17 สิงหาคม 2552 22:11 น.
story
คงเป็นเพราะกลัว...จึงไม่กล้าถาม
ต่อให้รวบรวมความกล้าแค่ไหนที่จะพยายาม....
......มันก็สูญหายไปหมดสิ้น
และเสียงจากในใจที่ฉันส่งไป เธอก็ยังไม่เคยได้ยิน
ฉันก็เลยคว้าได้แค่ฝุ่นผง เศษดิน อยู่เรื่อยไป
บอกตัวเองครั้งที่ล้านห้า
ถ้าเธอไม่กล้า แล้วเธอจะได้อะไรกลับมาไหม
ต้องมาแอบคิดแอบเศร้า เมื่อเขาไม่เห็นเราอยู่ร่ำไป
ทุกข์ใจก็ทุกข์ใจ แต่ก็ไม่กล้าบอกไปอยู่ดี
ขอให้เวลาช่วยฉันหน่อยได้ไหม
กับสิ่งที่อยู่ในใจ ที่ยังไม่สามารถบอกใครได้ตอนนี้
ขอแค่ให้ฉันอยู่กับเขานานๆ .........
......เท่าที่ความรักทั้งหมดยังคงมี
หรือไม่ก็ตราบที่ ฉันคนนี้จะกล้าพอ
หน้าส่วนตัว
2041
