13 ธันวาคม 2547 15:16 น.
sun strom
payu2545: ห่างหายไป เก้าวัน ฉันคิดถึง
payu2545: คิดคำนึง ถึงวัน อันสดใส
payu2545: เคยออดอ้อน ง้องอน กันทางใจ
payu2545: เธอหายไป ใจฉันนั้น มันแสนตรม
mat: พี่ไม่อยู่ ทราบป่าว เค้าเศร้าจิต
mat: นั่ง นอน คิด ถึงกัน มันไม่สม
mat: หากเป็นได้ จะแปลง เป็นสายลม
mat: โบกโบยชม ตัวพี่ ให้สุขใจ
payu2545: ทำไมถึง รักมัดหมี่ คนนี้มาก
payu2545: รักเกิดจาก ใจจริง สิ่งสดใส
payu2545: รักพี่นั้น มั่นคง เหนือสิ่งใด
payu2545: โปรดจำไว้ ไม่เคยรัก ใครเท่าเธอ
payu2545: ได้แต่เพ้อ คิดถึงเธอ ทุกเช้าค่ำ
payu2545: ได้แต้ทำ จิตใจส่ง ตรงเธอเสมอ
payu2545: ได้แต่หวัง ว่าสักวัน คงได้เจอ
payu2545: ได้ตัวเธอ มาแนบกาย มั่นหมายชม
payu2545: อยากจูบปาก ที่เรียวบาง ของน้องนั้น
payu2545: โอบกอดกัน แน่นนาน ช่างสุขสม
payu2545: กระซิบรัก ที่ข้างหู ของเอวกลม
payu2545: แล้วจูบพรหม ตรงกลาง ปรางเนื้อนวล
9 ธันวาคม 2547 13:10 น.
sun strom
ผ่านเวลา ห้าวัน ฉันสุดเหงา
พายุเล่า เจ้าอยู่ไหน ใจห่วงหา
อยู่บนดอย เคียงคู่ ยอดกานดา
ยามนิทรา เคียงใจ คนใกล้เคียง
ยามรุ่งสาง คงนั่ง บนยอดผา
มองธารา ไหลเอื่อย เคล้าคลอเสียง
พ่อจ๋า...คำนั้นคง ส่งสำเนียง
คนข้างเคียง เค้าคอย อ้อนออดใจ
เหตุไฉน ตัวเรา สุดเหงาจิต
ยามมิ่งมิตร มีสุข และผ่องใส
เราควรปลื้ม ส่งเสริม และสุขใจ
อย่าคิดไร ให้มาก นะตัวเรา
อีกไม่ช้า คงได้คุย และหยอกล้อ
เพิ่มเติมต่อ ความสุข ให้กับเขา
พี่พายุ มัทคอย คำวอนเว้า
คอยเพื่อเรา ต่อเติม เสริมใยใจ
8 ธันวาคม 2547 09:32 น.
sun strom
คนเกิดมา ทำไม ใคร่อยากรู้
เพื่อหาคู่ ดำรงค์ เผ่าพงษ์ไว้
รึคนเรา เกิดมา เพื่อชดใช้
กรรมก่อไว้ ให้หมด ไปจากตัว
ร่างกายเรา ก่อเกื้อ เอื้อประโยชน์
สร้างคุณโทษ แก่ใจ ให้ดีชั่ว
รึกายเรา ทำใจ ให้เมามัว
คลุกเกลือกกลั้ว ในกรรม อย่างเมามัน
ยามแรกเกิด ตัวเปล่า กันทั้งนั้น
เติบโตพลัน เสาะหา ตามใจฝัน
เสื้อผ้าดี เงินทอง ของต้องกัน
กิเลศมัน เริ่มมา หาตัวเรา
ความอยากนั้น มากมาย เกินใจห้าม
เกาะกินตาม จิตใจ ใยโง่เขลา
แม้บางอย่าง ยังยื้อ ใคร่จะเอา
ใช่ตัวเรา จริงแท้ หรือแค่ลวง
ลด ละ เลิก ถูกนำมา พาแก้ไข
ให้จิตใจ ของคน พ้นจากบ่วง
ละจากกรรม ทำความดี ให้ลุล่วง
ทิ้งสิ่งลวง สู่ห้วง มหรรณพ
1 ธันวาคม 2547 09:57 น.
sun strom
... หลงรักสาว ม.ขอนแก่น แสนน่ารัก
... ได้รู้จัก ทักทายกัน นั้นดั่งฝัน
... หน้าตาเธอ เป็นอย่างไร ไม่สำคัญ
... นิสัยนั้น แสนดีเลิศ ประเสร็ฐจริง
... กตัญญู รู้พระคุณ ผู้เป็นพ่อ
... ช่วยงานต่อ ตามแก้ แม้เป็นหญิง
... คอยดูแล ห่วงใย ได้ดียิ่ง
... นี่คือสิ่ง ที่สำคัญ ฉันขอชม
... ครองความสาว บริสุทธิ ดุจเมฆขาว
... ไม่มีคาว โลกีย์ ที่ขื่นขม
... รักษาพรหม จารีย์ น่านิยม
... ร่างกายห่ม ด้วยเกาะทิพย์ ปิดบังตัว
... มีเวลา เพียงสองปี ที่ต้องแต่ง
... หนุ่มไฟแรง แม่เลือกหา มาร่วมหัว
... สุขหรือทุกข์ อยู่ที่ใจ ข้างในตัว
... คิดแล้วกลัว ตัวอาจสุข แต่ทุกข์ใจ
...... ด้วยเพราะรัก และ ห่วงใย มากนะ ....
26 พฤศจิกายน 2547 09:25 น.
sun strom
ลอยกระทง ปีนี้ ที่มอขอ
น้ำตาคลอ อิ่มสุข ไร้ทุกข์หมอง
ตื่นแต่เช้า ทำบุญ ใจนั้นพอง
คิดลอยล่อง อธิษฐาน ไร้โรคภัย
หยิบส้มสุก ดอกไม้ ใส่ฝาบาตร
แล้วยกถาด อาหาร ที่เตรียมไว้
หยิบใส่บาตร เอมอิ่ม เกิดที่ใจ
ขอผลบุญ ที่ได้ เป็นสิ่งดี
ก้มหัวรับ คำพร จากพระท่าน
ใจเจ้าพลัน คิดถึง คนหน้าตี๋
ป่านนี้พี่ ทำอะไร หนอคนดี
น้องมัดหมี่ ขอพร ให้ด้วยเอย