31 กรกฎาคม 2552 17:00 น.
somebody
จะห่างไกลความห่วงใยยังส่งฝาก
ยามลาจากส่งใจใฝ่ฝันหา
ยามใดที่ฉันคนนี้มีน้ำตา
ความเหว่ว้าเงียบเหงาเกาะกินใจ
ทุกเวลายังมีเธอคอยเคียงข้าง
ไม่อ้างว้างไปแอบอ้างกับคนไหน
ไม่เคยมีสักครั้งทอดทิ้งไป
แม้ห่างไกลยังใส่ใจคอยติดตาม
ถามหัวใจเพื่อให้ได้คำตอบ
รู้สึกชอบเธอไหมเปิดใจถาม
ดีไหมนะที่มีเธอทุกโมงยาม
คอยห้ามปรามทำสิ่งที่ไม่ดี
จะแพ้ไหมแพ้ใจใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งมีแต่ให้ไม่หลบหนี
ยอมแพ้ไหมกับหัวใจที่เธอมี
ช่วยตอบทีหัวใจได้รู้พลัน
31 กรกฎาคม 2552 16:48 น.
somebody
วันลาไกลน้ำใสใสรินอาบแก้ม
ใบหน้าเคยยิ้มแย้มไม่สดใส
เจ็บปวดนักปวดเหลือเกินในหัวใจ
เกินทนไหวใจจะขาดร่วงหล่นมา
ก่อนลาไกลเธอฝากไว้ถ้อยคำหนึ่ง
คิดไม่ถึงว่าเธอรักมากหนักหนา
จนเธอเอ่ยคำคำหนึ่งซึ่งพูดจา
หมายความว่าขอฉันอย่ามีใคร
"สัญญานะว่าจะไม่มีคนอื่น"
รอยยิ้มรื้นในดวงตาด้วยน้ำใส
สุดที่รักเธอจ๋าอย่าหวั่นไป
หมดหัวใจฉันมอบไว้เพียงแค่เธอ
คำว่ารักแม้นไม่เคยเอ่ยบอกตอบ
คำว่าชอบก็ยังไม่พลั้งเผลอ
คำห่วงใยที่เธอนั้นไม่พบเจอ
มันล้นเอ่อทุกห้องท่วมท้นใจ
ในวันนี้เธอคนดีสุดที่รัก
ฉันขอภักดิ์เพียงแค่เธอไม่ไปไหน
จะคงมั่นต่อเธอแม้ห่างไกล
ไม่หวั่นไหวไปกับใครอย่าหวั่นเลย
30 กรกฎาคม 2552 17:11 น.
somebody
อ่อนแอ ท้อแท้และสิ้นหวัง
หมดพลังก้าวไปหมดไฟฝัน
ปล่อยตัวเองตามเส้นทางไปวันวัน
ก็ช่างมันเกิดอะไรปล่อยเป็นไป
อยู่คนเดียวคิดคนเดียวอยู่อย่างนี้
คอยหลบลี้หนีปัญหาไม่เอาไหน
ปล่อยความฝันหลุดลอยไปแสนไกล
ภายในใจอ่อนไหวและสิ้นแรง
ไม่สนใจใครคนไหนที่เขาห่วง
จนก้าวล่วงไฟฝันเกือบอับแสง
ก็มีเธอเข้ามาทำให้เปลี่ยนแปลง
ช่วยมาแบ่งความทุกข์ที่ล้นใจ
ช่วยเปิดใจให้มองเห็นกว้างขึ้น
ช่วยให้ตื่นจากวังวนที่เหลวไหล
จนเข้มแข็งและพร้อมจะก้าวไป
หนักเพียงใดขอเพียงแค่อดทน
เธอคอยอยู่เคียงข้างไม่หวาดหวั่น
เคียงคู่กันไปทั่วทุกแห่งหน
หากวันใดที่อ่อนล้าและอับจน
เธอคือคนที่หนึ่งที่ให้ใจ
ทั้งพ่อแม่น้องน้องที่น่ารัก
อบอุ่นนักมากกว่าใครคนไหน
รู้ซึ้งแล้วความรักความห่วงใย
ที่ใครใครในครอบครัวมีให้มา
30 กรกฎาคม 2552 16:55 น.
somebody
หนึ่งชีวิตที่ยังคงมีอยู่นี้
เคยหลบลี้หนีปัญหาน่าเขกหัว
เปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนที่หวาดกลัว
และเมามัวโทษตัวเองที่ผิดไป
ช่วงชีวิตที่ผ่านช่างสับสน
และวกวนคล้ายเป็นคนไม่เอาไหน
แต่ตอนนี้รู้ตัวและเข้าใจ
ไม่เป็นไรเริ่มต้นใหม่แก้ไขทัน
ที่ผ่านมาให้มันผ่านไปสิ้น
เลิกดีดดิ้นโทษโน่นนี่และหุนหัน
เปลี่ยนไม่ได้ไขไม่ออกช่างหัวมัน
เอาอย่างนี้ก็ละกันเริ่มใหม่ไป
สร้างแรงใจพลังใหม่ให้ก่อเกิด
ลืมสิ้นเถิดสิ่งที่เคยหวั่นไหว
ตั้งมั่นนะมั่นไว้ในหัวใจ
เดินให้ไกลเป็นคนใหม่ที่ดีดี
ยังไม่สายหากรู้ใจตัวเองแล้ว
เพียงแน่แน่วอดทนไม่หลบหนี
พลังใจจากรอบกายที่เรามี
เพียงพอที่จะผลักดันให้ก้าวไป
เป็นคนใหม่ด้วยหัวใจที่แข็งกล้า
ไม่อ่อนล้าทำดีไม่เหลวไหล
พร้อมฝ่าฟันอุปสรรคภายในใจ
ทางสายใหม่รอเราให้ก้าวเดิน
23 กรกฎาคม 2552 17:31 น.
somebody
วุ่นทั้งวันวันทั้งวันไม่เงยหน้า
อยากจะบ้าถึงที่สุดเข้าใจไหม
เอาอย่างนี้อย่างโน้นเร่งรีบไว
บ้าหรือไงก็มีแค่สองมือ
มีอะไรทำเองได้ช่วยทำหน่อย
อย่าคิดปล่อยตามเดิมที่ยึดถือ
กฎระเบียบมีไว้ให้ฝึกปรือ
จะเป็นมืออาชีพได้ต้องเข้าใจ
ระบบนั้นมีไว้ปฏิบัติ
อย่าเยียดยัดมั่วนิ่มเข้าใจไหม
โตแล้วนะอย่าทำเสร็จเสร็จไป
ผลที่ได้มันจะไม่ค่อยคุ้มกัน
งานที่พร่องโปรดนำไปแก้ไข
ที่ส่งให้อย่าเพิ่งทำหุนหัน
เข้าใจนะว่าอยากกับบ้านกัน
แต่ว่ายังไม่เลิกงานรีบทำไม
โอเคนะ เรียบร้อยแล้วที่ต้องเช็ค
เรื่องเด็กเด็กเร่งรีบไปแก้ไข
ทำให้ถูกนะคะให้เร็วไว
แล้วเอาไว้พรุ่งนี้เช็คอีกที
ได้เวลาเลิกงานแล้วกลับบ้านได้
จำเอาไว้อย่าคิดจะหลบหนี
ทำอะไรหากเริ่มต้นทำดีดี
ระเบียบมีปฏิบัติไม่วุ่นวาย
จะได้กลับบ้านตรงเวลาหน่อย
ทำบ่อยบ่อยช่วยลดความเสียหาย
แล้วตัวเองนั่นแหละจะสบาย
ผลสุดท้ายจะสนุกสุขกับงาน
หากทำเป็นจนติดเป็นนิสัย
ต่อต่อไปก็จะคงสืบสาน
เป็นระเบียบเรียบร้อยเรื่องการงาน
อยากกลับบ้านเลิกงานแล้วทำได้เลย
หน้าส่วนตัว
1297
