23 กรกฎาคม 2552 16:09 น.
somebody
นิดนึงนะลดลงจะได้ไหม
กับหัวใจที่วุ่นวายและสับสน
แล้วฟังนะอย่าเชื่อถ้อยคำคน
ที่ปะปนเคลือบแฝงไม่จริงใจ
นิดนึงนะอารมณ์ที่สุดโหด
เวลาโกรธให้อยู่เฉยจะได้ไหม
รู้หรือเปล่าหากปล่อยรุนแรงไป
จะทำให้ใครใคเสียน้ำตา
นิดนึงนะกับความเห็นแก่ตัว
เลิกเมามัวเหมือนเด็กไร้เดียงสา
รู้บ้างไหมมีค่านะเวลา
ขอเธออย่าบ้าเกมส์จนเกินไป
นิดนึงนะเข้าใจกันสักหน่อย
อยากให้ค่อยปรับเข้าหาเข้าใจไหม
ทุกทุกอย่างที่เธอฉันควรมั่นใจ
อยู่ตรงไหนหาจุดยืนเราร่วมกัน
นิดนึงนะลดมาหน่อยอารมณ์หึง
อย่าบึ้งตึงหน้าไม่งามไม่ชวนฝัน
ยิ้มนิดนิดให้พอเห็นซึ่งไรฟัน
ความผูกพันเธอฉันจะยืนยง
นิดนึงนะช่วยตรงเวลาบ้าง
ที่ชอบอ้างยกใหญ่เรื่องขี้ผง
แค่พูดมาความจริงพูดตรงตรง
จะไม่งงจริงไม่จริงที่พูดมา
นิดนึงนะอยากให้ละและปรับเปลี่ยน
ค่อยค่อยเรียนรู้กันหมั่นศึกษา
ระหว่างเราคงต้องใช้ซึ่งเวลา
ให้ปรับหาเรียนรู้อยู่ด้วยกัน
23 กรกฎาคม 2552 15:59 น.
somebody
เธอคนดีอย่ากลัวไปเลยนะ
ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน
ฉันคนนี้จะรักเธอเสมอไป
ความห่วงใยมอบไว้เพียงแค่เธอ
เพราะเธอคือคนเดียวที่ฉันรัก
มากมายนักยากเกินจะเสนอ
ให้รับรู้ความรู้สึกครั้งแรกเจอ
ไม่ได้เผลอแต่จงใจใฝ่รักเธอ
ใช่บุพเพหรือเปล่าไม่อาจรู้
เท่าที่รู้ใจนั้นมีเธอเสมอ
ทั้งยามหลับก็ยังแอบละเมอ
ได้แต่เพ้อว่ารักเธอเพียงคนเดียว
23 กรกฎาคม 2552 15:44 น.
somebody
ขอโอกาสสักครั้งจะได้ไหม
ที่พลาดไปปล่อยให้เป็นความหลัง
แก้ไม่ได้ไขไม่ออกสิ่งที่พัง
หากว่ายังให้โอกาสอยากกลับตัว
ให้โอกาสได้ไหมใจขอถาม
ที่บุ่มบ่ามก่อเรื่องให้ปวดหัว
จากนี้ไปรู้ซึ้งแล้วและเริ่มกลัว
ความมืดมัวในชีวิตทำร้ายใจ
จะปรับปรุงตัวเองดีกว่านี้
จะหลบลี้สิ่งที่ไม่เอาไหน
เป็นบทเรียนที่ดีที่พลาดไป
ขอได้ไหมให้โอกาสได้ไหมเธอ
22 กรกฎาคม 2552 17:25 น.
somebody
อยากจะไปขอเชิญไปอย่ามาสน
เลิกกังวลว่าฉันจะเสียหาย
ไม่เป็นไรไม่มีเธอไม่ถึงตาย
ไม่มากมายแค่สิวสิวอย่าได้แคร์
เดินจากไปขอจงอย่าหวนกลับ
ไม่ต้องนับไม่มีหรอกรอยแผล
ไม่มีเธอแสนสบายไม่ต้องแคร์
ได้ดูแลตัวเองสมดังใจ
ให้เวลาเธอมานานจนผ่านพ้น
ความผิดล้นเกินเก็บไม่เอาไหน
คนแบบนี้คบไปเพื่ออะไร
ขอเชิญไปเถอะไป..อย่าได้แคร์
22 กรกฎาคม 2552 17:21 น.
somebody
เป็นไรไหมให้ฉันยืนอยู่ตรงนี้
เวลาที่เธออ่อนล้าและสับสน
วันที่เธอไร้เงาใครบางคน
ขอเป็นคนข้างข้างได้ไหมเธอ
เวลาเธอร้องไห้เสียใจหนัก
สูญเสียรักในใจฉันเสนอ
เช็ดน้ำตาอาบสองแก้มนั้นของเธอ
หากล้นเอ่อความเจ็บปวดในหัวใจ
เมื่อไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่คิด
ถึงแม้ผิดยินดีช่วยแก้ไข
จะเคียงข้างไม่ห่างไปไหนไกล
เป็นไรไหมอยู่ได้ใช่ไหมเธอ
จะกี่ครั้งกี่คราที่พลาดพลั้ง
เธอนั้นยังคงมีฉันเสมอ
เพื่อนคนนี้คือคนแรกที่จะเจอ
ใช่ละเมอรับรู้ได้ด้วยใจ
ขออุ่นใจในทุกวันที่ผ่านพ้น
แม้มากล้นปัญหามากแค่ไหน
เพื่อนคนนี้พร้อมเสมอจะก้าวไป
แม้จะไกลกำลังใจมีเหลือเฟือ
หน้าส่วนตัว
917
