27 มิถุนายน 2548 04:43 น.
sun strom
ยี่สิบเจ็ด มิถุนา เวียนมาถึง
เป็นวันซึ่ง คล้ายวัน เกิดของพี่
ใคร่ขอกล่าว อวยพร ในสิ่งดี
แด่พายุ คนนี้ คนใกล้ใจ
ขอพรดี ที่สุด ในโลกหล้า
ทั้งสติ ปัญญา ความผ่องใส
ก่อเกิดเป็น สุขล้ำ เกินสิ่งใด
ไร้ทุกข์สุข หัวใจ นะพี่ยา
หากต้องการ สิ่งใด ได้สิ่งนั้น
หากนอนฝัน เห็นแบงค์ เป็นจริงหนา
หากนอนตื่น เห็นเงิน ไหลเทมา
ที่เคยนอน ผวา ให้หนีไกล
ขอพระพุทธ คุ้มครอง ทั้งผองด้วย
ขอพระธรรม จงช่วย ให้สดใส
ขอพระสงฆ์ ให้พร พ้นทุกข์ภัย
สิ่งใดใด หากต้องการ โปรดได้มา
ขอตั้งจิต อธิษฐาน ประการนี้
ยามมัดหมี่ ยกมือ รับพรพระ
ใคร่ขอส่ง ผลบุญ ที่ได้มา
ให้พี่ยา ไว้ด้วย ช่วยรับเอย
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดครบ 4 รอบกว่า ๆ ของพี่พายุ
ขออวยพรให้พี่พบแต่สิ่งดีดีนะคะ
20 มิถุนายน 2548 13:06 น.
sun strom
รัก..ในอดีต
รักคืออะไรใคร่กล่าวขาน
มีมานานตั้งแต่ครั้งพระเจ้าเหา
ครั้งก่อนโน้นความรักทำให้เศร้า
ยามที่เข้าวิวาห์รักไม่มี
ไม่เคยเห็นหน้าตาคนเคียงข้าง
แต่ก็ยังวางตัวสมศักดิ์ศรี
เป็นหญิงไทยรักเรือนและรักดี
ถึงไม่มีความรักจักอดทน
ความเห็นใจก่อเกิดตามมานั้น
ความผูกพันยิ่งมีให้ท่วมท้น
พ่อแม่ลูกอิ่มเอมเปรมกมล
เพราะทุกคนทำหน้าที่ไม่เกี่ยงงอน
รัก.ในปัจจุบัน
เจอหน้ากัน ไม่ถึง ครึ่งวันค้า
ที่รักจ๋า ว่างไหม ค่ำวันนี้
มือจับมือ จับขา จับเสียนี่
จากนั้นคง ถึงที่ อันสำราญ
อิสระ สิ่งนี้ ที่เฝ้าหา
ทั้งเวลา แหล่งเที่ยว มีเล่าขาน
แม้เสียตัว ยังยิ้ม อย่างเบิกบาน
สุขสำราญ บานตะไท ในเรื่องราว
ไม่มีหละ รักนวล สงวนร่าง
จากเด็กหญิง เป็นนาง ข้ามนางสาว
นี่หรือโลก ปัจจุบัน สังคมเรา
ยึดถือเอา เร็วเข้าไว้ ไร้อาทร
มองภาพแต่ เก่าก่อน ย้อนอดีต
หากนำมา เขียนขีด เป็นอักษร
คงสวยงาม อ่อนไหว ในวรรคตอน
อ่านแล้วมี คำสอน ให้ทำดี
รักรักรัก ปัจจุบัน ฤาอดีต
ย่อมมีขีด จำกัด ในทุกที่
รักมีค่า หากเรา ทำกรรมดี
ถนอมรัก ที่มี ให้ยาวเอย
รักเอย จริงหรือที่ว่าหวาน..
17 มิถุนายน 2548 10:51 น.
sun strom
เย้เย้เย้ โห่หิ้ว หิ้วโห่โห่
อพิโธ เป็นไง เอ้า..นั่งนั่ง
วันนี้น้อง ดีใจ มากเสียจัง
ขอเสียงเพลง ให้ฟัง บ้างปะไร
พี่เสือตอบ วันนี้ พี่มีเพื่อน
อยู่ในเรือน ร้องเพลง คงไม่ได้
ขอนั่งฟัง นักร้อง ให้สุขใจ
มัดหมี่น้อง ร้องไป พี่จะฟัง
จึงเปล่งเสียง เหน่อ ๆ ร้องให้ขำ
เป็นหมอลำ สาวดำ รำพันหวัง
โอ้ยแสนเหนื่อย แต่เรา สุขใจจัง
ด้วยเพื่อนนั่ง หน้าสลอน ตอนฟังลำ
พี่นันท์นั้น ชักทน ไม่ไหวแล้ว
ส่งเสียงแซว จุ๊บมา ช่างน่าขำ
เสียงปรบมือ กราวเกรียว เชียร์โด่งนำ
สาวหมอลำ ยิ้มแป้น ขึ้นแท่นรอ
คนต่อไป พี่นันท์ พลันรีบกด
ด้วยกลัวอด ขาดไมค์ ไม่ได้ร้อง
จบเพลงหวาน น้องปลา ขึ้นร้องคลอ
ส่งเสียงพ้อ เพื่อนมา ซาหนุกจริง
คุณโจเจ้า ขับกล่อม ด้วยเพลงซึ้ง
ฟังแล้วติด ตราตรึง แต่ขำกลิ้ง
เพราะเสียงท่าน โซเซ เมาเสียจริง
คงจะโดน ใครทิ้ง ให้เสียใจ
คิวต่อไป พี่อร อ้อนเพื่อนบ้าง
โอ้ยเสียงพี่ เพราะจัง ทั้งสดใส
จบเสียงเพลง เพื่อนร่วม ให้ดอกไม้
เสียบเอาไว้ อย่าให้ หล่นหายนา
ย่างเข้าถึง ตีสาม ยังไม่ง่วง
เพลงพุ่มพวง ถูกจัด มาแล้วหนา
พี่นันท์ก่อน มัดหมี่ ติดตามมา
ส่งเสียงร้อง เริงร่า แข่งขันกัน
นั่นพี่วิว ลุงหมู ก็มาแล้ว
ส่งเสียงทัก เสียงแซว ให้เพื่อนขัน
จะขอตัว เข้านอน ก็ไม่ทัน
จึงอยู่ต่อ สานฝัน ในเสียงเพลง
ตีสี่แล้ว หนังตา มันหนักหน่วง
หาวแล้วง่วง ง่วงแล้วหาว แทบหงายเก๋ง
ขอตัวก่อน นะเพื่อน หยุดบรรเลง
จบเสียงเพลง เสียงกรน พ่นพรั่งพรู
คร๊อก คร๊อก คร๊อก ฟี่ ฟี่ มัดหมี่หลับ
แต่ไม่นาน ต้องจับ ผ้าปิดหู
เพราะมีเสียง อะไร ดังฟู่ฟู่
พี่มัดหมี่ จุ๊กกรู ตื่นเสียที
น้องน้ำขิง มาปลุก สดุ้งตื่น
ด้วยเมื่อคืน อยู่ดึก เป็นแบบนี้
นานนานครั้ง เจอกัน กับเพื่อนดี
เพราะต่างคน ต่างที่ ไกลกันเอย
15 มิถุนายน 2548 16:03 น.
sun strom
หิวววววววววข้าวแย้ว
บ่ายสามสี่สิบเก้า
เกิดหิวข้าวท้องร้องจ๊อก
หยิบเงินให้เจ้าป๊อก
ไปซื้อฮอทดอกกับซาลาเปา
นั่งหม่ำพอเพลิน ๆ
คนก็เดินเข้ามาหา
ถามไถ่ได้ความว่า
ตามหาเพื่อนเรียนปีหนึ่ง
ถามเค้าว่าชื่อไร
ตอบมาได้ชื่อลืมแล้ว
ฮ่วยแบบนี้เหมือนมาแซว
เด๋วได้แจวไม่ต้องเดิน
เคยไหมอยู่เฉย ๆ
ร่างกายเกยกับต้นเสา
นี่ขนาดยังไม่เมา
เด๋วเตะเอาเข้าก้านคอ
ฮ่วย ๆ คนกำลังหิว ๆ อยู่ด้วย เด๋วจับแกล้มซาลาเปาเสียนี่
15 มิถุนายน 2548 12:39 น.
sun strom
ยามท่านเจ็บ ต้องคอย ป้อนอาหาร
ยามที่ท่าน เบิกบาน คอยส่งเสริม
ยามที่ท่าน น้อยใจ อย่าเพิ่มเติม
หากยามท่าน ฮึกเหิม คอยรั้งดึง
เป็นวันที่ มัดหมี่ เหงาที่สุด
เกินจะฉุด ให้ใจ ไม่คิดถึง
ป่านนี้พี่ จะนั่ง คอยรำพึง
ถึงคนหนึ่ง อยู่ไกล บ้างไหมนา
ด้วยตัวพี่ มีภาระ ที่พันผูก
ความเป็นลูก ตัดใจ ไม่ได้หนา
หากเพิกเฉย คนอื่น จะนินทา
อีกนั่นหนา คือหน้าที่ ที่ควรทำ
แม้จะเหงา ยังรอ พี่เสมอ
รักนะเออ คิดถึง อย่าพึ่งขำ
หัวเราะนะ คนดี ให้ชุ่มฉ่ำ
แล้วสิ่งที่ เลิศล้ำ จะตามมา
แม้จะล่วง สามวัน ยังรอได้
เพราะไม่ใช่ นารี ในตำรา
สามวันจาก นารี เป็นอื่นน่ะ
เป็นแค่คำ พร่ำว่า ไม่ใช่เรา
บัวฝรั่ง บานสวย หอมนักหนา
อยากมีพี่ เคียงกายา ให้หายเหงา
คอยบ่นพร่ำ ออดอ้อน กันสองเรา
ทุกค่ำเช้า ทุกนาที ทุกวี่วัน
คิดถึงนะคะพี่พายุ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
หน้าส่วนตัว
1808
