26 มกราคม 2547 10:08 น.
sun strom
เข้าสามวัน ไม่ได้คุย น้องสุดเหงา
ทุกค่ำเช้า นั่งรอ ชะแง้หา
พายุจ๋า ทำไมพี่ ไม่แลมา
ปล่อยน้องว้า เหว่กายา หาไหนปาน
วันนี้น้อง ออนไลน์ ไว้รอพี่
ไม่ทราบมี ไรทำ ไม่ขับขาน
สามวันผ่าน มานั้น ก็แสนนาน
เมื่อวันวาน พีเอ็มหา ได้รับยัง
จะนั่งรอ ตรงนี้ ตรงที่เก่า
ที่สองเรา เคยร่วม พิศมัย
ส่งแรงกาย ผ่านเน็ต ทั้งแรงใจ
สุขที่ได้ ยังจำ ไม่เคยลืม
มองดูรูป ที่ส่งไป ให้คิดถึง
คิดคำนึง คำหวานๆ น้องนั่งขรึม
ทุกเช้าค่ำ ส่งให้กัน มันดูดดื่ม
เขาคงลืม....ไม่คิดถึง....คนนั่งรอ
26 มกราคม 2547 08:16 น.
sun strom
ช่วงชีวต คนเรา นั้นสั้นนัก
ถ้ารู้จัก ทำความดี สะสมไว้
อยู่ที่ไหน ใกล้ไกล ย่อมสุขใจ
อีกทั้งได้ เก็บเกี่ยว ประสบการณ์
เกิดเป็นคน ประเสริฐนัก กว่าสัตว์อื่น
สมองลื่น ทำอะไร ให้กล่าวขาน
เด่นล้ำกว่า สัตว์หลายเผ่า ทุกประการ
แต่ใยกัน คิดทำ กรรมไม่ดี
หากสามารถ ตักตวง ความสุขได้
เร่งเร็วไว อย่าช้า มันจะหนี
รู้จักให้ รู้อภัย ทำกรรมดี
ทุกข์ที่มี ยอมหายไป คงสักวัน
หากรักใคร จงมั่นคง ในรักนั้น
เพราะสักวัน จะสนอง สมดังฝัน
ช่วงชัวิต ของเรา จะสุขพลัน
เมื่อมีกัน และกัน ในอ้อมใจ
แวะเข้ามา แต่งกลอน สอนใจหน่อย
แล้วค่อยคลาน เข้าห้อง ไปอาบน้ำ
เจ้าเวลา ก็น่าตี ไม่คอยกาน
อยากจะฝัน แต่งกลอนหน่อย เฮ้อ...ไม่พอเอย..
26 มกราคม 2547 07:34 น.
sun strom
ยามห่างไกล ใจเหงา เฝ้าคิดถึง
คิดคำนึง ถึงวัน อันสดใส
เคยมีเธอ ร่วมเรียง เคียงข้างกาย
เธอร้างไกล ใจเรา เศร้าเหลือทน
คิดขึ้นมา คราใด ใจทดท้อ
น้ำตาคลอ รอไป ใจขื่นขม
เธอจะรู้ บ้างไหม ใครช้ำตรม
ร้าวระบบ อกข้า พาเหงาใจ
พายุ
25 มกราคม 2547 09:42 น.
sun strom
เช้าแล้วหนอ ยังเคลียคลอ ไม่อยากตื่น
ก็เมื่อคืน กลับถึงบ้าน ตอนตีสาม
เล่นเน็ตต่อ คุยเพลิน ตั้งหลายยาม
เพื่อนมาตาม ไปทำงาน ต้องตื่นพลัน
เข้ามาแต่ง กลอนหวาน วานคนหล่อ
อ้อนให้พอ ก่อนไป เพราะใจนั้น
คิดถึงเขา คนธรรมดา ได้ทุกวัน
บางครั้งฝัน เห็นหน้าตา ได้พูดคุย
>
พายุจ๋า วันนี้จะพัดไป ทางไหนบ้าง
ลืมคนทาง ไกลโพ้น คนนี้ไหม
ทราบหรือเปล่า คิดถึง สุดหัวใจ
หากอย่างไร โทรมาบ้าง นะคนดี
ส่งเสียงวอน ผ่านthaiporm มายังพี่
เหงาฤดี วังเวง จนสุดที่
มีเวลา ฝากข้อความ ไว้ตรงนี้
ถ้าจะดี ส่งเสียงหวาน ผ่านโทรเอย
25 มกราคม 2547 06:45 น.
sun strom
กลับบ้าน
การเดินทาง เป็นสิ่งที่ เลี่ยงไม่ได้
เพราะต้องไป ตามครรลอง ของงานนั้น
แต่ที่สุด ลืมไม่ได้ คือทุกวัน
จะเฝ้าหัน ไปมอง จ้องหน้าจอ
โทรศัพท์ดัง ทำเอา เรายิ้มแป้น
คงเป็นแฟน ของเรา อืมม...สุดหล่อ
ส่งเสียงหวาน สวัสดีค่ะ ใครกันหนอ
อิอิอ้อ พี่พายุ ...อยู่ไหนเอย
ทำธุระ เสร็จแล้ว หรือน้องรัก
แล้วนี่พัก ทำอะไร หรือทรามเชย
หากตอบไป นั่งทานข้าว เหมือนอย่างเคย
พร้อมกับเอ่ย บอกไปว่า....คิดถึงจังงงงงงงงง
แม้โอกาส ที่จะเจอกัน นั้นมันยาก
แม้ลำบาก จะเฝ้ารอ แม้ผิดหวัง
จะไม่เปลี่ยน แปรไป แม้ใจพัง
จะรอหวัง ด้วยใจมั่น ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
690
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
