7 มีนาคม 2548 13:57 น.
sun strom
เอื้องผา สีม่วง บานแล้ว
นั่งมอง ตาแป๋ว เช้าค่ำ
นี่หรอ ฝีมือ เราทำ
สมคำ ที่เขา เล่าลือ
เจ้าเป็น กล้วยไม้ดิน ดอกใหญ่
ชูช่อ ไสว อื้อฮื้ออออออ
ภูมิใจ เลี้ยงเจ้า กับมือ
เจ้าคือ ผลิตผล จากใจ
ไม่เคย จะเลี้ยง กล้วยไม้
แต่ใจ ที่ชอบ บอกไหว
ลองเลี้ยง มาหนึ่ง ปีได้
กล้วยไม้ ออกดอก ให้ชม
ดีใจจังอะ
7 มีนาคม 2548 10:22 น.
sun strom
ใคร่วิงวอน คุณพระ คุ้มครองพี่
จากมัดหมี่ ด้วยใจ บริสุทธิ์
ขอให้ผ่าน สิ่งร้าย คลายความทุกข์
ใจซึ้งสุข ดื่มด่ำ ตามกรรมดี
ด้วยเป็นห่วง พี่ยา ตาเป็นวุ้น
หากมีบุญ ขอมอบ ตอบคุณพี่
โปรดส่งหนุน ให้หาย จากโรคที
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่มี โปรดช่วยดล
เป็นกระแส แห่งจิต จึงคิดห่วง
ช่างคล้ายบ่วง ส่งกรรม อดีตโน้น
จึงพันผูก ในใจ ให้ร้อนรน
ยามอีกคน ป่วยเจ็บ น่าแปลกจริง
พี่แคร์จ๋า ขอพี่ อย่าคิดมาก
ทุกสรรพ์สิ่ง มาแล้วจาก ไปทุกสิ่ง
ยังแต่คุณ ความดี นั้นจริง ๆ
ที่เป็นสิ่ง ยั่งยืน ตลอดกาล
ขอเพียงเรา ใจดี ก็พอแล้ว
กายผ่องแพ้ว แน่นอน นะพี่ฉัน
ถนอมใจ ถนอมกาย ให้นาน ๆ
สุดท้ายพี่ ก็จะพาน พบสุขเอย
เป็นห่วงพี่แคร์มากนะคะ
ขอให้หายเร็ว ๆ ด้วยค่ะ
2 มีนาคม 2548 06:11 น.
sun strom
สีเหลืองสด ชูช่อ นี่หนอเอื้อง
นั่งมองเมียง ใจสุข จะหาไหน
ม่วงแกมเหลือง พวงหยก นั่นอย่างไร
ขาวเคล้าลาย ม่วงหน่อย คือฟาแลน
ดอกสีขาว ก้านยาว สวยเด่นนัก
เราฟูมฟัก มาหนึ่งปี หวงสุดแสน
ออกดอกสวย รายรอบ ดั่งเมืองแมน
ลากเสื่อมา นั่งยิ้มแป้น มองทุกวัน
ลมเย็น ๆ พัดผ่าน ลานหญ้าสวย
กลิ่นหอมอ่อน ระรวย ชวนให้ฝัน
ตาก็ปรือ ตัวก็อ่อน นอนละกัน
หลับแล้วฝัน ถึงเค้าบ้าง ก็ยังดี
16 กุมภาพันธ์ 2548 17:09 น.
sun strom
ปิดเทอมนี้ พี่พา หาคุณยาย
พักผ่อนกาย พักผ่อนใจ ในบ้านสวน
เย็นสบาย ไม่มีใคร มารบกวน
ชมหมู่มวล ดอกไม้บาน สราญใจ
ไม้พุ่มเตี้ย ข้างทาง ช้องนางนี่
ดอกสวยดี สีม่วง ดูสดใส
ที่แขวนอยู่ คัทลียา กล้วยไม้ไทย
ดอกช่อนี้ สีกลีบใน สดใสเชียว
ไม้ยืนต้น ชงโค โตเร็วรี่
แต่ต้นปี ดอกสวย ร่วงโรยเหี่ยว
เหลือดอกสด งดงาม อยู่ดอกเดียว
ใบไม้เขียว เต็มต้น หล่นลงดิน
ที่ถัดจาก ช้องนาง ทางด้านขวา
ดอดชบา สวยงาม ตามท้องถิ่น
เห็นผีเสื้อ ตัวน้อย คอยเฝ้าบิน
ไปตามกลิ่น มะลิหอม คอยดอมดม
การเวก ยืนต้น ทนฝนแดด
ต้นพวงแสด เกาะอยู่ ดูสวยสม
กอสูงนั่น ดอกกาหลา ช่างน่าชม
ข้างลั่มทม ดอกเหลือง ดาวเรืองไง
มาบ้านสวน ทีไร ใจสดชื่น
พักเรื่องอื่น ไม่คิด จิตแจ่มใส
ดูแมลง บินว่อน ร่อนไปไกล
สบายใจ สบายกาย หายกังวล
ชอบกลอนแบบนี้มากค่ะ
อ่านแล้วคิดถึงคุณยาย
แม้ท่านจะจากไปหลายปีแล้ว
ก็ยังคิดถึง คิดถึงตักอุ่น ๆ
คิดถึงความการุณ
คิดถึงเนื้อหนังนิ่ม ๆ หย่อนคล้อย
ท่านมีบ้านสวนแบบนี้หละคะ
มานั่งชม บ้านสวน ของสาวน้อย
ใจเลื่อนลอย สู่บ้าน อีกหนึ่งหลัง
บ้านหลังใหญ่ ร่มรื่น แต่เวงวัง
ช่างเหงาจัง เหงาจิต คิดมากมาย
นู่เมย์จ๋า มีมัทมา ขออาศัย
สวนน้ำใจ ดวงน้อย จะได้ไหม
ขอพักพิง ด้วยพี่ เหงาเหลือใจ
อยากร้องไห้ แต่ตัวโต อายช้างมัน
ขอดาหลา ดอกสวย ซักหนึ่งดอก
แก้ชำชอก เหงาใจ ได้ชงัก
ขอพวงแสด ขอมะลิ ที่เบ่งบาน
ขอมาทาน แก้เหงา ได้ไหมเอย
ขอกุหลาบ ดอกโต เท่าไข่ห่าน
ขอตาหวาน มาจุ๊บ ได้ไหมเอ่ย
(อิอิ ชื่อดอกไม้ป่าวเนี่ย)
ขอเสื่อผืน หมอนใบ ได้ป่าวเอย
คร๊อก ๆ คร๊อก ตามเคย ลมมันเย็น
หลับก่อนนะคะ บ้านสวนช่างร่มรื่นจัง
11 กุมภาพันธ์ 2548 14:29 น.
sun strom
๑
payu2545: มัดหมี่จ๋าาาาาาา พี่รอมัทจนหลับไหล
payu2545: ยอดดวงใจของพี่หนีไปไหน
payu2545: หรือมีเพื่อนชวนเที่ยวเกี่ยวก้อยไป
payu2545: หรือว่าใครเค้าคนนั้นเขามาหา
๒
payu2545: มันเป็นสิทธิของน้องที่ทำได้
payu2545: แล้วแต่ใจที่เธอปรารถนา
payu2545: หากมีสุขตัวพี่นี้ไม่ขวางท่า
payu2545: เพราะคุณค่าตัวพี่น้อยด้อยเพียงดิน
๓
payu2545: หากวันใดมีปัญหาช่วยวานบอก
payu2545: คนช้ำชอกคนนี้ขอแก้ไข
payu2545: ช่วยปัดเป่าบรรเทาทุกข์ให้น้องได้
payu2545: จงเชื่อใจคนจนไซร้ไม่หลอกลวง
๔
payu2545: แม้อยากทวงสิทธิทางใจจากน้องบ้าง
payu2545: คงไม่มีทางมีสิทธิจะทวงได้
payu2545: สิทธิเพียงคิดเพ้อฝันทุกวันไป
payu2545: ที่ทำได้คือความฝันเท่านั้นเอง
๕
payu2545: นั่งเศร้าซึมคิดไปไกลได้หลายอย่าง
payu2545: ความคิดช่างมากมายหลากหลายสิ่ง
payu2545: คิดอย่างโน้นคิดอย่างนี้มากมายจริง
payu2545: คิดแต่สิ่งทำให้ช้ำระกำใจ
๖
payu2545: ห้ามอะไรนั้นไซร้พอห้ามได้
payu2545: ห้ามหัวใจไม่ให้รักยากหนักหนา
payu2545: เมื่อรักแล้วก็รักแน่นในอุรา
payu2545: แม้ไกลตาแต่หัวใจไม่ไกลกัน
๗
payu2545: ความรักนั้นมีพลังยิ่งใหญ่นัก
payu2545: พลังรักนั้นรุนแรงกว่าสิ่งไหน
payu2545: พลังแห่งสุริยะจักวาลไกล
payu2545: ไม่ยิ่งใหญ่กว่าพลังรักสักนิดเดียว
๘
payu2545: คลื่นสึนามิที่รุนแรงพัดกระหน่ำ
payu2545: กระแทกซ้ำบ้านเรือนพังเสียหาย
payu2545: ไม่เท่าคลื่นพลังรักภายในกาย
payu2545: พัดคนตายเพราะพ่ายรักหักอกเลย
๙
payu2545: ทะเลกว้างน้ำลึกสุดจะหยั่ง
payu2545: แต่ก็ยังไม่ลึกเท่าใจสมร
payu2545: ลึกเท่าไรหยั่งไม่ถึงเลยงามงอน
payu2545: สุดจะช้อนรักหว่านทิ้งทั่วริมทาง