8 พฤศจิกายน 2550 22:14 น.
sonax0651
อยากฝากลมชมรื่นชื่นดวงจิต
ให้แนบชิดติดกายได้สมหมาย
แต่ความหวังยังรักชักเดียวดาย
จะไม่หน่ายคลายใจให้แก่กัน
อยากฝากลมห่มรักให้อบอุ่น
อวลละมุนหมุนรอบครอบความฝัน
มีความสุขคลุกเคล้าเข้านิรันดร์
คงสุขสันต์วันนั้นกันสองคน
อยากฝากลมบ่มรักให้สุกงอม
คงได้หอมแก้มนวลทวนหลายหน
ให้ลมรักปักแซมแย้มกมล
อย่าหมองหม่นซนใจให้ใครเชย
อยากฝากลมออดอ้อนพรอดรำพัน
ทุกคืนวันขวัญนั้นอย่านิ่งเฉย
เพียรบอกรักปักใจให้อย่างเคย
จึงเฉลยเอ่ยคำ ฉันรักเธอ
ที่ฝากลมออดอ้อนมาบอกรัก
ยังฟูกฟักปักใจให้เสมอ
ลมหายใจครั้งใดที่เธอเจอ
ผสมเพ้อลมรักของฉันเอง
6 พฤศจิกายน 2550 00:04 น.
sonax0651
ทรมานผลาญใจให้รันทด
ถูกบังบดหมดสิ้นด้วยโหยหา
คราบน้ำตาแห่งรักหลั่งประดา
ด้วยกานดาพาไกลไยห่างกัน
ทรมานผลาญรักภักดียิ่ง
แนบแอบอิงพิงพักปักใจฉัน
สุดพร่ำเพ้อรำพันทุกคืนวัน
ส่งใจพลันฝันเพ้ออยู่เรื่อยไป
ทรมานความชิดสนิทน้อง
ที่หมายปองของกันให้หวั่นไหว
ด้วยหัวใจคิดถึงเมื่อยามไกล
สุดอาลัยอาวรณ์สะท้อนทรวง
ทรมานพานพบกลบน้ำตา
ในอุราตรมไหม้ให้เฝ้าหวง
ความห่างไกลใยรักชักเริ่มห่วง
ให้น้องดวงควงใจให้แก่กัน
ทรมานทั้งคู่ที่อยู่ไกล
เมื่อยามใดคิดถึงจึงสู่ฝัน
สองเราร่วมภิรมย์ชมดวงจันทร์
ให้สวรรค์บัญชามาสักที
คงต้องหยุดทรมานที่พานพบ
ให้มาจบตลบลงตรงสมศรี
ความคิดถึงซึ้งมั่นในฤดี
ทั้งชีวีพี่มีแต่เจ้าเอย
4 พฤศจิกายน 2550 00:13 น.
sonax0651
นั่งเหม่อมองท้องฟ้าเวลาเย็น
คงจะเป็นเช่นนี้กี่นานหนอ
ความรู้สึกนึกคิดไม่เคยพอ
จะตัดพ้อต่อไปให้ใครกัน
ทุกวี่วันฉันมองแต่ท้องฟ้า
คล้ายดังว่าตัวเราเศร้าในฝัน
มีความรักชักหวงที่ห่วงกัน
เพราะเธอนั้นอยู่ไกลใช่ใกล้เลย
จึงมาเพ้อละเมอถึงเธอบ้าง
อย่าได้จางรักร้างให้ห่างเฉย
ถึงอยู่ไกลแต่ใจให้ชิดเชย
จึงเฉลยเอ่ยนำคำซึ้งทรวง
เพราะที่ห่างเลยห่วงดวงใจเจ้า
จะซึมเศร้าเหงาจิตคิดใหญ่หลวง
ยามเจ็บป่วยใครช่วยด้วยเฝ้าห่วง
ขอพุ่มพวงดวงใจให้บอกมา
เพราะว่ารักและห่วงถึงทรวงซึ้ง
ด้วยคำนึงถึงจิตที่คิดหา
อยากรักและดูแลเจ้าแก้วตา
จะสรรหาบรรยายได้อย่างไร
อยากฝากวอนอ้อนจันทร์ให้ช่วยที
โปรดปราณีชี้พลางทางสดใส
ให้รับรู้อยู่ไกลใช่ห่างใจ
เมื่อยามใดใครว่างสร้างฝันเอย
2 พฤศจิกายน 2550 18:08 น.
sonax0651
พี่ออดอ้อนออเซาะก็เพราะรัก
พี่ฟูกฟักชักใจให้เสมอ
พี่คำนึงคิดถึงซึ้งแต่เธอ
พี่พร่ำเพ้อถึงเธอทุกวี่วัน
จะรักเดียวเขี้ยวใจให้หายเศร้า
ขอสองเราเข้าใจได้สุขสันต์
ก็สวรรค์บันดาลพานพบกัน
แม้ดวงจันทร์นั้นเองยังเอียงอาย
อยากมาวอนอ้อนรักสักครั้งหนึ่ง
อย่าบึ้งตึงเกินไปใจพี่หาย
หากยิ้มนิดคิดไปใจสบาย
ถึงตัวตายก็ยอมเพราะรักเธอ
จะพร่ำพรอดกอดรักกับตัวเจ้า
ขอยอมเฝ้าเข้าใจให้เสมอ
ขอนวลน้องต้องใจอย่าให้เก้อ
อย่าให้เพ้ออยู่เดียวพี่เปลี่ยวใจ
ทั้งยามหลับยามตื่นก็คิดถึง
ที่เฝ้าซึ้งตรึงใจให้หวั่นไหว
อยากบอกรักสักครั้งดั่งตั้งใจ
จึงขอให้กานดามาเมตตา
ขอได้โปรดเชิญยั้งฟังสักนิด
อย่าให้คิดคนเดียวพี่เปลี่ยวหนา
ก็เพราะรักปักทรวงดวงชีวา
จึงต้องมาออดอ้อนขอรักเอย
1 พฤศจิกายน 2550 08:29 น.
sonax0651
รักคือรักปักใจใช่ลุ่มหลง
จะมั่นคงจงภักดิ์สมัครสมาน
จึงแจกแจงแจ้งไปให้ดวงมาลย์
จงสราญร่ำสุขทุกวันคืน
ขอสัญญาว่ารักจักดียิ่ง
ให้ทุกสิ่งจีรังยั้งใจขืน
ทุกเวลาราตรีที่ชมชื่น
รักระรื่นชื่นใจให้ต่อกัน
ใจดวงนี้ที่รักภักดีเจ้า
ทั้งค่ำเช้าเศร้าจิตเพราะคิดฝัน
ที่ห่วงหาอาทรอยู่ทุกวัน
เพราะรักนั้นมั่นคงตรงจริงใจ
มองดาวเดือนเคลื่อนคล้อยลอยวับวาว
เมื่อยามหนาวคราวนี้มีหวั่นไหว
อยากบอกรักปักลงตรงกลางใจ
ไม่อยากให้ชายใดได้เกี้ยวพา
บนหนทางกว้างไกลได้พบรัก
จะลงหลักปักใจให้โหยหา
มีรักจริงรักยิ่งซึ่งกานดา
ปราถนาเธอมาเป็นคู่กัน
ขอจอมขวัญเข้าใจในความคิด
จะผูกจิตชิดชมสมความฝัน
จะขอรักภักดีชั่วนิรันดร์
สุดสุขสันต์ทุกวันฉันรักเธอ