30 พฤศจิกายน 2550 22:35 น.
sonax0651
อยากเอ่ยคำ ซ้ำซ้ำ พร่ำบอกรัก
ให้สลัก ปักแน่น แทนหวั่นไหว
ดวงฤดี พี่ห่วง ทรวงฤทัย
ยังอาลัย อาวรณ์ ตอนจากมา
ลมทะเล เห่ไป ใส่ใจเจ้า
พี่เริ่มเศร้า เข้ากุม กลุ้มสน่หา
จากกานดา มาไกล ในแก้วตา
ในอุรา พาตรม ซมติดตรึง
ลมทะเล เห่กล่อม ล้อมความเศร้า
ที่รวดร้าว คราวไกล ให้คิดถึง
พัดไปมา พาใจ ใส่คนึง
ยังลึกซึ้ง ตรึงคำ น้ำตาริน
ลมทะเล เห่กล่อม ตะล่อมอยู่
มองนกคู่ หมู่วิหค ผกโผผิน
เรายังเศร้า เฝ้าคิด ติดยุพิน
อยากได้ยิน เสียงนาง ข้างรังนอน
ลมทะเล เห่พัด สะบัดโบก
วิปโยค โศกทัก ชักแผลงศร
ถูกรุมเร้า เศร้าทรวง ดวงบังอร
จึงมาวอน อ้อนนัก รักเจ้าจริง
ลมทะเล เห่มา พาใจเจ้า
ให้พี่เข้า เฝ้าใย ใส่สู่สิง
รักแท้จริง อิงแอบ แนบพักพิง
ด้วยทุกสิ่ง นิ่งนัก สลักใจ
อยากฝากลม หอมแซม แก้มนวลน้อง
ที่พี่มอง ปองใย ให้หวั่นไหว
อยากบอกรัก สักล้านครั้ง ดั่งตั้งใจ
ให้ฤทัย ใส่ชื่น รื่นกมล
ลมทะเล เห่หนาว มาคราวนี้
พี่คนดี มีใจ ให้ทุกหน
ฝากความรัก ทักทาย ใส่ความทน
จงสุขล้น พ้นภัย ใกล้ฝันจริง
26 พฤศจิกายน 2550 08:20 น.
sonax0651
มีความรัก ปักแน่น เทียบแผ่นฟ้า
มอบกานดา พาใจ ให้ไปถึง
แม้อยู่ไกล ใยร่ำ คร่ำคะนึง
สุดลึกซึ้ง จึงโปรย โหยรำพัน
ที่คร่ำครวญ หวนไห้ อาลัยอยู่
ก็โฉมตรู อยู่ไกล ให้ใฝ่ฝัน
ค่ำคืนนั้น วันเพ็ญ เป็นสุขกัน
แต่สวรรค์ กลั่นแกล้ง แล้งน้ำใจ
ต้องเดินทาง รอนแรม กลับบ้านเดิม
จึงยิ่งเพิ่ม เติมรัก ให้หวั่นไหว
เป็นห่วงน้อง ต้องหนาว ร้าวฤทัย
เจียนร่ำไห้ อาลัย ที่จากมา
ฝากตัวน้อง ต้องแล แต่ตัวตน
อย่าสับสน ทนหน่อย คอยพี่หนา
อีกไม่นาน ม่านหมอก คงบอกลา
ให้กานดา พาใจ ใส่สุขจริง
อยากแอบอิง พิงรัก ภักดีเจ้า
ทุกค่ำเช้า เข้าไป ให้สุขสิง
แม้อยู่ไกล ใยถัก ฃักแนบอิง
ทำทุกสิ่ง จริงจัง ชังความลวง
ทั้งหัวใจ ของพี่ ที่มอบให้
จะเก็บไว้ ใส่กรอบ ตอบเพราะหวง
ด้วยคิดถึง ตรึงติด ชิดกับดวง
พี่เป็นห่วง แก้วตา นะยาใจ
20 พฤศจิกายน 2550 05:36 น.
sonax0651
รักเป็นหนึ่ง ซึ้งใจ ให้ตัวเจ้า
พี่คอยเฝ้า เข้าหา มาเสมอ
ยังพร่ำเพ้อ ละเมอ เจอรักเธอ
ส่งเสียงเออ เหม่อมอง จองคนไกล
อยากมีเจ้า เข้าแอบ แนบดวงจิต
จะกอดชิด ติดใน ให้หวั่นไหว
หน้าหนาวนี้ มีรัก ชักอุ่นใจ
ด้วยมีใย ให้ปัก หนักผูกพัน
อยากสัมผัส ไออุ่น หนุนความรัก
ใกล้ชิดนัก ปักใจ ให้ใฝ่ฝัน
ถ้ากานดา พาใย ใสนิรันดร์
ส่งเสียงพลัน วันนั้น มั่นสุขจริง
ขอไออุ่น หมุนรัก ปักดวงจิต
แนบสนิท ติดใน ใจสู่สิง
ด้วยรักจริง พึ่งแต่ง แพงก็อิง
ขอสมหญิง พิงฤทัย ให้พี่ยา
ฝากไออุ่น หนุนอ้อน วอนบอกเจ้า
จิตรุมเร้า เฝ้าดวง พ่วงห่วงหา
ยามห่างไกล ใจพี่ นี้นำพา
กลัวกานดา พาใจ ให้ใครเชย
ฝากดวงจันทร์ วันเพ็ญ เด่นใกล้มา
ตัวพี่ยา พาใจ ไปเฉลย
ขอเพียงเจ้า เข้าจิต คิดทรามเชย
อยากเขนย เอ่ยความ ตามครรลอง
17 พฤศจิกายน 2550 06:17 น.
sonax0651
มองเด็กหญิง วิ่งขาย มาลัยพวง
เธอยังพ่วง ท่วงท่า น่ารักไหว
ได้ทำงาน นานเนิ่น เกินมาไกล
เงินที่ได้ ให้ยาย สายคนเดียว
รับผิดชอบ หน้าที่ ที่มีอยู่
ไม่อดสู สู้ใจ ไม่ฉุนเฉียว
เธอวิ่งขาย มาลัย ใช่แห้งเหี่ยว
หน้าซีดเซียว เสียวรถ คดชนเอา
ทุกยามเย็น เป็นเช่น เห็นวิ่งอยู่
ทำเพื่อสู้ ดูไว้ ให้เป็นเสา
แล้ววันนี้ ที่หาย ตายจากเรา
ด้วยคนเมา เข้าชน พ้นกระเด็น
น่าสงสาร ซ่านใจ ให้สะอื้น
ต้องกล้ำกลืน ฝืนอยู่ ดูไม่เห็น
น้ำตาเซ็น เป็นสาย หน่ายลำเค็ญ
ทุกข์ยากเข็ญ เช่นนี้ ที่คนเมา
"พวงมาลัยมั้ยค่ะ"
เด็กหญิงพวงมาลัย ถึงเธอจากไกล
แต่ยังเหลือไว้ ความจำทั้งหลาย
ที่คงไม่หาย กับพวงมาลัย
แม้คุณขับรถมา พบเด็กขายมาลัย
ขอคุณจงเห็นใจ อย่าชนเด็กไทย
อีกคนหนึ่งเลย เด็กหญิงพวงมาลัย
"พวงมาลัยมั้ยค่ะ"
16 พฤศจิกายน 2550 05:03 น.
sonax0651
หอบรักมาทักทายที่ปลายฟ้า
ให้กานดาล้านคำย้ำคิดถึง
ด้วยฝักใฝ่ในใจได้คำนึง
ยังลึกซึ้งดื่มด่ำกำซาบทรวง
หอบรักมาปักใจให้ดวงแก้ว
ด้วยมีแนวแววตาพาพี่หวง
ยามไกลกันมั่นคงห่วงใยดวง
คงได้ควงพ่วงคู่อยู่กันนาน
หอบรักมาสลักไว้ในใจเจ้า
ทุกค่ำเช้าเร้าคิดจิตจึงผลาญ
ด้วยห่วงใยไปให้ใส่ดวงมาลย์
อย่าร้าวรานนานเลยเอ่ยชื่นชม
หอบรักมาภักดีมีแก่กัน
จะสร้างสรรค์วันชื่นมื่นไม่ขม
สลักติดชิดใกล้มิให้ตรม
คลายระบมอมยิ้มพริ้มใจเธอ
หอบรักมาฟักฟูกทูลใจฉัน
ทุกวี่วันสวรรค์พลันเสนอ
ให้เคียงคู่อยู่กันนิรันดร์เจอ
ที่พร่ำเพ้อบอกมาว่ารักกัน
รักแท้จริงยิ่งใหญ่ให้ไพศาล
สุดเปรียบปานขานได้ในความฝัน
ต้องต่อสู้ดิ้นรนขวนขวายพลัน
นั้นสวรรค์อยู่ร่ำไรใกล้ใกล้เอย