29 ตุลาคม 2545 10:59 น.
spectaculous
..ร้อยอารมณ์..ขื่นขม..มาเก็บไว้..
..ร้อยหัวใจ..ที่ไร้..ความสุขี..
..ร้อยเรือนร่าง..ที่เปื้อน..คาวโลกีย์..
...ร้อยชีวี...ผูกไว้..ในพงไพร..
...ร้อยความรัก..ที่ช้ำ..มาเกินร้อย..
...ร้อยต้นอ้อย..หวานฉ่ำ...มาเก็บไว้..
..ร้อยความขม..ผสมหวาน..จากอ้อยใจ...
...ร้อยเก็บไว้..มาลัยร้อย..ค่อยคอยรอ...
29 ตุลาคม 2545 10:55 น.
spectaculous
...ร้อยรำลึก...... ความรู้สึก.....ตรึกไตร่ตรอง....
...ร้อยทำนอง...ป่าวแซ่ซ้อง...ร้องประสาน....
...ร้อยประสม....ปฐมบท.......แห่งตำนาน.....
...ร้อยขับขาน...เสียงตระการ...แห่งชาวเรา..
...ร้อยวัยเยาว์..วัยหวาน......และผ่านพ้น...
...ร้อยรวมพล...คนใจรัก.......จักสนอง......
...ร้อยแปลสาร..ความต้องการ...ป่าวผ่านกลอน..
...ร้อยธรรมสอน...และความรัก..บังเกิดการณ์..
29 ตุลาคม 2545 10:39 น.
spectaculous
มองแสงดาว สวยสาว ราวกับฝัน
เฉกเช่นเธอ คนนั้น มิต่างผัน
คอยเฝ้ามอง ทุกคืน ยามค่ำวัน
ก็เพราะฉัน สุขสันต์ กับแสงดาว
สุขสกาว ดั่งราว สาววัยอ่อน
ยามค่ำนอน เที่ยวฟ้อน รอนระยิบ
ให้ชื่นชม ความงาม ยามกระพริบ
คอยกระซิบ ป่าวบอก ความสุขใจ
จะมีใคร เคียงใกล้ เหมือนดาวไหม
จะมีไฉน ส่องแสง ที่สดสวย
แต่ดาวนั้น แจ่มจ้า ยิ้มระรวย
เอื้ออำนวย ความสวย ยามค่ำคืน
29 ตุลาคม 2545 10:22 น.
spectaculous
หยาดฝนโปรยปรายมิคลายเศร้า
ดั่งจะหยุดเธอกับเขามิให้จาก
หากแม้ฝนยิ่งหนักเหมือนต้องพราก
จำต้องจากห่างถวิลแทบสิ้นใจ
ยิ่งเจ็บหนักฝนกลับยิ่งถาโถม
สาดโครมโครมแสนโสมมนัสไฉน
เธอจากไปโลกนี้เหมือนห่างไกล
เหมือนจิตใจมีความเศร้าเข้าเยี่ยมเยือน
ความคิดถึงห่วงหาเข้าเฉือดเฉือน
ความเสียใจรุมเร้ามิเว้นเดือน
ไม่มีใครคอยปลอบคอยเป็นเพื่อน
มันมิเหมือนครั้งเราเฝ้าเคียงกันY__Y
28 ตุลาคม 2545 21:24 น.
spectaculous
ดวงดาราพาจร ณ ขอบฟ้า
หมู่เมฆาเหลียวลา ณ ทิวเขา
แต่ยังคงยืนหยัด ณ สองเรา
ยังมีเงาของความเศร้า ณ หวลคืน