30 มีนาคม 2552 16:23 น.
somebody
เธอและฉันรู้จักกันมานานนัก
ก่อความรักในใจจนล้นหลาย
เธอพร่ำบอกจะรักกันไปจนตาย
ไม่กลับกลายเปลี่ยนใจจากฉันเลย
คอยเคียงข้างรับฟังทุกปัญหา
ตลอดมาเธอนั้นไม่นิ่งเฉย
หากวันใดทุกข์ท้อใจเธอไม่เคย
จะเฉยเมยหรือหลบเลี่ยงหนีหน้าไป
คอยเป็นห่วงเป็นใยและไถ่ถาม
เฝ้าติดตามทุกทุกความเคลือนไหว
คอยฝากคำว่ารักและส่งใจ
มีมาให้ทุกวันไม่ขาดเกิน
รู้สึกดีที่มีเธออยู่เคียงข้าง
ไม่อ้างว้างหรือห่างไกลยามห่างเหิน
จะเหนื่อยหนักเธอนั้นพร้อมเผชิญ
ร่วมก้าวเดินพร้อมกันไม่หวั่นใจ
ดูเหมือนรักจักพอดีและแสนสุข
ไม่มีทุกข์กล้ำกลายให้หวั่นไหว
แต่ติดตรงที่เราต่างกันเกินไป
ต่างตรงวัยที่ฉันมากกว่าเธอ
ในบางครั้งฉันก็ยังคงคิดอยู่
คิดเรื่องคู่ของเราอยู่เสมอ
มีบ้างครั้งเผลอคิดให้เจอะเจอ
คนที่เหมาะกับเธอกว่าฉันเป็น
อยากให้เธอมีโลกอันสดใส
ยิ้มละไมคือสิ่งที่ฉันอยากเห็น
อยากให้เธอมีสุขทุกเช้าเย็น
ไม่ต้องเฟ้นฝืนเป็นผู้ใหญ่เลย
ถามว่ารักรักเธอมากแค่ไหน
ใจตอบได้เพราะมั่นใจไม่เพิกเฉย
รักที่ให้ใจที่มีไม่ละเลย
และไม่เคยคิดออกไปนอกใจ
แค่อยากให้เธอนั้นมีความสุข
และสนุกตามวัยที่สดใส
รักของฉันแม้ต้องพังไม่เป็นไร
แค่อยากให้เธอมีสุขเท่านั้นพอ
30 มีนาคม 2552 15:20 น.
somebody
ในวันนี้เธอคนดีอยู่เคียงข้าง
วันอ้างว้างไม่มีใครคนไหน
วันที่ฉันบอบช้ำในหัวใจ
และหวั่นไหวไม่มีใครคอยเหลียวแล
เธอคนนี้มีมากมายที่ให้ฉัน
ดูแลกันแม้ใครใครไม่แยแส
มีเพียงเธอคนเดียวคอยเทคแคร์
ไร้ข้อแม้ปิดกั้นในหัวใจ
จากวันก่อนคบหากันในวันนี้
กับท่าทีที่เคยบอกจำได้ไหม
ว่าเธอนั้นรักฉันสุดหัวใจ
ไม่เป็นไรหากฉันยังไม่ตกลง
จะเฝ้าคอยห่วงใยอยู่ห่างห่าง
อยู่เคียงข้างประคองไปไม่ให้หลง
จะยืนอยู่ข้างกายไร้พะวง
จะซื่อตรงยึดมั่นเพียงฉันพอ
ในวันนี้ซึ้งในน้ำใจนัก
กับความรักที่มีให้แม้ไม่ขอ
เธอก็พร้อมส่งให้ไม่รั้งรอ
เธอช่วยก่อต้นรักภายในใจ
ในวันนี้เธอคนดีเตรียมฟังนะ
เพราะฉันจะเปิดใจเอาไว้ให้
นับจากนี้จวบจนตลอดไป
อยากบอกไว้ "รักกันนะ" เราสองคน
30 มีนาคม 2552 14:52 น.
somebody
ที่ผ่านมาไม่เคยคิดจะคบใคร
เริ่มหวั่นไหวเมื่อเธอมาใกล้ชิด
เริ่มมีใจเมื่อเธอเริ่มสนิท
เริ่มจะคิดกับเธอเกินพี่ชาย
แต่ก่อนนั้นหัวใจไม่หวั่นไหว
แต่ทำไมไม่รู้เกิดใจหาย
รู้สึกกลัวทุกครั้งและวุ่นวาย
ที่เธอหายหน้าไปไม่พบเจอ
พอพบหน้าตาสบตาให้ใจหวั่น
ใจก็สั่นปากก็สั่นอยู่เสมอ
เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่พบเธอ
ทั้งละเมอฝันถึงยามค่ำคืน
ตื่นตอนเช้าสุขใจจะหาไหน
ยามคนไกลต้นสายไม่ขัดขืน
คอยโทรหาทุกวันเป็นตัวยืน
ทั้งยามตื่นก่อนนอนสวัสดี
อบอุ่นใจหาใครเทียบเท่าได้
หัวใจไร้หม่นหมองผ่องสุขขี
จะยามใดหัวใจช่างมากมี
รักจากพี่คนดีเพียรส่งมา
จึงมอบใจถวายให้ด้วยรักแท้
ไร้ข้อแม้หัวใจให้กังขา
อยากบอกเธอให้รู้ตลอดมา
อยากบอกว่ารักเธอนั้นจริงจริง
30 มีนาคม 2552 14:40 น.
somebody
ไปเถอะนะก้าวไปอย่าไหวหวั่น
อย่าห่วงฉันอยู่ได้เข้าใจไหม
ในวันนี้ที่เราสองต้องลาไกล
ฉันเข้าใจเพราะหน้าที่พี่ผูกพัน
ต้องห่างไกลใช่ว่าใจจะไกลห่าง
ใช่ลาร้างจากทางที่ร่วมฝัน
จะอย่างไรเราสองจะแบ่งปัน
จะมีกันและกันตลอดไป
ตั้งใจทำหน้าที่ให้ดีเถิด
ให้ก่อเกิดอนาคตที่สดใส
อยู่ตรงนี้น้องคนดีไม่มีใคร
ในหัวใจจะมีเพียงพี่พอ
จะดูแลตัวเองเป็นที่หนึ่ง
ระลึกถึงพี่ไว้ใจร้องขอ
อยากให้รู้ว่าน้องนี้จะเฝ้ารอ
ไม่ย่อท้อหวั่นไหวแม้แสนนาน
ไม่ต้องห่วงดูแลตัวเองได้
ไม่เป็นไรหัวใจมีแก่นสาร
จะยืนยันรักพี่ตลอดกาล
จะวันวานอนาคตพี่เคียงใจ
30 มีนาคม 2552 14:31 น.
somebody
เพราะคิดถึงจึงดื้อดึงจะไปหา
อยากบอกว่ารักเธอมากแค่ไหน
เพราะคิดถึงจึงดื้อดึงไม่ฟังใคร
ยึดหัวใจตัวเองเพียงลำพัง
เพราะคิดถึงฉันจึงได้โทรหา
อย่าบอกว่าห่วงใยให้ความหวัง
ต่อเติมใจให้เธอมีพลัง
เพื่อก้าวย่างต่อไปราบรื่นดี
เพราะคิดถึงฉันจึงสุดสดใส
ภายในใจก็แสนจะสุขขี
สิ่งต่างต่างรอบตัวที่ฉันมี
ช่างเต็มปรี่ความสุขล้นหัวใจ
ที่เธอหวงและคอยจะห่วงหา
ก็เพราะว่ารักฉันพูดถูกไหม
รักหรือเปล่าจึงได้เฝ้าอยู่ไม่ไกล
นานเพียงใดก็ยังรอและมั่นคง
ที่เธอปลอบปลอบใจในวันเหงา
วันที่เศร้าทุกข์คลายไม่ลุ่มหลง
เจ็บปวดใจหายสิ้นไม่พะวง
ก็เพราะคงได้ยาดีจากใจเธอ
ที่เธอนั้นหมั่นเพียรเฝ้าโทรหา
และบอกว่าอยากพบเจอเสมอ
อยากให้ฉันอยู่ใกล้เคียงข้างเธอ
ไม่ใช้เพ้อคงเพราะเธอคิดถึงกัน
หน้าส่วนตัว
1019
