3 มีนาคม 2552 10:58 น.
somebody
จะโกรธไหมหากว่าใจเคยเป็นอื่น
เคยหยิบยื่นให้อีกคนจะว่าไหม
ก็อยากรู้แค่ถามดูไม่เป็นไร
จะว่าไหมไม่ได้ใหม่สำหรับเธอ
ก็เคยคบใครใครมาก่อนเก่า
ก่อนที่เราสองคนจะเสนอ
คำรักแท้ตั้งแต่ที่แรกเจอ
เพิ่มล้นเอ่อเติมเต็มในหัวใจ
เคยชอกช้ำเจ็บปวดมานานนัก
เจ็บจากรักเพราะตัวเองไม่เอาไหน
คิดว่าเก่งเหลือเกินไม่กลัวใคร
ผลที่ได้กลับต้องฝืนกลืนน้ำตา
จากนี้ไปรักครั้งใหม่ต่อแต่นี้
จะทำดีให้สมที่เธอห่วงหา
จะไม่ดื้อหรือเกเรฉันสัญญา
ตราบสิ้นฟ้าและดินจะมลาย
3 มีนาคม 2552 10:52 น.
somebody
รักเธอนะรักเธอมากที่สุด
เกินจะหยุดหัวใจไม่รักได้
ยากเหลือเกินกับการหักห้ามใจ
ไม่หวั่นไหวเมื่ออยู่ใกล้ใกล้เธอ
ใจมันเต้นตูมตามวุ่นวายนัก
คนที่รักมอบใจมาเสนอ
มองทางใดภาพที่ได้สุดจะเบลอ
ใจล้นเอ่อมากล้นความยินดี
รักที่มีใจที่ให้มากมายนัก
ไม่ยึกยักส่งให้ใจสุขขี
ช่างมากมายนักหนาบรรดามี
ความรู้สึกล้นปรี่เต็มหัวใจ
มองทางใดโลกนี้ช่างสวยสด
และงามงดเกินจะอดห้ามใจไหว
รู้ซึ้งแล้วค่าความรักมีเพียงใด
รู้ด้วยใจจากใจเราสองคน
3 มีนาคม 2552 10:40 น.
somebody
รักเธอนะอยากบอกไว้ให้รับรู้
และจะมีเธออยู่ไม่ไปไหน
ไม่มีวันเหินห่างหรือร้างไกล
ไม่คิดที่จะมีใครแทนที่เธอ
ยืนยันรักมีให้ไม่ลวงหลอก
ไม่ปอกลอกจริงใจอยู่เสมอ
ตรวจสอบได้ไม่หวั่นไจกลัวจะเจอ
ใช่พลั้งเผลอเพราะรักเธออย่างตั้งใจ
3 มีนาคม 2552 10:04 น.
somebody
หากวันหนึ่งต้องมาถึงทางเลือก
รักษาเปลือกหรือความรักไม่หล่นหาย
เมื่อความหวังและความฝันได้กลับกลาย
ดูวุ่นวายเลวร้ายขึ้นทุกวัน
เมื่อรักเก่าย้อนมาผวาจิต
ต้องครุ่นคิดถึงครารักผกผัน
ยื่นคำขาดจากบิดามาเฉียบพลัน
ต้องขาดกันหากดื้อไม่ทำตาม
เขาคนเก่าคนที่เคยได้หมั้นหมาย
เคยท้าทายทิ้งไปไม่เกรงขาม
ให้เศร้าใจยากจะอยู่และติดตาม
ช่างล้นหลามความเจ็บปวดภายในใจ
ในวันนี้ได้พบแล้วคนที่รัก
ต่างสมัครรักใคร่ไม่ไปไหน
รักสองเราคงมั่นไม่เปลี่ยนไป
เกินกว่าใครจะแทรกกลางระหว่างเรา
และไม่นานคำสัญญาในวันก่อน
ได้คืนย้อนกลับมาเพราะว่าเขา
อยากคืนดีหลังจากห่างไปนานเนาว์
รักครั้งเก่าคืนมาผูกมัดกัน
อยากจะหนีหายไปไม่หวนกลับ
อยากจะลับเลือนหายไปตามฝัน
อยากตัดขาดหมดสิ้นความผูกพัน
จบสิ้นกันกับครอบครัวพอเสียที
ไม่อยากย้อนไปก่อความรักใหม่
ไม่อยากไปอยุ่กรงทองให้หมองศรี
แต่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี
ในวันนี้สับสนซะเหลือเกิน