1 สิงหาคม 2547 12:39 น.
spectaculous
วิหกเหินเย้ยฟ้าท้าสายลม
จะร่อนชมผืนดินที่เคยเนา
จากกำเนิดเบื่อล่างใต้ร่มเงา
สู่เบื้องบนบินสูงสู่จุดหมาย
สยายปีกพาร่างลัดเลาะเริง
เถลิงโผผิวโผนโจนทะยาน
ด้วยปีกกล้าสะบัดสู่สำราญ
เบิกวิมาน รื่นรมย์ ชมเสรี
มีแววตาเสาะหาทางข้างหน้า
ขยับปีกพุ่งถลาฝ่าร้อนหนาว
ผจญโลกเบิกหล้าฟ้าทอดยาว
แลดวงดาวเจ้าจะบินไปให้ถึง
หากชีวิตมีจุดหมาย
ดูสิเจ้าวิหก แม้ร่างน้อยดูบอบบาง
แต่ใจนั้น ไม่เพียงนิด คิดการใหญ่
พร้อมโบยบิน ไปสู่ดาวที่ไกลห่าง
แล้วตัวเราล่ะ อย่าหมดความพยายามนะครับ
ชีวิตนี้ไม่ได้อยู่นิ่งๆ ก้าวไปให้ถึงจุดหมายสิ
ถึงท้องฟ้ามิใช่ทางของเรา
จะเยือนเหย้าเฝ้ามองผองนภา
แลฉุกคิดโบยบินชมจันทรา
ผองดาราดาวสรวงดวงตะวัน
อีกทั้งเมฆหมอกคล้อยลอยตามลม
เพลินนิยมดมเกสรท่ามกลางหาว
ที่โพยพัดจากผืนหล้าดูพร่างพราว
ด้าวปีกยาวคู่นั้นพาเพลิดเพลิน
ปีกแห่งฝันสะบัดไหว
ด้วยจิตใจที่ตั้งมั่น
ยากลำบากที่กีดกั้น
จะฝ่าฟันด้วยตัวเรา
ขนนกแต่ละอัน
เหมือนความสำเร็จทีละขั้น
วันหนึ่งที่ปีกคู่นั้นปกคลุมด้วยขนนกที่สมบูรณ์
มันจะพาเราบินไปสู่จุดหมาย ...ด้วยตัวของเราเอง...
spectaculous
13 พฤษภาคม 2547 00:38 น.
spectaculous
สูงสุดฟ้าพื้นหล้านภากาศ
จันทรามาศสาดแสงแฝงอารมณ์
บรรเลงเพลงบทรักฝากสายลม
ส่งไปพรมไพเราะเสนาะนาง
จากผืนดินสินทรอ้อนวอนเจ้า
ใช่หยอกเย้าโศกเศร้าแต่เข้าใจ
เฝ้าปัดเป่าเกลาทุกข์สุขฤทัย
อบอุ่นไอพึ่งพิงอิงกายข้าฯ
นึกถึงความสุขเล็กๆน้อยๆที่ได้รับ
ในแต่ละครั้งที่ฉันได้พบกับเธอ
คิดขึ้นมาทีไรหัวใจก็รู้สึกอบอุ่น
เหมือนกับว่ามีเธออยู่ข้างๆกัน
แม้วันเวลาเหล่านั้นจะเพียงสั้นๆ
แต่นั้นแหละที่ทำให้ฉันมีความหวัง
เป็นแสงเล็กๆแต่สว่างเห็นได้ชัดเจน
ทำให้ภายในใจที่มืดมิดพบทางออก
เป็นเสมือนประตูแห่งจิตใจฉัน
จะก้าวไปเปิดมันไปสู่ความสุข
แล้วจะทำวันข้างหน้าให้ดีที่สุด
ตราบที่หัวใจของฉันยังหายใจได้
ฝาก ราตรีสวัสดิ์ ผู้หญิงไร้เงาด้วยนะครับ
แล้วจะแวะมาลงเป็นพักๆครับ
13 พฤษภาคม 2547 00:07 น.
spectaculous
ไปด้วยคน ไปยลหนาว สาวสายลม
เก็บดอมดม พฤกษาสม ชมกลิ่นหอม
เที่ยวแหวกว่าย หมอกสาย ที่รายล้อม
เลาะลัดอ้อม เส้นขอบฟ้า โบกลาตะวัน
ไปดูอาทิตย์ลับขอบฟ้าในเย็นของวันเดินทาง
และมาชมตะวันส่องฟ้าของวันใหม่ให้อิ่มใจกันดีกว่า
ไปด้วยกันหนา ไปดูปลายฟ้า และสันเขา
จูงมือเดินไป ก้าวไปสองเรา
ผ่านฝนต้นหนาว ยาวนานสานรัก
เมฆหมอกประจักษ์ สักขีพยาน
บ้างจะคิดว่า นางฟ้าจะพาฉันบินไป
ปีกที่อ่อนบางแต่แข็งแรง
ขนนกที่ประสานกัน ถักทออย่างประณีต
พริ้วไหวเมื่ยามโบกสะบัด
จับมือฉันไว้ที พาฉันบินไปกับเธอ
ไปกับปีกคู่นั้น และใจคู่นี้
เห็นไหม อาทิตย์ส่องแสงแล้ว
ดูดอกไม้ บานแย้ม ดุจแก้มเธอ
ใช่ละเมอ เพ้อฝัน ไม่หวั่นไหว
แต่นี้คือ ความจริง อยู่ภายใน
ใส่เก็บไว้ ไม่ใคร่ จะลืมเลือน
ก็เปรียบเหมือนกัน เธอกับดอกไม้ ในหัวใจ
ไม่สั่นไหวตามลม สะบัดเกสร
ปลิวพัดกายกระจัด ใจตะกอน
ไม่สั่นคลอน แม้ยอดอ่อน ยังคอนตน
ไม่สั่นไหวไปตามสายลม ที่รุนแรง
ที่คอยพัดให้สลัดใบ ที่คอยพาดอกเกสรขจรไกล
แต่ยังอยู่รักษาไว้ ให้อยู่ในช่อคอยคลุม
ไม่ให้ปลิวสะบัดใจ เก็บเอาไว้ให้เหมือนเดิม
นี่แหละเธอ เธอที่ฉันฝากใจไว้อยู่หนึ่งดวงนะ
นางฟ้า ขนนก สายลม ดอกไม้
Spectaculous 08/01/2004
Re Sunshine & Flower
Angel Feature Zephyr Flower
12 พฤษภาคม 2547 23:31 น.
spectaculous
สิ่งสุดท้ายที่เหลือในบั้นปลาย
คือสหายเพื่อนตายคลายความเหงา
อยู่กับเขาทุกคราเพลาเศร้า
เหลือเพียงเงาเมื่อเราลาลับจาก
ไม่อยากพรากความสุขที่เคยสร้าง
เสียดายงานต่างต่างที่ร่วมก่อ
แต่มิอาจห้ามได้ทำไมหนอ
ชีวิตรอห่อเหี่ยวไปตามกาล
เพียงสสารรูปร่างที่สร้างสรร
ผ่านคืนวันกัดกร่อนรอนเชื้อไข
มิอาจรั้งผุพังไปตามวัย
ธรรมชาติสร้างไว้ไม่ผันแปร
ตามกระแสนํ้าไหลไม่ย้อนกลับ
แบบฉบับสังขารกาลพิสัย
ต่างดับสิ้นทั้งกายและจิตใจ
คงเหลือไว้เพียงชื่อสืบสกุล
Zear_Arragon_ Spectaculous_.
สักกี่ครั้งที่หวังดำรงอยู่
สักกี่ผู้กี่นายที่หมายรอด
สักกี่เวทย์มนตราย่อมวายวอด
สักกี่ทอดลูกหลายย่อมตามกัน
พลันสะดุดฉุกคิดพินิจสรรค์
ในคราคํ่ายามนอนตะลอนฝัน
อันเกิดมานั้นเพื่อเหตุใดกัน
เพื่อสืบพันธุ์ดำรงค์พงศ์ตระกูล
ตื่นจากฝันติดพันถึงความจริง
เห็นในสิ่งไม่ควรจะเปลี่ยนผัน
แล้วดำเนินชีวิตตามกาลพลัน
ยามสิ้นสูญครานั้นพลันยินดี
*Zear_Arragon_*Spectaculous_*
12 พฤษภาคม 2547 23:16 น.
spectaculous
ทวิภาค
เกิดเหมือนดอกไม้
หอมหวานบริสุทธิ์
ตายเหมือนสายน้ำ
หล่อเลี้ยงพิภพ
ร้อยทั่วชั่วคน
ชีวิตเปรียบเล่มเทียนที่ตั้งเชิง
ฉายเถลิงเริงถวัลย์ชีวันไหว
บ้างประเสริฐหล่อด้วยเลือดเนื้อเวนัย
บ้างเสื่อมถอยหล่อด้วยหน่อเนื้อรอนเลือน
เปล่งประกายเปลวแสงแจงสังขาร
ทิวาวานย้อมออมเชื้อเผื่อเนืองไหน
ค่อยหลอมไหลไป่สูญพูนผืนไผท
จะดีแท้แลหมองไหม้สู่ไสวเมล็ดพันธุ์
- - สูงสุดคืนสู่สามัญ - -
จริงคืออะไร อะไรเรียกว่าจริง มีเพียงสิ่งเดียว ชีวิตจริง
ขึ้นอยู่กับสายตาจะจ้องมอง
มองว่าจริงก็คือจริง
มองไม่จริงคือสิ่งไหน
อันใด ฤๅ คือแก่นของความจริง
Spectaculous.
Zear_Arragon_.
หน้าส่วนตัว
1563
