19 กุมภาพันธ์ 2547 05:03 น.

ทำไม

sun strom


ทำไมเรา  ต้องรัก ต้องคิดถึง
ทำไมเรา  ต้องห่วง ต้องหวง
ทำไมเรา  ต้องชิด ต้องใกล้
ทำไมเรา  ต้องใจ  ต้องตา
ทำไมเรา  ต้องหา ต้องค้น
ทำไมเรา  ต้องวก ต้องวน
ทำไมเรา  ต้องจน ต้องรวย
ทำไมเรา  ต้องฉวย ต้องฉาบ
ทำไมเรา  ต้องกราบ ต้องไหว้
ทำไมเรา  ต้องตาย ต้องเกิด
ทำไมเรา  ต้องเชิด ต้องชู
ทำไมเรา  ต้องรู้ ต้องเรียน
ทำไมเรา  ต้องเขียน ต้องอ่าน
ทำไมเรา  ต้องหวาน ต้องเปรี้ยว
ทำไมเรา  ต้องเสียว ต้องสุข
ทำไมเรา  ต้องทุกข์ ต้องทน
ทำไม้ ทำ ไม และ ทำไม..............  

				
19 กุมภาพันธ์ 2547 04:48 น.

กลางดึก

sun strom


นั่งเล่นคอม หาข้อมูล ทำเว็บไซต์
แต่หัวใจ ลอยละลิ่ว ปลิวไปหา
คนอยู่ไกล นามพายุ สริยา
คงหลับตา สุขสบาย ในห้องนอน

ดึกคืนนี้  น้องคนดี นอนไม่หลับ
ลุกขึ้นจับ เมาส์แล้วคลิก แต่งคำวอน
เข้ามานั่ง ไทยโพเอ็ม ละเลงกลอน
เขียนออดอ้อน อับโหลดมา ให้อ่านดู

มองข้างตัว เจอหมอนข้าง อ้างว้างนัก
แทนคนรัก ที่ห่างไกล ไปสุดกู่
หากเสกได้ จะเสกให้ เป็นยอดชู้
มาเคียงคู่ สุขสม ภิรมณ์เอย
 				
18 กุมภาพันธ์ 2547 07:28 น.

ขอให้เหมือนเดิม

sun strom


......ก่อนจากกัน คืนนั้นสองเรา 
แนบซบเนาเคล้าคลอพ้อพรอดภิรมย์
หวานล้ำบำเรอ เธอให้ชิดชม 
ฉันกอดเล้าโลม ชื่นใจ
......จูบแก้มนวล ช่างยวนเย้าตรึง 
จิตคนึงถึงวันรักซ่านฤทัย
หอมหวลนวลปราง มิสร่างหายไป
 ถึงห่างแสนไกลยังติดหัวใจมิลืม
......ยาม..รักร้างแรมกัน เพ้อทุกคืนวัน 
ติดตรึงใจฝันเตือน
มาเจอกัน แล้วไยเฉยเชือน 
ฉันมาเยี่ยมเยือน อย่าง เคย
.....สุดที่รัก ลืมแล้วหรือไร 
โปรดเห็นใจขอให้สมจิตชิดเชย
หวานซึ้งอันใดจงอย่าร้างเลย 
ขออย่าเฉยเมยรักเอย.................ขอให้เหมือนเดิม
				
18 กุมภาพันธ์ 2547 07:16 น.

นึกเสียว่าสงสาร

sun strom


ตื่นตีห้า เข้ายาฮู ฮู้กับเพื่อน
ใจคอยเตือน คิดถึงเขา ไม่ลืมหนอ
ป่านนี้ตื่น เตรียมตัว หรือยังรอ
คอยพนอ คนข้างเคียง เลยลืมเรา

นั่งฟังเพลง หวานซึ้ง ตรึงดวงจิต
ใจเพ่งพิศ ส่งมาหา ว่าน้องเหงา
นึกเสียว่าสงสาร ดังกังวาน ในใจเรา
คิดถึงเขา สุดหัวใจ ทำงัยดี

ถาม ว่ารักแค่ ไหน นับเม็ดทราย ท้องทะเล ก็รู้
ลมหาย ใจ ที่มีอยู่ คือความ คิดถึงจาก ฉัน
ถาม จะเจ็บแค่ ไหน หากเธอไป รักใคร สักวัน
ก็ลองนับ ดูสาย ฝนพรำ นั่นคือ น้ำตาจาก ใจ

เสียงเพลงแว่ว สงสารตัว หัวใจฝัน
ไม่มีวัน จะเบ่งบาน มันแสนเศร้า
อุปสรรค มากมาย มันรุมเร้า
เกินรับเอา เขามา เคียงข้างกาย

แค่รักกัน มีความสุข ตามสายไฟเบอร์
ยังละเมอ เพ้อหาเขา ไม่เลือนหาย
หากได้อยู่ หยอกล้อ เคียงข้างกาย
ใจละลาย กายสั่นรัว เป็นแน่เลย

พี่พายุ  สุดที่รัก  น้องคิดถึง
เป็นคำหนึ่ง ส่งมาหา อย่างเปิดเผย
ว่ารักจริง จากหัวใจ ทราบไว้เลย
น้องได้เอ่ย ผ่านสายไฟ..... ให้พี่ฟัง......


				
17 กุมภาพันธ์ 2547 11:14 น.

สัญญา....

sun strom


วันนี้วุ่น  ตั้งแต่เช้า จนป่านนี้
เหงาฤดี ไม่ได้ออน อ้อนเลยหนา
ฝากข้อความ ไว้ตรงนี้ โปรดทราบว่า
น้องสัญญา จะออนไลน์ สิบเอ็ดโมง

บ่ายโมงตรง ถึงบ่ายสี่  น้องไม่ว่าง
ด้วยว่าทาง มหาลัย แต่งตั้งให้
ไปคุมสอบ เอ็มบีเอ เขาสอบไล่
ขออภัย ไม่ได้คุย กับพี่เลย

แต่อย่างไร  ยังคิดถึง และห่วงหา
มีเวลา จะรีบออน ไม่นิ่งเฉย
วันนี้ติด เลยไม่อ้อน เหมือนอย่างเคย
อารมณ์เลย ไม่ค่อยจอย ....แสนเสียดาย

งั้นอ้อนหน่อย นิดเดียว ได้ไหมคะ
อยากอ้อนว่า พายุจ๋า พี่อยู่ไหน
ขอจุ๊บหน่อย แก้คิดถึง น่าดวงใจ
พร้อมยิ้มให้ ก่อนจากกัน พร่งนี้เจอ


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟsun strom
Lovings  sun strom เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟsun strom
Lovings  sun strom เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟsun strom
Lovings  sun strom เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงsun strom