18 กันยายน 2550 04:45 น.
sonax0651
ฉันเฝ้าฝันละเมอและเพ้อหา
ต้องตื่นมาจากหลับเพราะคิดถึง
นั่งรำพึงรำพันเพราะคำนึง
เพราะคิดถึงแต่เธอเพียงผู้เดียว
ถึงอยู่ไกลแสนไกลนะที่รัก
ฉันก็รักของฉันอย่างนี้หนา
วันและคืนคงจะช่วยให้ได้มา
เป็นเพื่อนข้านะที่รักอย่าช้าเลย
เราทั้งสองต้องรักปักสวาท
ถึงมิอาจพบหน้าทุกเช้าค่ำ
แต่มีจิตคิดถึงใช้ถ้อยคำ
ฉันจะจำรักเธอตลอดไป
17 กันยายน 2550 07:23 น.
sonax0651
ตราบลมหายใจ ยังไม่สิ้น
พื้นดินไม่กลบ ลบหน้า
จะขอปฏิญาณ จะรักคุณ
ไปจนกว่า ชีวาสลาย
จะรักคุณ ไปจนกว่า
นภาสิ้น พสุธาทลาย
จนน้ำแห้ง เหือดหาย
จะขอปฏิญาณ จะรักคุณ
จะรักคุณ จะรักคุณ
จะรักคุณ ตลอดไป
17 กันยายน 2550 05:23 น.
sonax0651
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
ขอให้เขาเข้าใจข้าที
ขออีกสักทีให้ข้าได้รัก
ขอให้เพียงพักตร์
สงสารข้าเถิด
ขอจงบังเกิด
นิยายรักใหม่
จะสู้ต่อไปให้
ไฉไลรักข้าเอย
17 กันยายน 2550 05:01 น.
sonax0651
ถึงอยู่ไกลแสนไกลถึงชายฝั่ง
เธอจงฟังเถิดหนายอดยาหยี
พี่จะพลีรักนั้นฝากลมไป
อยู่แสนไกลฤทัยพี่ใฝ่หา
พึ่งจะเคยพานพบประสบพักตร์
ไม่อาจหักห้ามจิตให้ใหลหลง
กลับพะวงจงรักภักดีเธอ
หากได้เจอยอดใจทีถามหา
ฉันเพียรพาความรักฝากลมให้
ถึงคนไกลชายแดนบางมูลนาก
อย่าได้จากกันไปไกลนักเลย
จะลงเอยด้วยดีเสมอมา
16 กันยายน 2550 10:31 น.
sonax0651
ค่ำค่ำนั่งร่ำไห้ใจหม่นหมอง
น้ำตานองเปียกเปื้อนเกลื่อนใบหน้า
ยามเหว้หว้าสุดจิตผิดด้วยหรือ
ฉันก็คือผู้ชายที่ใฝ่หา
สายลมพัดยามเย็นที่ทับแขก
ฉันก็แปลกหัวใจให้ใหลหลง
คิดระคนปนเศร้าเคล้าน้ำตา
ถึงเวลาที่เธอต้องจากไป
ถึงทะเลสุดสวยก็ปวดจิต
ยิ่งมาคิดคิดมากอาจเผลอหลง
อาจจะลงทะเลให้สิ้นเอย
หน้าส่วนตัว
784
