21 มีนาคม 2548 06:27 น.
sun strom
ขออ้อนวอน ท่านผู้เฒ่า โปรดรู้ไว้
อยู่ใกล้ไกล คิดถึง และห่วงหา(จริง ๆ นะคะ )
เหล่าลูกศิษย์ ในไทโพม คิดฮอดค่ะ
เมื่อไหร่ท่าน จะกลับมา หาซักที
หากธุระ การงาน ท่านเสร็จสรรพ
โปรดรีบกลับ ไทโพม เร่งเร็วรี่
เหล่าลูกศิษย์ มิตรสหาย คอยมากมี
และมัดหมี่ คนนี้ รอ...อ้อนใจ (ตะบะจะแตกป่าวเนี่ย ...เหอ ๆ ๆ ๆ )
อ้อนพี่ที คนดี ของธรรมชาติ
เล่าเรื่องสัตว์ นานา และต้นไม้
อ่านแล้วเพลิน คล้ายเดิน ท่องเที่ยวไป
สุขหัวใจ ยามได้ฟัง นกตะวัน
แวะมาอ้อน คนงาม นามดอกแก้ว
ใจผ่องแพ้ว ยามได้อ่าน กาพย์ กลอน ฉันท์
แฝงธรรมะ อิ่มเอิบ ใจกายพลัน
พี่แบ่งปัน เรื่องราว ให้เห็นจริง
14 มีนาคม 2548 19:47 น.
sun strom
หลังจากที่เน็ทมันล่มไปหลายวัน อีกทั้งติดภาระกิจ
ไม่มีเวลาจะมาอ้อน วันนี้ได้โอกาส
ขออ้อนเพื่อน ๆ ต่อนะเจ้าค่ะ แล้วจะรีบไปตอบคอมเม้นท์ให้ค่ะ
วันนี้ขอ อ้อนต่อ ซักหน่อยน่า
อ้อนคุณอัล มิตรา คนแสนเนี๊ยบ
มาดเค้าเป็น นางพญา กลอนคมเปี๊ยบ
คำเปรยเปรียบ ช่างงาม สมคำลือ
อ้อนคุณกุ้ง หนามแดง ว่าอื้อฮื้อ
ขอจับมือ ได้ป่าว ด้วยนับถือ
ปากแสนคม เชือดเฉือน เลืองระบือ
ทั้งเป็นคน แสนซื่อ ไปหมดเลย(อิอิ เหลือแต่ไม่ซื่อ อะค่ะ เหอ ๆ ๆ ๆ อารายจะบินมาเนี่ย)
อ้อนท่านเร ว่ารัก และคิดถึง
เป็นเหมือนเพื่อน คนหนึ่ง ที่เปิดเผย
แต่งกลอนหวาน รักซึ้ง ตรึงติดเอย
แล้วท่านเคย รับรักสาว ป่าวพ่อคุณ
อ้อนท่านลักษณ์ ยิ้มสวย รวยเสน่ห์
ยามหันเห เข้าเรือนใคร ได้คลายฉุน
คารมรัก เรียงร้อย อ่อนละมุน
ขอนอนหนุน ตัก...แฟนคุณ ก็แล้วกัน(...พลาดไปแค่ยาแดงฝ่าแปดอะ...จาโดนว่าป่าวเนี่ย)
อ้อนแม่จิตร มิตรรัก คนข้างบ้าน
เอ่ยคำหวาน บอกมา ว่าตัวฉัน
คิดถึงจ้า เช้าสาย บ่ายแค่นั้น
ยามเย็นย่ำ หลับฝัน ไม่คิดไง(หลับแล้วอยากคิดถึงต่อเหมือนกันนะยศ แต่มันกลับไม่คิดเจ้าค่ะ)
อ้อนคนนาม บินเดี๋ยว ได้หมื่นลี้
ขอเป็นคน แสนดี ได้หรือไม่
ส่งตาเยิ้ม หยดย้อย มาใกล้ ๆ
อ้าวนั่นใคร ยืนคู่ เฮ้อ...ถอยก่อนเรา (พี่พายุจะว่าไรป่าวเนี่ย หยวน ๆ นะคะพี่พายุจ๋า หยอกเพื่อนฝูงเจ้าค่ะ)
อ้อนคนงาม นามฤกษ์ คนร่างใหญ่ (เดาเอาอะ...ไม่เคยเห็นตัวจริงเจ้าค่ะ)
อ้อนด้วยใจ ลึก ๆ นะพี่เจ้า
บอกว่าร๊ากกกก คิดถึง ทุกค่ำเช้า
คอยวอนเว้า วันพรุ่งนี้ นะพี่ชาย (ขออ้อนคุณฤกษ์ ทุกวันพรุ่งนี้นะเจ้าค่ะ วันนี้ยังไม่ได้อ้อนเจ้าค่ะ )
อ้อนเด็ก ๆ มาแล้ว ก็มากโข
อ้อนคนโต คนเฒ่า ก่อนจะสาย
ประเดี๋ยวท่าน กลับมา หัวใจวาย
หากท่านตาย จากไป อดอ้อนเลย
@@@@ เด๋วมาต่อนะเจ้าค่ะ ตอนอ้อนผู้เฒ่าโง่งม ท่านจะให้อ้อนหรือไม่ก็ไม่ทราบค่ะ
แต่มัดหมี่แต่งกลอนอ้อนท่านไว้แล้ว มัดหมี่ไม่กลัวไม่มะยมนะเจ้าคะ อิอิ ตีก็ม่ายเจ็บค่ะ
ต้องไม่หน้าสามนะเจ้าคะ เหอ ๆ ๆ ๆ ๆ
10 มีนาคม 2548 09:45 น.
sun strom
อ่านคำอ้อน วอนเว้า น้องสาวมัท
พายุพัด มาแล้ว แก้วตาเอ๋ย
อยากอิงแอบ แนบชิด น้องจังเลย
แต่เหมือนเคย ได้เพียงจิต คิดส่งไป
พี่จะรอ น้องอยู่ ที่ตรงนี้
จะกี่เดือน จะกี่ปี พี่รอได้
ขอเพียงน้อง ยึดคำมั่น สัญญาใจ
แม้ตราบวัน พี่สิ้นไป ไม่ขอลืม
ถึงรักมาก อย่างไร ได้แต่คิด
ไม่มีสิทธิ สัมพันกาย ที่หมายปลื้ม
ความผูกพัน สัมพันใจ ไม่ขอลืม
เชยชมชื่น สองเรานั้น กันทางใจ
9 มีนาคม 2548 14:37 น.
sun strom
ปิดเทอมแล้ว มีเวลา มาอ้อนเพื่อน
เด็กที่เรียน กลับบ้าน กันไปหมด
เหลืออยู่แต่ อาจารย์ สาวงามงด.(เหอ ๆ ๆ จามีใครเชื่อป่าวเนี่ย)
จึงขอปลด หน้ากาก ซักสามเดือน
จะอ้อนใคร ก่อนหว๋า มีตั้งมาก
จะขอฝาก รักคิดถึง ไปหาเพื่อน
ขอออกตัว มัดหมี่ ไม่ฟั่นเฟือน
เริ่มที่เพื่อน ข้างกาย ก่อนละกาน
ขอออดอ้อน วอนคน ชื่อพายุ (ฮั่นแน่)
พ่อยอดชู้ ทางใจ คนร่วมฝัน
แสนคิดฮอด อยากกอด พี่ทุกวัน(เหอ ๆ ๆ ๆ จริงนะเนี่ย)
แต่ตัวฉัน ทำได้ เพียงพูดจา
ถัดมาก็ ขออ้อน พี่ทิกิ
เป็นคนดี คนเก่ง อยากคบหา
พี่ทิกิ เจ้าขา มัดหมี่มา
อยากจูจุ๊บ พี่ยา ทุกนาที (จะโดนพี่ทิกิตั้งหน้าเอาป่าวเนี่ย)
วกมาทาง พี่ชัย ขออ้อนหน่อย
อย่าทำตา อ้อยสร้อย ซิจ๊ะพี่
แค่อ้อนว่า คิดถึง นิดนะนี่
หรือว่ามี สาวถือค้อน ไว้คอยกัน (เหอ ๆ ๆ ๆ หาเรื่องถูกเขกกะบาลจริง ๆนะเรานี่ย)
งั้นขออ้อน คนขี้เมา ซักนิดน่า
หันหน้ามา โอ้ย..กลิ่น ทำตัวฉัน
เดินโซเซ ทรุดโทรม ลงฉับพลัน
น่ะขออ้อน ละกัน คิดถึงเมา(ขอโทษคับคนเมา คงให้อาภัยมณีนะเจ้าค่ะ ล้อกันสนุก ๆ เจ้าค่ะ)
ยกมือน้อย เกาหัว จนฟูฟ่อง
ลิงลำลอง โลดเต้น ต่างใครเขา
พี่จ๋อจ๋า อย่าหนี มาให้เกา
อ้อนเบาเบา รักพี่จ๋อ สุดหัวใจ(พี่อุ๊เจ้าขาาาาาา ห้ามซนนะเจ้าค่ะ)
ทำหน้าหง่อย เดินเบา หาพี่นิ่ม
แล้วยิ้มกริ่ม จับมือ ทำเฉไฉ
มัดหมี่น้อง คนดี มาแล้วงัย
อยากจาหอม แก้มสดใส ของพี่จัง(คงมีคนหอมแทนเราแล้วกระมังเนี่ย)
จะพยายามอ้อนให้ครบทุกคนเจ้าค่ะ
เฮ้อออออออออ ปิดเทอมแล้วค่ะ
ตอนนี้ขอเป็นเด็ก ๆ ซักสามเดือน
ขอถอนกระโปรงทรงเอ เสื้อฟอร์มผูกไท
ใส่กางเกงขาสั้น ผูกผมเปีย ใส่เสื้อยืด ซัก 3 เดือนค่ะ
เหมือนหลุดมาจากโลกหนึ่งนะคะ
8 มีนาคม 2548 15:51 น.
sun strom
วันนี้ใจ ร่ำร้อง บอกว่าโอ้ย
คนแสนสวย รำคาญ งานตรงหน้า
อะไรกัน นิดหน่อย ก็จากลา
เสร็จก่อนน่า ค่อยไป ไม่ได้ฤา
อารมณ์ฉุน อยากมุด ดินแห้งนัก
แต่ก็กลัว ที่รัก ร้องฮือหือ
จำอดกลั้น อดทน ใช้สองมือ
หยิบมาถือ แล้วตอก ให้เสียงดัง
โป๊กแรกโอ้ย มือเจ็บ ชมัดยาด
โป๊กสองโอ้ย มือบาด เลือดไหลหลั่ง
ร้องเรียกหา ปะป๊าาาา มาหรือยัง
ร้อนใจจัง กลัวงาน เสร็จไม่ทัน
จวนจะเที่ยง แล้วเตียง ยังไม่เสร็จ
เดี๋ยวเจ้าเกร็ด เจ้าแก้ว ได้นอนนั่ง
ซ่อมเตียงไม้ ให้หมา ด้วยมันพัง
ซนกันจัง ตั้งห้าตัว เราเบื่อเลย
เจ้าห้าตัวมันชอบนอนบนเตียงไม้ไผ่
ที่นี้มันหัก เราก็เลยต้องซ่อมให้มัน
ไม่งั้นก็ต้องรอช่าง ซึ่งเค้าไม่ค่อยว่างนัก
ก็รักมันนี่นา เลี้ยงมันมากับมือ
ซนอย่างไร มันก็หมาของเรา จริงปะ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
หน้าส่วนตัว
884
