25 มกราคม 2547 09:42 น.
sun strom
เช้าแล้วหนอ ยังเคลียคลอ ไม่อยากตื่น
ก็เมื่อคืน กลับถึงบ้าน ตอนตีสาม
เล่นเน็ตต่อ คุยเพลิน ตั้งหลายยาม
เพื่อนมาตาม ไปทำงาน ต้องตื่นพลัน
เข้ามาแต่ง กลอนหวาน วานคนหล่อ
อ้อนให้พอ ก่อนไป เพราะใจนั้น
คิดถึงเขา คนธรรมดา ได้ทุกวัน
บางครั้งฝัน เห็นหน้าตา ได้พูดคุย
>
พายุจ๋า วันนี้จะพัดไป ทางไหนบ้าง
ลืมคนทาง ไกลโพ้น คนนี้ไหม
ทราบหรือเปล่า คิดถึง สุดหัวใจ
หากอย่างไร โทรมาบ้าง นะคนดี
ส่งเสียงวอน ผ่านthaiporm มายังพี่
เหงาฤดี วังเวง จนสุดที่
มีเวลา ฝากข้อความ ไว้ตรงนี้
ถ้าจะดี ส่งเสียงหวาน ผ่านโทรเอย
25 มกราคม 2547 06:45 น.
sun strom
กลับบ้าน
การเดินทาง เป็นสิ่งที่ เลี่ยงไม่ได้
เพราะต้องไป ตามครรลอง ของงานนั้น
แต่ที่สุด ลืมไม่ได้ คือทุกวัน
จะเฝ้าหัน ไปมอง จ้องหน้าจอ
โทรศัพท์ดัง ทำเอา เรายิ้มแป้น
คงเป็นแฟน ของเรา อืมม...สุดหล่อ
ส่งเสียงหวาน สวัสดีค่ะ ใครกันหนอ
อิอิอ้อ พี่พายุ ...อยู่ไหนเอย
ทำธุระ เสร็จแล้ว หรือน้องรัก
แล้วนี่พัก ทำอะไร หรือทรามเชย
หากตอบไป นั่งทานข้าว เหมือนอย่างเคย
พร้อมกับเอ่ย บอกไปว่า....คิดถึงจังงงงงงงงง
แม้โอกาส ที่จะเจอกัน นั้นมันยาก
แม้ลำบาก จะเฝ้ารอ แม้ผิดหวัง
จะไม่เปลี่ยน แปรไป แม้ใจพัง
จะรอหวัง ด้วยใจมั่น ฉันรักเธอ
23 มกราคม 2547 11:49 น.
sun strom
นั่งหน้าคอม เขียนกลอน วอนคนรัก
ป่านนี้จัก ทำไรอยู่ สุขหรือไม่
ทราบหรือเปล่า นั่งรอ ด้วยเหงาใจ
มีอะไร ให้ช่วย โปรดบอกมา
23 มกราคม 2547 03:13 น.
sun strom
ตีหนึ่งตรง ตื่นขึ้นมา หาเพื่อนๆ
ใจแชเชือน คิดถึงเขา เหงาจังค่ะ
มองที่นอน หมอนข้าง อ้างว้างน่ะ
พายุจ๊ะ อยู่หนใด ใยไม่มา
ใจดวงนี้ มอบให้เจ้า ไปหมดแล้ว
ไร้วี่แวว จะได้พบ เจ้าเลยหนา
จิตใจเรา อ่อนไหว ไปหมดนา
ถ้าหากว่า อยู่ใกล้กัน คงเสร็จเลย
โอ้ว่าปาก ช่างหวาน ปานน้ำผึ้ง
พูดคำหนึ่ง หวานหู ยอดชู้เอ๋ย
หากได้พบ พูดจา เอาหน้าเกย
ไม่พูดเลย ทำอย่างอื่น ชื่นใจนา
นั่งฟังเพลงปาฎิหาร์ใจครั่นคร้าม
เป็นเหมือนตามเนื้อเพลงหรือไม่หนา
สาธุ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ โปรดทราบว่า
ตัวของข้าเป็นของเขาทั้งกายใจ
แม้แค่รัก กันในเน็ต ยังเป็นสุข
ปลดเปลื้องทุกข์ คลายกังวล ไม่หม่นไหม้
ทั้งวาบหวาม ซ่านทรวง ในดวงใจ
เหมือนกายได้ แนบกาย อืมม..สุขจางงงงงงง
น้องตื่นขึ้น กลางดึก นึกถึงพี่
คงจะดี มีพายุ นอนข้างข้าง
คงอบอุ่น หายเหงา หายอ้างว้าง
คงร้องคราง ว่ารักพี่ หมดหัวใจ
นั่งแต่งกลอน วอนหนุ่ม นามพายุ
พ่อยอดชู้ คู่รัก ทำหวั่นไหว
หลงรักเขา คิดถึงเขา จนหมดใจ
ทำอย่างไร ก็รักแล้ว ลืมไม่ลง
แม้ดวงใจ แตกสลาย ก็จะรัก
แม้จะหัก อกเดาะ ก็ไม่สน
จะส่งใจ ส่งกายมา ทั้งตัวตน
ส่งให้คน นามพายุ ยอดชู้เอย
23 มกราคม 2547 02:56 น.
sun strom
วันนี้เหงา หัวใจ ไม่มีสุข
เหมือนแบกทุกข์ แบกโลก ทั้งโลกไว้
ยามนี้เหมือน ตัวเรา ไม่มีใคร
ทำไฉน ใจเรา เหงาเหลือเกิน
คิดถึงเขา ก็เฝ้า แต่คิดถึง
ติดตราตรึง ถึงเขา เฝ้าแต่ฝัน
เคยหยอกล้อ แหย่เล่น เป็นเพื่อนกัน
ร่วมสร้างฝัน วันหวาน สำราญใจ
พูดคุยกัน ผ่านทาง สายไฟเบอร์
ทำให้เธอ สุขสม อารมณ์หมาย
แม้ไม่เคย ชิดแอบ แนบเรือนกาย
ยังผ่อนคลาย อารมณ์ ได้สมปอง
เธอมีสุข พี่ก็ มีสุขด้วย
ยินดีช่วย ถากถาง ทางทั้งผอง
แม้นพานพบ คนดี มีคู่ครอง
ขอปกป้อง น้องพี่ นี้ต่อไป
มีสิ่งใด ให้พี่ทำ จงจำไว้
บอกพี่ไป ได้เสมอ น้ะเธอจ๋า
ทำให้หมด ตามเสนอ เธอบอกมา
หากแม้นว่า ทำได้ ไม่เบี่ยงเบน
ในวันนี้ มีเพียง แค่ความหวัง
จะได้ร่าง ใจเธอไหม ไม่แลเห็น
เหมือนทะเล ขวางกั้น แสนยากเย็น
ดูดั่งเป็น เช่นเงา เศร้าใจจริง
ถึงจะรัก มากเพียงไหน ใครไม่รู้
ถึงเป็นชู้ ทางใจ ใครไม่เห็น
ถึงมีทาง แนบร่าง ของเนื้อเย็น
ถึงจะเป็น ของกัน ในฝันพอ
ไม่เคยคิด ทำลาย ร่างกายเจ้า
จะขอเฝ้า ดูแล แม่โฉมฉิน
ขอเพียงทับ เงาร่าง ของยุพิน
ความสุขสิ้น ล้นทรวง ห่วงหาเธอ
ทั้งหมดนี้ มีเพียง หนึ่งในร้อย
ออกเป็นถ้อย ปล่อยคำ จำนรรหา
เพื่อบอกกล่าว เจ้าได้รู้ น้ะแก้วตา
ที่กล่าวมา จากภายใน ใจพี่เอง
หน้าส่วนตัว
816
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
