14 พฤษภาคม 2549 17:38 น.
srivijitra
สายลมอุ่นไอบาง ๆ ไล้ข้างแก้ม
ในคืนแรมเดือนเรียวเกี่ยวเวหา
มองหาดาวกลั้นสะอื้นกลืนน้ำตา
อีกฟากฟ้ามีไหมใครยังคอย
บอกนภาว่าอกว้างน้ำค้างหนาว
นัยร้าวเดือนจะลาล้าละห้อย
บอกบางใครอีกฟากฟ้าอย่าใจลอย
ในคืนคอยมองเดือนเสี้ยวดวงเดียวกัน
ให้คนดีเงยหน้ามองฟ้ากว้าง
สุกสว่างด้วยไฟรักจากใจฉัน
จะสบตามบอกรักหวานผ่านเงาจันทร์
เสน่ห์ฝันตรึงนัยใต้แสงดาว
ยังย้ำค่ำคืนฝันในวันก่อน
สัญญาอ้อนฝากใจให้เหมือนเก่า
ทางจะไกลกาลจะผ่านอีกนานเนาว์
สัญญาสองเราไม่เก่าเลย......
ศรีวิจิตรา
8 พฤษภาคม 2549 17:10 น.
srivijitra
ตาหวานๆ จะจัองหน้าแทนอาวุธ
เธอโปรดหยุดยอมซะอย่าคิดหนี
ยกสองมือโอบกอดฉันซะดี ๆ
ใจที่มีส่งมาให้ใส่กุญแจ
ขอประกาศในนามของความรัก
จะพิทักษ์ใจเธอไว้ไม่ปล่อยแน่
หากรักจริงโดยละม่อมจงยอมแพ้
จะดูแลมิให้หมองในห้องใจ
แขวนป้ายห้ามเยี่ยมห้ามประกัน
ผู้ต้องหาของฉันอย่าหวั่นไหว
หรือซ่อนสาว เป็นของกลาง ไว้ข้างใจ
ประเด็นใหญ่ต้องสอบสวนกันส่วนตัว
หากรักจริงจะส่งศาลพิพากษา
พิจารณาความผิดไม่คิดมั่ว
มีหลักฐาน พยานใช่ใส่ความ...ชัวร์
จะจับตัวเข้าขังตารางดวงใจ
ร.ต.ต หญิง ละม่อม อิ อิ ( ชุดเฉพาะกิจอีกแระ ชุดนี้ใส่ ตอนจับผู้ร้ายปากแข็ง )55
29 เมษายน 2549 17:27 น.
srivijitra
เธอคนดีที่ฉันคอยฝันถึง
เคยฝากซึ้งคำอาทรแสนอ่อนหวาน
ส่งตาเศร้าอ้อนออดทอดสะพาน
ส่งคำหวานชวนปลื้มแทบลืมตัว
แสนคิดถึงคนขี้อ้อนซ่อนเจ้าชู้
แฝงเล่ห์รู้กรุ้มกริ่มยิ้มชวนหัว
อยากจ้องตาอ่านหัวใจตัวต่อตัว
ก็ยังกลัวจะขวยเขินเกินห้ามใจ
จะอ่านใจนัยหวานผ่านตาเศร้า
แลกความเหงาด้วยความหวานอันอ่อนไหว
ตาสบตาตัวต่อตัวใจต่อใจ
....กล้ามั๊ย....ที่รักจ๋า....จ้องตากัน
แต่ต้องมีกติกาว่าไว้ก่อน
ห้าม....เว้าวอนพลอดพร่ำทำเสียงหวาน
ห้าม....แตะเนื้อ ...เนียนัว...ห้ามพัวพัน
ที่สำคัญเธอต้องจำคือ ...ห้ามใจ...
ห้ามเธอละสายตาจากหน้าฉัน
ลมหายใจห้ามกรายผ่านรานแก้มใส
ห้ามยั่วเย้า....ห้ามยิ้ม....ห้ามมือไว
หากทำได้คนดี.....มีรางวัล
ศรีวิจิตรา
25 มีนาคม 2549 20:35 น.
srivijitra
เปิดแผ่นฟ้าแทนกระดาษจะวาดรัก
สายรุ้งจักแทนจารึกหมึกสีหวาน
หมู่เมฆาแทนภาพฝันของวันวาน
มวลดาราแทนคำหวาน.....*คิดถึงเธอ*
บรรจงร้อยถ้อยวิจิตรว่า *คิดถึง*
ตามด้วยคำหวานซึ้งว่า *ห่วงเสมอ*
แม้ไม่พบกันบ่อยก็ *คอยเธอ*
*รักเสมอ คิดถึง ห่วง *จากดวงใจ
ขอวอนด้วยโศลก ว่าโศกแสน
ฤดีแน่นนับถ้อยอสงไขย
ความอาทรแสนซึ้งยังตรึงนัย
ฝากสายลมส่งสาสน์ไปว่าใคร.....คอย
เคยอุ่นไอไหวหวามในความฝัน
เคยฝากจันทร์ปลอบเขายามเศร้าสร้อย
ใยลืมร้างลากันหมือนจันทร์ลอย
อกคนคอยสะอื้นอั้นเมื่อฝันกลาย
ศรีวิจิตรา
24 มกราคม 2549 10:39 น.
srivijitra
เหมือนจะล่องลมลอย......... แต่อ้อยอิ่ง
เหมือนจะนิ่งดุจขอน.............แต่อ่อนไหว
เหมือนเย็นเยียบ...................แต่กลับผ่าวราวเปลวไฟ
เหมือนไม่แคร์......................แต่หัวใจอยากใกล้ชิด.....
เหมือนคนขลาดแม้อาวรณ์......กลับซ่อนหน้า
เหมือนคนกล้า.....................แต่ไม่อาจประกาศสิทธิ์
เหมือนฟ้าใส........................แต่หมอกพรางทางมืดมิด
เหมือนชีวิตไร้คำตอบ ...............ไม่ชอบเลย...........
.......ศรีวิจิตรา.......
หน้าส่วนตัว
1707
