4 ตุลาคม 2545 11:57 น.
Stupid cupid
เหนื่อยล้ามามากเท่าไหร่
กับหัวใจที่บอบบางอย่างนี้
เหนื่อยล้ากับทุกๆวันทีมี
อยากไปให้พ้นสักที กับเรื่องร้ายๆอย่างนี้
ไม่อยากพบเจอ
กับทุกๆวันที่ต้องทนอยู่
ไม่รู้ว่าชีวิตจะอยู่ในรูปแบบไหน
จะมีอุปสรรคมากมายเพียงใด
จะต้องพบเจออะไรต่อมิอะไรมากมาย
พอเหอะ พอสะทีได้ไหม
ทำไมต้องทรมานเราไปมากกว่านี้
แล้ววันข้างหน้ามันจะอยู่ยังไงกับชีวิตที่มี
ไม่อยากเจอเลย ทนอย่างงี้ไม่ไหว
อยากไปจากตรงนี้เสียที
ทำไมต้องมีแต่เรื่องที่ต้องให้หวั่นไหว
ฉันกลัวจิงๆ กลัวทางเดินข้างหน้าต่อไป
กลัวจะล้มก่อนใครๆ ยังไม่ถึงปลายทาง
เคยคิดว่าชีวิตที่บอบช้ำและเหว่ว้า
เคยคิดปลิดชีวามาหลายครั้ง
แต่ความคิดที่เอาอารมณ์เป็นที่ตั้ง
ไม่นึกถึงคนที่อยู่ข้างหลังอย่างพ่อกะแม่
........................................................
26 กันยายน 2545 11:29 น.
Stupid cupid
ไม่เคยเลยที่จะพบกับความรัก ^*^
ไม่เคยได้รู้จักกับความหวั่นไหว ^*^ ^*^
ไม่เคยรู้สึกว่าอบอุ่นในหัวใจ
ยามที่คิดถึงใครสักคน
ไม่เคยผ่านวันเวลาของหนุ่มสาว
ไม่เคยก้าวไปพบใครให้สับสน ^*^
ไม่เคยเลยที่ชีวิตจะพ้นจากความมืดมน
หัวใจฉันยังดิ้นรน ค้นหาต่อไป ^*^
เพียงแค่เธอย่างกรายเข้ามาหา
ฉันก็พบว่าความเหว่ว้ามันสูญหาย ^*^ ^*^
ความรู้สึกต่างๆนาๆมันพังทลาย
มันกลับกลายเป็นหวั่นไหวเมื่อใกล้เธอ ^*^
ขอแค่มองเธออยู่อย่างนี้ก้อสุขใจ ^*^
ขอแค่มีเธอเป็นเพื่อนตลอดไป ก็ไม่ว่า
แค่ได้เก็บความรู้สึกผ่านช่วงวันเวลา
ถึงแม้ต้องผิดหวัง เหว่ว้าก็จะทน ^*^
แค่ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่ หัวใจมันยิ่งเพ้อ
มันยิ่งเฝ้าละเมอ พบเจอเธอในฝัน ^*^
อยากให้ฝันในวันนี้เป็นจริงสักวัน
ชีวิตที่ขาดหายไปนั้น มันจะได้สมบูรณ์ ^*^
นี่ใช่ไหม...ที่เขาเรียกกันว่ารัก ^*^ ^*^
ที่ฉันไม่เคยรู้จัก ความรักเป็นเช่นไร
พึ่งรู้สึกตัวว่าก้นบึ้งของหัวใจ ^*^
มีเธออยู่ข้างใน แบบเต็มดวง
24 กันยายน 2545 15:34 น.
Stupid cupid
ฉันไม่ต้องการอีกแล้วความรัก
เพราะตั้งแต่รู้จัก ก็รู้สึกถึงความเจ็บปวด
มันเจ็บลึก เกินทนทาน ความร้าวรวด
แสนเจ็บปวดในดวงใจ ไปตลอดกาล
อย่าเลยน่ะ กรุณาอย่าเข้าใกล้
ไปให้ไกล อย่าเจอ เพ้อหารัก
คนๆนี้ ไม่อยากพบ ไม่อยากรู้จัก
เดี๋ยวอกหัก แล้วรักจะกลายเป็นร้าว
แต่จะหนียังไง ก็ไม่เคยหนีพ้น
แม้เก็บตัว ไม่พบปะ ไม่พบเจอกับผู้คน
ความรักเจ้าก็ยังดื้อด้าน ดั้นด้น
จนเราต้องทน ตกเป็นทาสของมันอีกหน อีกที
23 กันยายน 2545 19:39 น.
Stupid cupid
เรื่องราว ความรัก อันยิ่งใหญ่
ที่เล่าขาน กันต่อๆไป เรื่องนี้
เรื่องราวของ กระต่ายน้อย อาภัพสิ้นดี
เจ้าทุ่มเท ชีวี พลีเพื่อรัก
เจ้าเฝ้ารัก เฝ้ามอง จ้องดวงจันทร์
เฝ้าแต่ฝัน เห็นกระต่าย อยู่ในนั้น
เกิดหลงไหล หลงรัก ขึ้นทันควัน
แต่ฟ้านั้น กั้นให้ห่าง ดูห่างไกล
แม้อุปสรรค มากมาย ข้างกายเจ้า
ก็ไม่ท้อ รอแต่เฝ้า เจ้าเผยใจ
คงจะหวัง สักวัน คงไม่ไกล
ที่กระต่าย จะหวั่นไหว ส่งหัวใจลงมา
เฝ้าแต่วิ่ง เอาแต่ไล่ ขอใกล้ชิด
ไม่เคยคิด จะเหนื่อย เมื่อยอ่อนล้า
ยังคงวิ่ง ตามติด คิดจันทรา
อยากพบเจอ เจ้าแก้วตา ในดวงจันทร์
แม้จะวิ่ง เท่าไหร่ ก็ไม่ทัน
จะวิ่งไป ให้ใกล้ กลับดูไกลกว่านั้น
แต่ไม่ยอม ละพยายาม ตามดวงจันทร์
ยังคงฝัน มั่นในรัก สลักใจ
เจ้าตามไล่ หัวใจ ทั้งชีวิต
มิเคยคิด ละพยายาม ตามหารัก
มิรู้จัก เหน็ดเหนื่อย มิประจักษ์
แม้อุปสรรค มากมาย กลายกล้ำกลืน
ยังเฝ้ารัก แม้ว่าเจ้า ต้องแก่เฒ่า
ยังคอยตาม เป็นเงา เฝ้าเพ้อหา
ยังซื่อสัตย์ มั่นคง ตลอดมา
แม้ต้องจบ ชีวา เหว่ว้าใจ
ความรู้ถึง เทวดา เทวาสวรรค์
ซึ้งความรัก ที่ยิ่งใหญ่ ให้ใจหวั่น
เกิดเห็นใจ เจ้าต่ายน้อย ค่อยเปลี่ยนผัน
ดั่งเสกสรรค์ ให้อยู่เคียง เพียงสองตัว
ด้วยความรัก ความปรารถนา มาสมใจ
ความฝันไฝ่ ทั้งชีวิต มิสูญเสีย
เจ้าสามารถ ใกล้ชิด คิดคลอเคลีย
เจ้าร่วมอยู่ ร่วมเรียง เคียงใกล้กัน
เจ้ากระต่าย สองตัว ร่วมชีวิต
แนบสนิท ชิดหัวใจ ในสวรรค์
ทุกๆคืน ฉันเฝ้ามอง มองทุกวัน
รักเจ้านั้น สมดั่งใจ ไปตลอดกาล
===========
เรื่องนี้เป็นนิทานที่เคยฟัง ว่า กระต่ายสาวที่อยู่ในดวงจันทร์เปรียบเหมือนผู้ที่คอยอารักขา ดูแลดวงจันทร์ มาพบรักกับกระต่ายที่อยู่บนโลก กระต่ายน้อยอาภัพ ไม่สมดั่งใจตอนมีชีวิต แต่มาสมหวังในภายหลังค่ะ
===========
22 กันยายน 2545 19:14 น.
Stupid cupid
เสียงคลื่น ซัดสาด
ชายหาด เงียบเหงา
มีเพียง สองเรา
นั่งเคล้า คลอเคลีย
กระซิบ คำหวาน
น้ำตาล เรียกพี่
กระซิบ คนดี
ว่าพี่ รักเธอ
พี่รัก พี่เพ้อ
พี่ละเมอ ไฝ่ฝัน
คงมี สักวัน
ใกล้กัน ผูกพันธ์ ตลอดไป
เธอรู้ หรือเปล่า
ว่าเฝ้า ห่วงหา
คอยเธอ ตลอดมา
แก้วตา จงเห็นใจ
บอกพี่ สักนิด
ว่าคิด อย่างไร
จะ ตัดสินใจ
ควรไป รึวิวาห์
หากรัก จงเอ่ย
บอกเลย ว่าเหมือนกัน
เป็นจิง ดังที่ฝัน
ถึงวันนั้น คงเปรมปรีย์
หากเกลียด จงกล่าว
หากคราว เบื่อหน่าย
จะรีบ ไปง่ายๆ
ให้หาย จากชีวิตเธอ
หน้าส่วนตัว
901
