5 เมษายน 2547 08:36 น.
sun strom
ตื่นแต่เช้า เข้าเน็ท มาสานฝัน
ปิดสองวัน นั้นรอ เหมือนสองเดือน
แสนสุขใจ วันจันทร์ นั้นมาเยือน
ใจคอยเตือน ว่าคิดถึง เขามากมาย
วันนี้ซิ ได้พบเจอ เธอนั้นแน่
ใจยอดแย่ ช่างเหว่ว้า มาเหลือหลาย
ขอแค่เรา ได้พูดคุย แสนสุขกาย
พายุกราย แสนสุขใจ หาใดปาน
มัดคิดถึง คนึงหา ไม่เว้นว่าง
แม้เดินทาง ยังคิดถึง คำแสนหวาน
รักมัทน๊ะ คิดคราใด ใจเบิกบาน
ไม่เคยคร้าน อยากฟังซ้ำ คำเว้าวอน
3 เมษายน 2547 22:36 น.
sun strom
วันนี้เดิน ทางไกล ไปเยี่ยมแม่
ใจแน่วแน่ ถึงจุดหมาย ตอนรุ่งสาง
ขับรถลิ่ว 140 กม. อืมม...ถนนว่าง
ใจน้องนาง คิดถึงเขา ไม่ลืมเลย
ผ่านท่าพระ เลี้ยวซ้าย ไปโกสุม
มองท้องทุ่ง สองฟากฝั่ง ใจเจ้าเอ๋ย
คิดไปไกล ข้ามท้องทุ่ง สู่นนท์เอย
ใยพี่เฉย ไม่ส่งข่าว ว่าอยู่ใย
ป่านฉะนี้ พี่พายุ ทำไรน๊ะ
ทราบป่าวว่า มัทคิดถึง พี่อยู่ไหน
ไปเยี่ยมแม่ ยังไม่ลืม ยอดดวงใจ
ติดตัวไป ทุกแห่งหน ที่ก้าวเดิน
2 เมษายน 2547 13:58 น.
sun strom
กระจกใส ไร้รอยมัว ฉันมองเพ่ง
ด้านซ้ายเป็น สวนสวย น้ำตกใส
ด้านขวาเป็น ถนนยาว ทอดไปไกล
เหตุไฉน ใจของฉัน มันวุ่นวาย
มองต้นไม้ พร้อมธารใส ไหลรินร่วง
ห่วงคู่ควง คนดี ใจหายหาย
ป่านนี้เจ้า จะนั่งลุก หรืออย่างไร
ทราบหรือไม่ น้องคิดถึง พี่มากจัง
มองถนน ทอดยาวไป ไกลสุดหล้า
เจ้าน้ำตา ร่วงริน ตามแก้มใส
ยกมือเช็ด น้ำตา คราครั้งใด
เจ้าหัวใจ ใยจึงเหงา เศร้าจังเลย
1 เมษายน 2547 10:18 น.
sun strom
พี่พายุ มัทมาหา แล้วนะคะ
อยากพบหน้า มากมาย เหมือนใจฝัน
สองวันผ่าน มานั้น เว้นคุยกัน
ด้วยตัวฉัน มีงานทำ ไม่ว่างเลย
เช้าวันนี้ มัดหมี่ เหงาเศร้าจังค่ะ
ลุกขึ้นมา ใจหาย ๆ นะพี่เอ๋ย
อยู่ที่ไหน โปรดมา หาอย่างเคย
มาเอื้อนเอ่ย เป็นกลอนหวานนะ น้องจะรอ
มัทคิดถึง พี่พายุ มากนะเจ้า
ตัวพี่เล่า คิดถึงมัท บ้างป่าวหนอ
แม้ยามหลับ ยามตื่น นวลละออ
ตั้งตารอ วันได้เจอ ทุกยามเอย
31 มีนาคม 2547 11:54 น.
sun strom
สัญญาใจ ที่ให้ไว้ ไม่แปรเปลี่ยน
คืนหมุนเวียน วันหมุนไป ใจไม่สน
ขอมีน้อง เพียงคนเดียว ในใจตน
ถึงต้องทน รอเวลา ไม่ว่าเลย
กาลเวลา ที่ผ่านไป คล้ายสายน้ำ
สัญญาฉัน ที่ให้ไว้ ในใจเฉย
ไม่แปรเปลี่ยน เหมือนดั่ง สายน้ำเลย
ทุกคำเอ่ย จำไว้มั่น สัญญาใจ