31 ตุลาคม 2545 11:42 น.
spectaculous
...ยืนเคียงคู่...มุ่งสู่...ความสำเร็จ...
...จากยังเล็ก...เติบใหญ่...เร่งสืบสาน...
...ขยายการ...ฟูมฟัก...สร้างตำนาน...
...ให้การงาน...เชิดชู...เกียรติคุณ...
...มีลูกหลาน...เกื้อหนุน...คอยคํ้าจุน...
...สืบสกุล...กิจการ...มิห่างหาย...
...ตราบจนชั่ว...สิ้นชีพ...ชีวาวาย...
...ไม่เสียดาย...ที่หมาย...บรรจงการ...
31 ตุลาคม 2545 11:03 น.
spectaculous
เมื่อเธอจากชั้นไป
ชั้นมองใบไม้ ที่ปลิวร่วงไป แทบจะทุกใบ ไร้ทิศไร้ทาง
ดั่งใจชั้น เหงาไปทุกอย่าง มีหนทางใดบ้าง โทษไปถึงเธอ
คงได้ยินหัวใจ...ไหวไหว...ปีกจะบินไปหาเธอ
คงมีวันพบเจอ...ถึงแม้สู่ไกลจะไปหาเธอ...จนได้
เมื่อเธอจากชั้นไป
ชั้นเองเข้าใจ เธอมีสิทธิ์ไป ห้ามเธอมิได้ ขอให้โชคดี
อยู่ตรงนี้ ชั้นมีเธอใกล้ ในหัวใจ..ตรงที่ สุดจะงดงาม
เธอคือลมหายใจ...รักและห่วงใย...อาลัยคล้อยตาม
มีสิทธิ์...เพียงถามทาม...ทุกข์และสุขใจ...มีความหวังดี...มีให้
จึงรักเธอฝังใจ
ปิดเปลือกตาคราใด...ภาพรักซับว้อนเลือนพร่า...พาไหวหวั่น
ยิ่งนานเท่าไหร่...ใจยิ่งหาย
เมื่อเธอจากชั้นไป
ชั้นเองเข้าใจ เธอมีสิทธิ์ไป ห้ามเธอมิได้ ขอให้โชคดี
อยู่ตรงนี้ ชั้นมีเธอใกล้ ในหัวใจ..ตรงที่ สุดจะงดงาม
เธอคือลมหายใจ...รักและห่วงใย...อาลัยคล้อยตาม
มีสิทธิ์...เพียงถามทาม...ทุกข์และสุขใจ...มีความหวังดี...มีให้
จึงรักเธอฝังใจ
ปิดเปลือกตาคราใด...ภาพรักซับว้อนเลือนพร่า...พาไหวหวั่น
ยิ่งนานเท่าไหร่...ใจยิ่งหาย
29 ตุลาคม 2545 11:29 น.
spectaculous
ยนตรกรรม ขับเคลื่อน ร่วมสมัย
จากยุคเริ่ม บุกเบิก ย้อนร่องรอย
รถขับเคลื่อน ยังน้อย ในสังคม
เริ่มคิดค้น มากหลาย ในภายหลัง
เครื่องจักรกล เริ่มต้น เปลี่ยนแนวคิด
ทรงนิมิต หลากศิลป์ บรรจงสรรค์
แปลงลวดลาย เส้นสาย ตามยุคพันธุ์
ตราบจนชั่ว ปัจจุบัน สรรค์อนาคต
29 ตุลาคม 2545 11:21 น.
spectaculous
ดั่งตะวัน สาดแสง ส่องประกาย
ดั่งหาดทราย ขาวสวย รวยระรื่น
ดั่งเกลียวคลื่น ซัดสาด ดังครืนครืน
ดั่งวันคืน สับเปลี่ยน เลียนเวลา
ดั่งท้องฟ้า สดสวย รวยยามเช้า
ดั่งดวงดาว สุกใส ในคิมหันต์
ดั่งดวงจันทร์ ส่องประกาย ทุกสายันต์
ดั่งความฝัน สุขสันต์ ยามตื่นนอน
29 ตุลาคม 2545 11:17 น.
spectaculous
ความรักนั้น ดุจดั่ง คลังแห่งทรัพย์
ยิ่งมากรัก ยากนัก จักทรัพย์จาง
ยิ่งเหินห่าง ปลายทาง ละลายทรัพย์
มีมากนัก สินทรัพย์ จับหัวใจ
ใครต่อใคร จักให้ ไซร้อารมณ์
ให้ลุ่มหลง แต่คง จะไม่ได้
เพราะทรัพย์สิน มากมาย อยู่ข้างกาย
เพียงแต่ว่า สูญหาย หาไม่เจอ
เอาแต่เพ้อ ถึงเธอ อยู่รํ่าไป
เมื่อหัวใจ มีให้ ย่อมคิดถึง
เปรียบเธอนั้น เหมือนทรัพย์สิน ที่รำพึง
ซักวันหนึ่ง จะตราตรึง ในหัวใจ