16 กันยายน 2550 09:54 น.
sonax0651
แสนทรมานพานพบประสพรัก
จะต้องหักห้ามจิตมิคิดหลง
หวังพะวงหลงรักปักอนงค์
เธอก็คงจะไม่พิไลเรา
เขากับเราเข้ากันเกือบจะได้
อยู่แสนไกลคนละที่สุดแห่งหน
เธอนั้นอยู่พิจิตรคิดแล้วซม
ต้องตรอมตรมเพราะหลงเฝ้ารอเธอ
กว่าจะรู้ว่ารักนั้นแสนยาก
กว่าจะถากถางทางแห่งความรัก
อุปสรรครักนั้นมากบั่นทอน
ฉันนั้นหมองอกหม่นระทมเอ๋ย
16 กันยายน 2550 06:08 น.
sonax0651
ฉันแสนเศร้าแสนเจ็บแสนปวดร้าว
เมื่อถึงคราวเฝ้าถามหาแต่ครามรัก
ถูกเธอผลักรักทิ้งวิ่งหนีเรา
เฝ้าถามหาเธอจ๋าอยู่แห่งใด
ส่วนหัวใจของฉันนั้นป่นปี้
คิดถึงที่เราเคยสุขสมหวัง
จะกี่วันกี่คืนฝืนเจ็บเอา
ต้องปวดร้าวอีกนานนานเท่าไร
แม้เธออยู่ไกลแสนไกลใจฉันหา
อยากได้มาเป็นเพื่อนคงสุขศรี
แม้วันคืนเลื่อนเลยไกลแสนที
มาอีกทีกลับมาเป็นเพื่อนใจ
15 กันยายน 2550 22:08 น.
sonax0651
จิตใฝ่ฝัน ถึงเธอ มิลืมเลือน
ขอเพียงเดือน วานที ช่วยฝากบอก
ให้กับเธอ คนนั้น ที่ฉันฝัน
เป็นคู่คิด คู่ฝัน ชั่ววายชนม์
15 กันยายน 2550 22:00 น.
sonax0651
สุดอ้างว้างดั่งลมพัดลอยไป
สุดหว้าเหว้ดังโลกไร้ผู้คน
มองฟ้าซ่อนน้ำตาสุดหมองหม่น
อาภัพจนสิ้นไร้คนปราณี
เหลียวมองหาความรักนั้นอยู่ไหน
สุดแต่ใจนั้นใครบ้างรู้จัก
ถามหารักน้ำตาเลยไหลหลั่ง
ได้แต่หวังรักนั้นสุขอุรา