15 มิถุนายน 2549 19:24 น.
srivijitra
อกหักแล้วใช่ไหมไอ้แห้วเอ๋ย
แค่นจะเชยกลิ่นดอกฟ้าทำหน้าแหงน
หลงเล่ห์เพทุบายแทบตายแทน
พอซื้งแก่นว่าที่แท้แค่ดอกทอง
เอ็งลืมสิ้นสัญญากับข้าไว้
จะมิแบ่งหัวใจให้เป็นสอง
ทิ้งอีแหววสาวหวานบ้านทุ่งทอง
ไปตระกองนั่งเกาตีนสาวกรุง
เอ็งเห็นเขาน่าพิศวาสเหมือนหยาดเพชร
ข้าฯมันเกร็ดค่าด้อยแค่พลอยหุง
เนื้อหอม ๆเขาอบร่ำพรมน้ำปรุง
ข้าฯมันคลุ้งสาปควายเอ็งไม่เอา
หลงคำหวานเขาฉอเลาะปะเหลาะปลิ้น
ไปหลงกลิ่นเหมือนอีกาเกลือกหมาเน่า
เพิ่งตักน้ำใส่กระโหลกชะโงกเงา
เลยเห็นเขาบนกะบาลพาลจะตาย
อีแหววไม่มียาวิเศษ
หรือมีเวทย์ไว้รักษาโรคใจง่าย
ถึงร้องจนน้ำตาเหือดเลือดกระจาย
น้ำตาควายมีค่ากว่าน้ำตาเอ็ง
อีแหวว..........