23 มีนาคม 2547 11:55 น.

สายใยรัก ....หัวใจ ฝันหา

วันเวลา ผ่านไป รวดเร็วนัก
เวลาแห่ง ความรัก รวดเร็วยิ่ง
แต่เวลา การรอคอย นานจริงจริง
ใยทุกสิ่ง วิ่งไปได้ ไม่เหมือนกัน
กระแสน้ำ ไหลไป ไม่หวนกลับ
สายใยรัก ไหลไป ไม่หมดสิ้น
นานนับวัน ไหลไป ให้ดื่มกิน
ไม่เคยสิ้น จากหัวใจ ให้เพียงเธอ/font>
เธอจะรู้ บ้างไหม สายใยรัก
ที่ออกจาก สายใย ดวงใจฉัน
ให้เธอหมด ทุกหยาดหยด หัวใจนั้น
ยิ่งนานวัน พลันยิ่งเพิ่ม เติมรักเต็ม

วันเวลา พาหัวใจ ให้ไหวหวั่น
ให้ตัวฉัน รีบไขว่คว้า และตามหา
อนิจจา วันเวลา ไม่คอยท่า
เพียงพูดจา ผ่านเน็ท ไม่ได้เจอ
กระแสน้ำ ไหลวกวน ชอบกลนัก
พาคนรัก หนีห่าง ให้เราเพ้อ
ช่างคดเคี้ยว เลี้ยวลด อดเจอะเจอ
เราคงเพ้อ เพียงคนเดียว เหี่ยวเลยใจ
ได้แต่ฝัน หาตัวเขา ทุกเช้าค่ำ
คงเป็นกรรม ของเรา ที่หวั่นไหว
ปล่อยความรัก วิ่งหนีหาย ไปสุดไกล
เคียงคู่ใจ ใครคนหนึ่ง สุดซึ้งทรวง

22 มีนาคม 2547 15:07 น.

... สายใยรัก ...

sun strom

วันเวลา ผ่านไป รวดเร็วนัก
เวลาแห่ง ความรัก รวดเร็วยิ่ง
แต่เวลา การรอคอย นานจริงจริง
ใยทุกสิ่ง วิ่งไปได้ ไม่เหมือนกัน
กระแสน้ำ ไหลไป ไม่หวนกลับ
สายใยรัก ไหลไป ไม่หมดสิ้น
นานนับวัน ไหลไป ให้ดื่มกิน
ไม่เคยสิ้น จากหัวใจ ให้เพียงเธอ/font>
เธอจะรู้ บ้างไหม สายใยรัก
ที่ออกจาก สายใย ดวงใจฉัน
ให้เธอหมด ทุกหยาดหยด หัวใจนั้น
ยิ่งนานวัน พลันยิ่งเพิ่ม เติมรักเต็ม

22 มีนาคม 2547 10:59 น.

แท้จริง ... คือ สิ่งใด ...

sun strom

สิ่งที่เห็น อาจไม่เป็น อย่างที่เห็น
สิ่งที่เป็น อาจไม่เป็น เช่นใจหวัง
สิ่งที่คิด อาจจะผิด ในบางครั้ง
สิ่งที่ยัง อย่าฝังใจ ให้มันเป็น
สิ่งที่เกิด ในบางครั้ง ยังไม่ใช่
สิ่งที่ใจ เราฝันใฝ่ ใครบ้างสน
สิ่งที่รัก อาจผิดหวัง ยังต้องทน
สิ่งที่คน คิดว่าแน่ แท้ไม่จริง
สิ่งใดหนา พาหัวใจ ให้พบรัก
สิ่งใดปัก คาขั้วใจ ให้ห่วงหวง
สิ่งที่เรา มอบให้เขา จนหมดทรวง
สิ่งทั้งปวง ... ดวงฤทัย ... ให้เพียง ... เ ธ อ

17 มีนาคม 2547 16:46 น.

เหนื่อย...เหงา...เบื่อ 2

sun strom

เหงา แสนเหงา เศร้าใจ ให้ร้าวจิตร
เหงา ชีวิต คิดถึงเขา เศร้าหนักหนา
เหงา แทรกลึก ปักตรึง ซึ้งอุรา
เหงา ทุกครา เมื่อขาดเธอ เพ้อร่ำไป

เบื่อ เวลา ต้องรอคอย น้อยใจนัก
เบื่อ ที่จัก ต้องทำใจ ไม่ให้สน
เบื่อ ความคิด คิดถึงเขา เศร้ากมล
เบื่อ ใจตน ทนฝัน มันเบื่อใจ

อภินันทนาการจากคนที่เรารัก....พี่พายุค่ะ
ขอบคุณนะคะ

17 มีนาคม 2547 16:36 น.

อาย ...แทบแทรกแผ่นดิน

sun strom

ดูดิเรา เป็นเอามาก น่าขายหน้า
ไปทำท่า ทอดสะพาน ผ่านให้เขา
แต่เจ้ากรรม เขาไม่เดิน มาทางเรา
ทำตัวเรา หน้าแตก เย็บไม่ทัน

ต้องหลบมุม ไปทำแผล ก่อนพี่เอ่ย
ซักพักเลย จะทำใจ ไม่ให้ฝัน
ขอโทษด้วย เข้าใจผิด คิดไม่ทัน
อย่างคุยกัน ขอยกเลิก โปรดอภัย

ด้วยรักเขา มากมาย เกินหักห้าม
จึงต้องตาม อามรมณ์ฝัน ไปถึงไหน
เป็นผู้หญิง เฮ้อ..ลำบาก มากเกินไป
จะอย่างไร มัทรักพี่ ไม่มีลืม

มัทเข้าใจผิดไปเองอ่า.........
ไม่โทษหรอกนะคะ.........แต่
มัทไม่รู้จะพบหน้าพี่ได้อย่างไร
หน้าแตกเย็บไม่ติดอะ
คิดว่าเขาคงต้องการเรา
อย่างที่เราต้องการเขา
แต่..เปล่าเลย แค่เข้าใจผิดกันเท่านั้น