23 มีนาคม 2547 14:25 น.

คนพายเรือ

พี่รักษา บาดแผลใจ ให้หมดแล้ว
ดั่งดวงแก้ว แววใส ไม่หม่นหมอง
เปิดประตู หัวใจ แล้วทุกห้อง
รอแสงทอง ส่องมาสู่ ประตูใจ
พี่เป็นเพียง เรือลำน้อย คอยคนนั่ง
พาข้ามยัง ฝั่งฝาก อันสดใส
เรือเทียบท่า เธอก้าวข้าม ทิ้งเรือไป
สู่เส้นทางใจ ที่งดงาม ตามแสงทอง
คงเป็นเพียง คนพายเรือ เสื้อผ้าเก่า
ที่คอยเฝ้า ห่วงใย ใจหม่นหมอง
หากเธอพบ กับปัญหา ทางที่ลอง
พี่ขอจอง รักษาใจ ให้เธอเอง

23 มีนาคม 2547 11:55 น.

สายใยรัก ....หัวใจ ฝันหา

sun strom

วันเวลา ผ่านไป รวดเร็วนัก
เวลาแห่ง ความรัก รวดเร็วยิ่ง
แต่เวลา การรอคอย นานจริงจริง
ใยทุกสิ่ง วิ่งไปได้ ไม่เหมือนกัน
กระแสน้ำ ไหลไป ไม่หวนกลับ
สายใยรัก ไหลไป ไม่หมดสิ้น
นานนับวัน ไหลไป ให้ดื่มกิน
ไม่เคยสิ้น จากหัวใจ ให้เพียงเธอ/font>
เธอจะรู้ บ้างไหม สายใยรัก
ที่ออกจาก สายใย ดวงใจฉัน
ให้เธอหมด ทุกหยาดหยด หัวใจนั้น
ยิ่งนานวัน พลันยิ่งเพิ่ม เติมรักเต็ม

วันเวลา พาหัวใจ ให้ไหวหวั่น
ให้ตัวฉัน รีบไขว่คว้า และตามหา
อนิจจา วันเวลา ไม่คอยท่า
เพียงพูดจา ผ่านเน็ท ไม่ได้เจอ
กระแสน้ำ ไหลวกวน ชอบกลนัก
พาคนรัก หนีห่าง ให้เราเพ้อ
ช่างคดเคี้ยว เลี้ยวลด อดเจอะเจอ
เราคงเพ้อ เพียงคนเดียว เหี่ยวเลยใจ
ได้แต่ฝัน หาตัวเขา ทุกเช้าค่ำ
คงเป็นกรรม ของเรา ที่หวั่นไหว
ปล่อยความรัก วิ่งหนีหาย ไปสุดไกล
เคียงคู่ใจ ใครคนหนึ่ง สุดซึ้งทรวง

22 มีนาคม 2547 15:07 น.

... สายใยรัก ...

sun strom

วันเวลา ผ่านไป รวดเร็วนัก
เวลาแห่ง ความรัก รวดเร็วยิ่ง
แต่เวลา การรอคอย นานจริงจริง
ใยทุกสิ่ง วิ่งไปได้ ไม่เหมือนกัน
กระแสน้ำ ไหลไป ไม่หวนกลับ
สายใยรัก ไหลไป ไม่หมดสิ้น
นานนับวัน ไหลไป ให้ดื่มกิน
ไม่เคยสิ้น จากหัวใจ ให้เพียงเธอ/font>
เธอจะรู้ บ้างไหม สายใยรัก
ที่ออกจาก สายใย ดวงใจฉัน
ให้เธอหมด ทุกหยาดหยด หัวใจนั้น
ยิ่งนานวัน พลันยิ่งเพิ่ม เติมรักเต็ม

22 มีนาคม 2547 10:59 น.

แท้จริง ... คือ สิ่งใด ...

sun strom

สิ่งที่เห็น อาจไม่เป็น อย่างที่เห็น
สิ่งที่เป็น อาจไม่เป็น เช่นใจหวัง
สิ่งที่คิด อาจจะผิด ในบางครั้ง
สิ่งที่ยัง อย่าฝังใจ ให้มันเป็น
สิ่งที่เกิด ในบางครั้ง ยังไม่ใช่
สิ่งที่ใจ เราฝันใฝ่ ใครบ้างสน
สิ่งที่รัก อาจผิดหวัง ยังต้องทน
สิ่งที่คน คิดว่าแน่ แท้ไม่จริง
สิ่งใดหนา พาหัวใจ ให้พบรัก
สิ่งใดปัก คาขั้วใจ ให้ห่วงหวง
สิ่งที่เรา มอบให้เขา จนหมดทรวง
สิ่งทั้งปวง ... ดวงฤทัย ... ให้เพียง ... เ ธ อ