18 กุมภาพันธ์ 2552 21:33 น.
sumanametee
พบเพียงเพื่อพลัดพราก
เพียงลาจากหรือไรหนอ
กี่คนคนที่พบพ้อ
สุดท้ายก็เลิกรากัน
หากวันใดเธอเจอฉัน
จะคุยกันได้หรือไม่
มิใช่ฉันเสียดาย
หรืออยากให้เราคืนดี
ฉันรู้ตัวเองดี
ว่าตอนนี้เป็นเเค่ไหน
รับรู้เเละเข้าใจ
เธอจะได้ไม่กังวล
พบกันวันไกลห่าง
รักลาร้างร่วงหล่นหาย
ก็เเค่รักมลาย
จะเคืองใจทำไมกัน
ไม่มีใครที่ไหนผิด
เป็นความคิดเราทั้งสอง
ถูกเเล้วที่เราต้อง
เลิกรากันด้วยหวังดี
วันนี้เธอมีสุข
ฉันพลอยสุขกับเธอด้วย
ใจฉันไม่เปลี่ยนเลย
อย่างน้อย"เราเคยรักกัน"
18 กุมภาพันธ์ 2552 10:21 น.
sumanametee
ลองลอยหลุดโลกร้าย
โบยบินไปบนฟ้ากว้าง
อยู่กับความอ้างว้าง
นั่งริมทางช่างเดียวดาย
พานพบพาลชน
ทำร้ายจนหม่นหมองไหม้
ดวงจิตเเทบบรรลัย
คนใจร้ายช่างยำยี
ต่อนี้มีเเต่เงา
เเละความเศร้าเฝ้าถวิล
ฟ้ากว้างฤาเมฆินทร์
โปรดได้ยินคำอ้อนวอน
ขอฉันอยู่คนเดียวฉัน
อยู่กับวันอันเดียวดาย
เเม้นจะเป็นเช่นไร
ยังสุขใจในไพรพง