11 กรกฎาคม 2545 23:20 น.
sumantha
เบื่อแล้วใช่ไหม
กับความรักที่ฉันมีให้
มันสร้างความรำคาญใจให้เธอหรือเปล่า
หรือเธอต้องการอยู่กับความเหงาและอ้างว้าง
ไม่ต้องการคนเคียงข้างเหมือนใครๆ
ขออะไรอย่างหนึ่งจะได้ไหม
ขอเป็นคนที่อยู่ข้างๆใจ
...ยามเธอไหวหวั่น..
วันใดที่เธอต้องการฉัน
ก็มองตากันเท่านั้น
และฉันจะไปปลอบใจ
7 กรกฎาคม 2545 21:43 น.
sumantha
สารภาพตรงๆดีๆ
ว่าเพื่อนคนนี้ผิดอย่างไร
มัวแต่แต่งกลอนให้ใครๆ
ไม่เคยแต่งอะไรให้เพื่อนซักที
เอาหละนะ!.....วันนี้
พอดี..เราอารมย์สุนทรี
ก็เลยอยากแต่งให้เพื่อนคนนี้
ได้มีความสุขเเละสมใจ
ชอบใครก็ขอให้สมหวัง
ให้มีพลังเวลาหมดแรง
อันนี้ไม่ได้เสเเสร้ง
ไม่ได้แกล้งด้วยจะบอกให้
แค่อยากให้เธอรับรู้ไว้
ว่า-ยายบ้าคนนี้-มีนำใจและไมตรี
ให้..เพื่อนที่แสนดีไม่เปลี่ยนแปลง
7 กรกฎาคม 2545 21:29 น.
sumantha
ภาพวาด..กับ..กระดาษที่ขาวใส
มันคงเหมือนกับจิตใจที่หม่นหมอง
กับจิตใจที่ใครๆก็อยากปอง
คิดอยากเป็นเจ้าของของหัวใจ
อยากจะขอเป็นภาพวาดจะได้ไหม
อยากเป็นคนที่ใครๆต่างชื่นชมยินดี
ไม่อยากเป็นกระดาษอันว่างเปล่าแผ่นนี้
เพราะมันเหงาเต็มที่แล้ว...หัวใจ