20 มิถุนายน 2548 18:33 น.
srivijitra
โอ้เอ๋ยโอ้หัวอกเจ้านกเขา
เคยแต่เคล้าคู่เคียงขันเสียงหวาน
ยามง่วงเหงาเจ้านิทราหลังปราการ
ซึ่งเป็นด่านสุดท้ายชายชาตรี
เคยส่งเสียงเพียงจู้ฮุ๊กกรูกรุ๊ก
เขาให้ลุกขึ้นประชันขันศักดิ์ศรี
เกียรตินกเขาถูกเขานำมาย่ำยี
จากรุ่นพี่ใจต่ำระยำตัว
เมื่อนกเขาประกาศกล้าขึ้นหน้าหนึ่ง
ฉะให้ซึ้งเรื่องวิตถารระรานมั่ว
นกเขาน้องก็ของน้องใช่ของตัว
พวกมันชั่วได้เพียงนี้หรือ *วีรกาม*
ครั้งหนึ่งเคยเกียตริยศปรากฎชื่อ
พวกเขาคือ....วีรชนคนสยาม
ผู้เคยล้มทรราช ประกาศนาม
ฤาที่ทรามเพราะมัวหลงทะนงตน
ปณิธานดี มีไว้ให้สืบสาน
ใช่สืบพาลสืบผิดคิดสับสน
เสื่อมสถาบัน เสื่อมค่าปัญญาชน
สัปดนวิกลจริตผิดผู้คน
บทเรียนนี้คงพอจะสอนได้
ว่านกไผ๋ก็นกไผ๋อย่าสับสน
ก็นกเขาเอามาเล่นเช่นนกตน
ปัญญาชน จึงสิ้นท่าหน้าคะมำ
เมื่อนกเขาบินผงาดประกาศสู้
ให้โลกรู้ชนชั้นสูงนั้นใจต่ำ
เรื่องเลว ๆ คนพวกนี้แหละชี้นำ
ประจานจำ ทรยศ กบฎนกเขา