2 มิถุนายน 2547 10:16 น.
sugarcane7
เป็นโรคขาดคนดูแล
ขาดคนแยแส..เอาใจใส่
เป็นโรคอยากให้คนมาห่วงใย
เธอจะช่วยได้ไหม..หากขอหัวใจเธอมาช่วยดูแลกัน
2 มิถุนายน 2547 10:15 น.
sugarcane7
เป็นโรคขาดความรัก
เป็นโรคอกหักรักษาไม่หาย
เป็นโรคหัวใจใกล้จะวาย
เป็นโรคคิดถึงเธอแทบบ้าตาย..คนดี
2 มิถุนายน 2547 10:13 น.
sugarcane7
จำได้ไหมวันนั้น
วันที่เธอบอกฉันว่าลาก่อน
หมดไปแล้วสำหรับความเอื้ออาทร
รู้ไหมมันสอนให้ฉันรู้จักอะไร
สอนให้ฉันรู้จักผู้ชาย
นิสัยมักง่ายไม่เอาไหน
พอเบื่อก้อทิ้งขว้างไม่ใส่ใจ
สุดท้ายก้อทิ้งกันไป..ง่ายดี
แรกรักก้อเอาใจใส่
ดูแลห่วงใยอย่างโง้นอย่างงี้
ปากก้อบอกรักมาก-คิดถึงทุกนาที
แต่เดี่ยวนี้เธอมีท่าทีที่เปลี่ยนไป
เพราะว่าเธอไปเจอคนใหม่
อยากเอาเวลาไปห่วงใยเขา
จึงไม่อยากให้มีอีกคำว่าเรา
เลยตัดสินทิ้งฉันคนเก่า..อย่างง่ายดาย
3 เมษายน 2547 12:14 น.
sugarcane7
...ดึกดื่น...คิดถึงเธอ...
หลับยังละเมอ...เพ้อหา...
อากเจอเธอ...จริงๆคนไกลตา
เมื่อไหร่จะมา..ให้เห็นหน้าสักที
...ดึกดื่น...น้ำตาพราก...
เมื่อเธอหายจาก...เงียบอย่างนี้
...ไม่เห็นหน้าเธอหลายปี...
คิดถึงเธอจัง..คนดี..คนของใจ
3 เมษายน 2547 12:12 น.
sugarcane7
คิดถึงเธอ...นะ..คนดี..
ทุกนาที...มีเธอเสมอ...
ถึงแม้...ไม่ได้พบเจอ...
ยังรักเธอ..เสมอ...ไม่เสื่อมคลาย..
คิดถึงเธอ...เหมือนเดิม...
ที่เพิ่มเติมคือห่วงใยมากมาย
อย่าทำให้ฉันหัวใจวาย
เพราะได้ยินข่าวร้ายของ
....เธอกับใคร..
...ขอแค่นี้จะได้ไหม...
อย่ามีใคร...ให้ฉันสับสน
อยู่ทางนี้...สุดเหงา.นะ..คนของใจ
เพราะคิดถึงคนอยู่ไกล..แทบบ้าตาย
หน้าส่วนตัว
611
