16 สิงหาคม 2547 07:37 น.
sun strom
เมื่อวาน อยู่บ้าน ทั้งวัน
นั่งฝัน นอนฝัน หาเค้า
ส่งข้อความ บอกว่าง หรือเป่า
แล้วเรา ก็นั่ง รอคอย
รอแล้ว รอเล่า ว่างเปล่า
ใจร้าว ระบม เงียบหงอย
อย่างนี้ เค้าเรียก ใจน้อย
แค่คอย ยังเป็น มากมาย
ตัดใจ ไม่คิด ดีกว่า
หากมัว นั่งฝัน คงหาย
เปิดเพลง ฟังก่อน ไม่มาย
พี่ชาย คงติด การงาน
อยากฟัง สียงเค้า ซักนิด
ใจจิต ห่วงหา โอ้..ฉัน
เป็นไร จึงเหงา อย่างนั้น
คอยวัน พรุ่งนี้ นะเรา
นั่งรถ กลับบ้าน โดดเดี่ยว
คนเดียว ไม่มี แม้เงา
ข้อความ ตอบรับ จากเจ้า
ทำเอา เราซึม ตลอดทาง
13 สิงหาคม 2547 07:18 น.
sun strom
สงสารกาย เดินตาม คนข้างๆ
แต่ใจห่าง ออกไป ไกลสุดหล้า
เค้าถามไร ตอบได้ เพียง ค่ะ ค่ะ
บ้างครั้งเรา ก้มหน้า เดินห่างไป
ใจเจ้าเอ๋ย ใยเจ้า เป็นเช่นนี้
กายอยู่นี่ แต่ใจเจ้า อยู่ที่ไหน
ใจกับกาย ห่างกัน หลายร้อยไมล์
ทำอย่างไร ใจกาย ได้คู่กัน
พี่เค้ายื่น น้ำเย็น มาให้น้อง
ได้แต่มอง บอกขอบคุณ เค้าคนนั้น
ส่งผลไม้ ตามมา ให้ทานกัน
มองหน้าพลัน หลบสายตา ไม่กล้ามอง
ม๊ายิ้มแป็น ถอดแว่น แล้วบอกว่า
ม๊าไปหละ คุยกับพี่ บอกฝากน้อง
มีธุระ กลับบ้าน เพื่อรับของ
ปล่อยเราสอง ให้เที่ยว กันลำพัง
แก่งกระจาน ยามนี้ น้ำล้นเอ่อ
เดินข้างเธอ เป็นสุข พี่เฝ้าหวัง
ม๊าบอกแล้ว เรื่องเรา ให้น้องฟัง
พี่มีหวัง บ้างหรือไม่ ให้เอ่ยมา
พี่รักเจ้า มานาน ตั้งแต่เด็ก
ตัวเล็ก ๆ เคยอุ้ม จุ๊บเจ้าหนา
2ขวบกว่า ยามนั้น ซนเกินหน้า
ยามโตมา จึงห่าง ร้างลาไป
เคยบอกม๊า ขอเวลา สามปีนั้น
พี่รอวัน รอคืน ด้วยใจหาย
เกรงว่าน้อง มีใครอื่น อยู่ข้างกาย
อย่าทำร้าย พี่อีกเลย นะน้องยา
ในใจก็ หวนคิด ถึงคนหนึ่ง
คนที่ซึ่ง เรารัก เป็นหนักหนา
ป่านนี้เค้า อยู่ที่ใด กับใครนา
คิดถึงข้า หรือไม่ ใคร่ทราบจัง
11 สิงหาคม 2547 06:45 น.
sun strom
รอยจูบ ติดตรึง ซึ้งนัก
รอยรัก บ่มใจ ให้ฝัน
รอยร้าว ห่างไป ไกลกัน
รอยนั้น ประทับ กับทรวง
หลับตา พาใจ เคลิบเคลิ้ม
ยามเริ่ม ติดใจ แหนหวง
คิดถึง มากมาย เป็นห่วง
อย่าลวง น้องนะ คนดี
คำพูด พร่ำวอน ยามรัก
หวานนัก หวานใจ เต็มที่
ผ่านเน็ท ทุกวัน ทุกวี่
ยามนี้ คิดถึง มากจริง
ยามนอน ยังหลับ ฝันหา
เริงร่า เกาะเกี่ยว แอบอิง
ซุกซบ อกอุ่น เสียจริง
ยอดหญิง คนนี้ รอคอย
10 สิงหาคม 2547 12:22 น.
sun strom
อารมณ์รัก สดใส ราวน้ำค้าง
อารมณ์ร้าง แห้งเหี่ยว สุดแร้นแค้น
อารมณ์เปลี่ยว หุนหัน อยากโลดแล่น
อารมณ์แค้น อยากฆ่า ให้ตกตาย
อารมณ์เศร้า กัดกิน ทุกวันวี่
อารมณ์ดี ส่งเสริม ให้สุขหลาย
อารมณ์ร้าย ส่งเสริม ให้เดียวดาย
อารมณ์ตาย ทุกสิ่ง จบสิ้นกัน
อารมณ์ใคร่ ร้อนรน ใจโหยหา
อารมณ์บ้า สิ่งสู่ พาหุนหัน
อารมณ์ร้อน เสียงดัง จนเลือนสั่น
อารมณ์ฝัน แสนหวาน สะท้านทรวง
มนุษย์เรา คลอเคล้า เจ้าสิ่งนี้
เป็นสิ่งดี สิ่งร้าย สิ่งแหนหวง
เพียงเราผ่าน อารมณ์ ให้ลุล่วง
เหมือนหมดห่วง ทุกสิ่ง นิ่งสบาย
10 สิงหาคม 2547 02:20 น.
sun strom
นอกหน้าต่าง ฝนโปรยปราย
ใจสั่นไหว มองฟ้าฝน
คิดถึงเขา เต็มกมล
ในอกตน เหงาสิ้นดี
คุณจะรู้บ้างไหม
คืนนี้ฉันนอนไม่หลับ
คุณจะรู้ไหมคะ
หน้าคุณลอยอยู่เต็มฟ้า
ระยะทาง ห่างกันนัก
อยากไปทัก ยังไม่กล้า
อยากไปเจอ อยากพบหน้า
ยามเหว่หว้า แสนเดียวดาย
หากมีเงา อยู่เป็นเพื่อน
คอยย้ำเตือน ให้เราหาย
แต่ความรัก สุมใจกาย
จึงไม่วาย จะโศกตรม
รักเหงาเศร้า อยู่ข้างข้า
ใยเจ้ามา ช่วยทับถม
แค่นี้ข้า ยังนอนซม
หรือจะถม ให้จมดิน
วันนี้เข้านอนแต่หัวค่ำ
ตื่นมาอีกทีก็จะตีหนึ่งแล้วค่ะ
นอนไม่หลับนะคะ
ฝนก็ตกไม่หยุดซักที
คิดถึงจังค่ะ........ทราบป่าวคะ