี มัดหมี่ มีความหมาย
ด้ายถักทอ ลายผ้า สวยน่าใช้
ความยิ่งใหญ่ ผ้ามัดหมี่ อีสานไทย
มัทนี หรือมัดหมี่ ที่รู้จัก
สวยน่ารัก ปักใจ ให้ไหลหลง
ทุกวันนนี้ ยังลืม เธอไม่ลง
คิดพะวง หลงเงา เฝ้าแต่รอ
มัทนี เจ้าจะรู้ บ้างหรือไม่
ว่าคนไกล คนนี้ อ้อนวอนขอ
ให้เเธอนั้น มาแนบ แอบอกคลอ
จนใจท้อ รอเก้อ เธอไม่มา
10 กุมภาพันธ์ 2547 11:26 น.
sun strom
นั่งทำงาน เหม่อมอง สองฟากฝั่ง
เจ้าความหลัง ตามราวี ให้หม่นหมอง
เจ็บหัวใจ ตรมตรอม มันร้าวรอน
ใจมันร้อน เหมือนกับไฟ มาไหม้เรา
คิดถึงเขา ไม่เคยลืม นั่งซึมเหม่อ
บางคืนเพ้อ ห่วงหา อาวรณ์เขา
เจ็บเหลือใจ น้ำตานอง หนอตัวเรา
ทุกค่ำเช้า ไม่เคยจาง ห่างหายไป
ปะป๋าท่าน เวียนมาหา พร้อมกับปลอบ
หากไม่ชอบ ก้อลืมเขา นะลูกรัก
ห่วงตัวเอง ลุกขึ้นยืน ให้พร้อมพรัก
ปะป๋ารัก ลูกทั้งคน หม่นหมองใย
ปะป๋าขา ทราบหรือเปล่า มัทเจ็บช้ำ
เพียงถ้อยคำ จะเลือนหาย ไปหรือไม่
โปรดเถอะนะ โปรดถอยไป ให้ห่างไกล
ขอมัทได้ ไตร่ตรองดู ชั่วครู่ยาม
ช่วงสามเดือน ที่เราเป็น เช่นนี้น่ะ
ปะป๋ามา คอยห่วงใย คอยห่วงห้าม
ทั้งเอาใจ ดูแลเรา เฝ้าติดตาม
หากแต่ยาม เราเจ็บปวด เราอยากตาย
เช้าวันหนึ่ง ปะป๋าพา ไปใส่บาตร
เหมือนกับว่า กรรมยังมี ให้เราใช้
หลวงพ่อท่าน ทักทายเรา ว่าเป็นไง
เจ้าทำไม ไม่ลองเข้า สู่พระธรรม
หน้าส่วนตัว
717
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
