เหตุผลที่ทำให้ฉันมาเป็นหมอ...เพราะหมอใจร้าย!!

SonyaBeauty

 ว้ายยยยยยยย...ไม่ใช่หมอดูคู่หมอเดาที่ปูเสื่อใต้ต้นมะขามแขกสนามหลวงนะคะ..... 
อ๊ะ ๆ ๆ  รู้นะคิดอะไรอยู่ แล้วที่แน่ ๆ ก็ไม่ใช่หมอนวดสังกัดเฮียชูวิทย์ด้วยค่ะ !! 
และก็ไม่ใช่หมอผีน้ำมันพราย เลี้ยงกุมารสะกดวิญญาณผีตายโหงที่ไหนด้วย !!
 ... เป็นเรื่องสั้นที่ยาวไปนิด อาจเพราะเขียนไปบ่นไประบายความอัดอั้นตันใจ
ไป เลยยาวขึ้นยาวขึ้น.... ทน ทน อ่านกันหน่อยนะคะ................

ตอนเด็ก ๆ เคยถูกถามมั้ยคะว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร?? บางคนอยากเป็น
ทหาร ตำรวจ นักบินอวกาศ คุณครู พยาบาล และ หมอ  เยอะเหมือนกันนะที่
ตอบว่าอยากเป็นหมอ .... ถามต่อ ว่าอยากเป็นหมอเพราะอะไร.... ส่วนใหญ่ตอบ
ว่าอยากเป็นหมอเพราะจะได้ช่วยรักษาคนไข้ให้หายป่วย

แต่สำหรับเด็กหญิงซอนย่า

เหตุผลที่ทำให้ซอนย่ารู้สึกอยากเป็นคุณหมอกับเค้าขึ้นมา..... 
เนื่องจากทิฐิมานะ ที่ดันไปเจอหมอใจร้ายคนนึงที่ฝังใจมาจนถึงปัจจุบัน....... !!


           สมัยเด็ก ๆ ซอนย่าไม่ชอบโรงพยาบาลเลย ไม่ชอบกลิ่นโรงพยาบาล
ไม่ชอบกินยา เพราะเวลากินยาเราโดนบังคับให้กิน แล้วมันขมมาก 
หรือไม่ก็กลิ่นแปลก ๆ ไม่อร่อย นอกจากนั้นยังเป็นโรคกลัวหมอ  
กลัวนางพยาบาล กลัวเข็มฉีดยามากกกกก ........ ก็เวลาฉีดมันเจ็บนี่
มันเลยฝังใจเลยว่าเวลาไปโรงพยาบาลเจอหมอ จะต้องเจ็บตัว 
เชื่อเลยค่ะ ว่าไม่ได้เป็นแค่ซอนย่าคนเดียวหรอกน่า... หลาย ๆ คนก็เป็นใช่ม๊า..
ตอนซอนย่าอายุประมาณ สิบกว่าขวบเนี้ยแหละ อยู่ชั้น มัธยมต้น
ตอนนั้นเริ่มโตแล้ว  ความกลัวแบบไร้เหตุผลแบบเด็ก ๆ ก็เลยหมดไป
จำได้ว่าซอนย่าเจ็บคอมาก ๆ เลยค่ะ เริ่มจากเป็นหวัดก่อน แล้วก็เริ่มมีไข้
ปวดหัวตัวร้อน พอไข้ลดก็เจ็บคอ แต่เจ็บมากไม่หายซักที จนทานข้าว
แทบไม่ได้ แต่ก็ไม่ไปหาหมอ เจ็บจนไข้จะกลับมาใหม่คุณพ่อทนไม่ไหว
เลยจับไปโรงพยาบาล  โรงพยาบาลก็คนเยอะสิคะ ซอนย่าก็นั่งรอกับคุณพ่อ
ตอนแรกนั่งรอหน้าห้องคุณหมอ  พอใกล้ ๆ คิวเรา เค้าก็จะเรียกเราเข้าไป
ในห้องหมออีกที เพื่อรอตรวจเป็นคิวต่อไป  ตอนที่อีกหนึ่งคิวจะถึงคิวตรวจ
ของ ดญ.ซอนย่า  มีน้องคนนึง เล็กกว่าซอนย่าค่ะ น่าจะประมาณห้าหกขวบ
รายนั้นเค้าร้ายน่าดู  ..... คุณหมอจะตรวจคอ ซึ่งต้องใช้ไม้กดลิ้นส่องไฟฉาย
น้องเค้าก็ไม่ยอม ทั้งเตะทั้งถีบหมอ  หมอก็สั่งพยาบาลกับคุณแม่ช่วยจับ
ปรากฏพอ จับอ้าปากเอาไม้กดลิ้นปุ๊บ  เจ้าเด็กนั่นก็ดิ้นอย่างรุนแรง จนมือ
พลาดไปฟาดหน้าหมอเปรี้ยง ไม้กดลิ้นกระเด็นหลุดจากมือ..........

ทราบมั้ยคะ?? ว่าคุณหมอท่านนั้นพูดว่าอย่างไร
คุณหมอหันไปทำหน้ายักษี ใส่ทั้งแม่ ทั้งพยาบาลทันที พร้อมตวาดเสียงดัง
ด้วยน้ำเสียงโกรธสุดขีดว่า

" บอกให้จับดี ๆ ไง....... ไม่รู้เรื่องเหรอ??  มันยากนักเหรอให้ช่วยจับแค่เนี้ย?    
แล้วเด็กเนี้ย !!  ทั้งดิ้นทั้งร้องขนาดนี้ ฉันจะตรวจได้ยังไง... ไม่ต้องต่งไม่ต้อง
ตรวจมันแล้วถ้ายังไม่หยุดดิ้นหยุดร้อง......  ไปเลย.....ไปนั่งตรงนู้นก่อนเลย
ทั้งแม่ทั้งลูก รอให้สงบสติให้ได้มากกว่านี้ซะก่อน แล้วค่อยมาตรวจกับชั้น!!..."

" คิวต่อไปเชิญค่ะ..... !! "

แล้วหล่อนก็มองมาที่ฉัน

ตอนนั้นซอนย่าจำได้ว่ากลัวมากกกก  ตกใจมากกก  พอ ๆ กับ ทั้งแม่ลูกคู่นั้น
แหละค่ะ  คุณแม่ทำหน้าไม่ถูก  อีตาลูกก็ยิ่งแผดเสียงร้องให้ดังเข้าไปใหญ่