22 กันยายน 2549 22:06 น.
SonyaBeauty
อยากเรียบเรียง ร้อยวาจา ว่าคิดถึง
เป็นถ้อยคำ ซึ้งๆ สุดแสนหวาน
ส่งผ่านความ รู้สึก เก็บมานาน
ให้เธอได้ ลองอ่าน และเข้าใจ
ทอดสายตา มองไป ในคืนหนาว
อยากมีเธอ นั่งนับดาว อยู่ใกล้ๆ
เพียงได้ซบ อิงแอบอก ให้อุ่นไอ
ฉันคงพอ คลายหนาวให้ เธอคนดี
ในอ้อมกอด แห่งสายลม ที่พัดหนาว
และภายใต้ ทะเลดาว ที่แห่งนี้
จะขอส่ง ความห่วงใย หมดที่มี
ไปโอบกอด เธอคนดี ที่ ฟ้าไกล
โคงฟ้าโอบ หัวใจ อันบอบบาง
คอยยับยั้ง ความเหินห่าง ที่ทำร้าย
อ้อมกอดแห่ง ดวงดาว ทอประกาย
กอดห่มใจ เราไว้ ให้ใกล้กัน
แค่ระยะ ห่างเท่านั้น ที่กั้นไว้
ความห่างไกล ไม่เคยเปลี่ยน หัวใจฉัน
ทุกนาที รู้สึกดี มีให้กัน
โดยมีรัก ที่คงมั่น ผูกพันเรา
ฝากลมหนาว โบกโบย โหยคิดถึง
ถ้อยคำนึง ถึงบางคน ผ่านขุนเขา
ฝากดาวพร่าง สู่โค้งฟ้า ที่กั้นเรา
กระชับมั่น ว่ารักเรา มิเสื่อมคลาย
ยิ้มเถอะนะ คนดี แม้นเหินห่าง
ไม่มีใคร จะกั้นกลาง หรือทำร้าย
ความรู้สึก ที่ฉันมี ในหัวใจ
ทั้งหมดให้ เธอคนดี ชั่วชีวัน
7 กันยายน 2549 10:57 น.
SonyaBeauty
บูชาพระราหู
โอม.... บูชา มนต์ตรา พระราหู
ซอนย่า ขอเชิดชู แด่ราหู เจ้ามนต์ขลัง
โอม...นมัสการ ท่องคาถา เมลืองมลัง
จุดธูปแปดดอกดำ แล้วตั้งจิต พินิจไป
เครื่องเซ่นไหว้ ล้วนแต่ดำ นิลกาฬ
สรรหาแล้ว สรรวาง อย่าสงสัย
(1)ไก่ดำ ดำกระดูก ถึงเครื่องใน
(2)เชี่ยงชุนไซร้ ใส่จอก เป็นเหล้าดำ
(3)เฉาก๊วย (4)เปียกปูน ของหวานมี
ทุกสิ่งที่ ตระเตรียม ต่างดำขำ
(5)ซีอิ้วหวานเตรียมมา ล้วนแต่ดำ
พิธีกรรม นี้ขอเซ่น เทพเทวา
เทพอสูร ราหู ตรีทศเคราะห์
วางเหมาะเจาะ เคียงคู่ไว้ ไข่เยี่ยวม้า(6)
(7)ข้าวเหนียวดำ นึ่งสุกใส่ กระทงมา
แล้วเปลี่ยนผ้า นุ่งชุดดำ ทำพิธี
เอ๊ะ!! นับไป ไหง?? ของ มีเจ็ดอย่าง
ให้ถูกต้อง ตามหลักการ แปดอย่างนี่
นั่งขบคิด หาอะไร ให้ครบดี
นึกอีกที เลยคิดออก เขียนชื่อเธอ(8)
จรดปากกา แล้วเขียนชื่อ ลงกระดาษ
วางบนถาด ของเซ่นไหว้ เตรียมเสนอ
นับว่าครบ ของดำแปด แล้วนะเออ
เพราะว่าเธอ นั้นขึ้นชื่อ คนใจดำ!!
11 กันยายน 2548 21:38 น.
SonyaBeauty
คืนที่ลม กระโชก ฝนตกหนัก
คืนคนรัก กล่าวลา น้ำตาไหล
ก่อนเคยอยู่ เคียงข้าง มาร้างไกล
เธอจากไป เมื่อฝนมา น้ำตานอง
ยินเสียงฟ้า ฟาดเปรี้ยง เหมือนเสียงสั่ง
ก็ภินท์พัง ความหลัง เราทั้งสอง
คืนฟ้ารั่ว น้ำหลั่ง เอ่อขังนอง
เคยประกอง พลันประกาศ ตัดขาดกัน
ที่เคยหวาน ซ่านรัก น้ำผักต้ม
ก็กลับขม ขื่นคอไป ไม่พาฝัน
ที่เคยรัก กันดี ทุกวี่วัน
ก็มีอัน แตกสลาย กับสายน้ำ....
ทั้งสายฝน สายลม ต่างโหมพัด
รักกระจัด กระจาย กายชอกช้ำ
คืนครื่นครืน พลันสายฝน โปรยหล่นพรำ
ฟ้ามืดดำ ใจมืดดับ ยับย่อยไป
ฝนพรำ ๆ ร่ำไป ไม่ขาดเม็ด
เธอระเห็จ เหินห่าง อยู่ทางไหน
น้ำตาฉัน น้ำตาฟ้า ร่ำอาลัย
เสียงร่ำไห้ โหยหา กล่อมฟ้าคราง
คืนฝนตก อกใจ จวนใกล้ดับ
และแหลกยับ ย่อยไป เมื่อใกล้สาง
ลมระริน ใจละลาย แทบวายวาง
เมื่อเธอจาง ร้างห่างไกล ไม่หวนคืน
20 สิงหาคม 2548 17:24 น.
SonyaBeauty
ฉันไม่รู้ ว่าเธอ มาจากไหน?
กล้าดียังไงมาแย่งเขาจากฉัน
เธอคิดว่าเธอเป็นใครกัน?
เขาคนนั้นเป็นของฉัน..แค่คนเดียว!
ความรักจากที่มีแต่หวานฉ่ำ
เพราะเธอทำเขาจึงไม่แลเหลียว
แหมมันน่า เจ็บใจ จริง ๆ เชียว
เพราะเดี๋ยวนี้ เขานั้น เริ่มเปลี่ยนไป
อย่าเชียวนะ อย่าคิดมาลองดี
เอาเขาไปฟรี ๆ อย่าคิดว่าจะทำได้
อย่าคิดว่า จะเยาะเย้ยฉัน จนสาใจ
ฉันคงไม่ปล่อยเขาไปแต่โดยดี
ถ้าอยากได้สงคราม เธอจะได้สงคราม
ฉันไม่คร้าม ไม่คิดถอย และไม่หนี
ขอบอกว่า โลกนี้ ไม่มีของฟรี
เมื่อพูดกันดี ๆ ไม่ได้ ก็อย่าว่ากัน
เพราะช่วงนี้ฉันรู้สึกเหมือนโดนนอกใจ
เขาเปลี่ยนไป และดูคล้าย เริ่มแปรผัน
ไม่ตรงนัด ไม่หวานซึ้ง ไม่จำนรร
วันทั้งวัน เอาแต่ง่วง หงาวหาวนอน
ฉันจึงขอ ตั้งตัว เป็นศัตรู
จะเตรียมสู้ ล้างแค้น ให้คืนย้อน
นังปีศาจ อย่างเธอ ต้องร้าวรอน
กรรมจะย้อน คืนไป ให้แก่เธอ
ให้แมนยู จงอย่าได้ เตะชนะ
ยิงลูกดะ ขอให้ว่าว ประตูเสมอ
ฟาลว์ใบเหลือง โดนใบแดง ขอให้เจอ
ขอให้เผลอ ไปเตะขา กรรมการ
เพราะแฟนฉัน เป็นสาวก ปีศาจแดง
ฉันจึงขอ เชียร์หงส์แดง อยู่ห่าง ๆ
บอลเปิดลีก ทีไร ไม่ได้การ
น่ารำคาญ เสียงานการ ง่วงทั้งวัน!!
14 สิงหาคม 2548 11:16 น.
SonyaBeauty
๏ เริ่มรุ่ง อีกแล้ว เป็นฉะนี้
เพื่อครู่ เพลงราตรี ยังขับร่ำ
แสงอุ่น อาบฉาย ลงร่ายรำ
เมื่อครู่ คืนมืดค่ำ ยังฮำเพลง
๏ สู่สาย อีกแล้ว หรือไฉน
กาลเวียน เปลี่ยนไป อย่างรีบเร่ง
คีตกาล ชีวี ที่บรรเลง
กล่อมวิญญาณ วังเวง อยู่มิวาย
๏ ดังรุ่งสาย บ่ายเย็น เวลาบอก
มืดค่ำ ผลิดอก ออกเวียนว่าย
หัวดึกด่ำ ย่ำรุ่ง ก็แย้มพราย
ปลุกชีวิต หลากหลาย ร่ายลีลา
๏ แท้คือทุกข์ สุขได้ หลายสถาน
ผลิดอก เบ่งบาน ขึ้นเติบกล้า
ชูช่อ บนกิ่ง อนัตตา
บางรากเหง้า ปรารถนา จึงราโรย
๏ โรยราลงตามฤดีประหวั่น
บางความคิด ห่ำหั่น จนใจโหย
โหยหา ดีงาม ก็โบกโบย
ใจจึงร้อง โอดโอย อยู่อึงอล
๏ ผ่านคืนคือ วัยชีวิต เราขับเคลื่อน
บางใจติด เตือนต่อ หมองหม่น
บางใจ ให้ล่วงผ่าน ตำนานคน
นิ่งสงบ ในตัวตน ทุกช่วงตอน
๏ ทั้งเรียนรู้ เรื่องราว คาวมายา
รอยยิ้ม บนใบหน้า มาหลอกหลอน
รักคือเกลียด แท้กลับกลอก แสนยอกย้อน
เอื้ออาทร ที่แท้ ต้องทบทวน
๏ ภาพชีวิต ฉายผ่าน ก็เพียงภาพ
มิอาจซึ้ง กำซาบ ได้ทุกส่วน
เปลือกนอกแท้ ในใจ ให้เรรวน
เราผูกติด โซ่ตรวน ล้วนมายา
๏ ถูกกำหนด โดยวิถี ว่าชีวิต
ต่างคนคิด ตามใจ จะใฝ่หา
ดอกน้ำใจ แห้งโหย ลงโรยรา
แย่งชิง เข่นฆ่า แผ่เบิกบาน
๏ สรรพสิ่ง ธรรมดา อย่าสงสัย
เกิดขึ้นได้ ฉันใด ย่อมเลยผ่าน
ช่วงชีวิตอยู่ได้ อีกไม่นาน
ก็ถึงกาล แตกดับ ธรรมดา
๏ ก็เพียงภาพ ต่อภาพ ผ่านและพบ
เมื่อมีเริ่ม ย่อมมีจบ ทุกปัญหา
อีกหนึ่งคืน ค่ำขับเคลื่อน ยังเลื่อนมา
มวลใบ ไม้ชรา ก็หล่นโรยฯ
Lovers
0 คน เลิฟSonyaBeauty
หน้าส่วนตัว
1584
