26 กุมภาพันธ์ 2552 12:40 น.
somebody
สุดที่รักรู้บ้างไหมใครคนหนึ่ง
เฝ้าคิดถึงแต่เธอไม่ไปไหน
แม้เวลาล่วงเลยและผ่านไป
ในหัวใจยังคงมีแต่เธอ
อยากบอกนะว่ารักและคิดถึง
อยากทำซึ้งกับเธออยู่เสมอ
แม้เนิ่นนานที่เราสองไม่พบเจอ
ใจก็เพ้อละเมอหาทุกวัน
ในใจฉันคงมีแต่แค่คิดถึง
เพราะรักจึงเฝ้าคอยและใฝ่ฝัน
ระหว่างเรายังมีความผูกพัน
เชื่อมโยงกันจากใจฉันสู่ใจเธอ
26 กุมภาพันธ์ 2552 12:34 น.
somebody
แม้ใครมองเธอนั้นด้อยค่า
ถูกมองว่าเป็นคนไม่เอาไหน
แต่ขอบอกให้รู้จากหัวใจ
ถึงแม้ใครไม่รักฉันรักเธอ
เธอนั้นหรือคือคนที่ดีที่หนึ่ง
เป็นที่พึ่งทางใจได้เสมอ
เดือดร้อนมาร้องหาก็พบเจอ
พร้อมเสนอเปี่ยมล้นกำลังใจ
แม้โดนมองว่าเธอต่างกับฉัน
มีความฝันแต่ว่าไม่เอาไหน
แต่ขอบอกเธอตรงนี้จากหัวใจ
ฉันนี่ไงจะช่วยสานฝันพร้อมเธอ
อย่าหวั่นไหวกับคำใครที่เอ่ยกล่าว
ถึงเรื่องราวของเราอยู่เสมอ
เชื่อใจกันจับมือฉันไว้นะเออ
พร้อมเสมอก้าวย่างเคียงข้างกัน
26 กุมภาพันธ์ 2552 12:23 น.
somebody
ตลอดกาลที่กล่าวขานนานแค่ไหน
ตลอดไปนานหรือไม่ใครอยู่เห็น
ในบางสิ่งไม่อาจรู้ความจะเป็น
ช่างยากเย็นหาคำตอบให้กับใจ
บอกว่ารักรักกันนานเท่านี้
ใจที่มีตลอดไปไม่หวั่นไหว
ก็ไม่รู้ตลอดไปนานเพียงใด
วัดไม่ได้เทียบไม่รู้ก็ยังงง
ตลอดกาลผันผ่านจะไม่เปลี่ยน
ฟังไม่เอียนด้วยหัวใจที่ไหลหลง
แต่หากลองคิดดูอย่างตรงตรง
แล้วตกลงใครรู้ความหมายคำ
ตลอดกาลตลอดไปใครช่วยบอก
คนคิดหลอกพูดให้ไม่ใช่ขำ
คำพูดหรือจะหาญสู้การกระทำ
ที่ตอกย้ำรับรู้เห็นด้วยตา
ก็จริงอยู่หากวัดใจใช้ใจวัด
อาจติดขัดไม่เหมือนปรารถนา
แต่ทุกสิ่งล้วนแล้วแต่เวลา
จะพัดพาความจริงให้เห็นกัน
ไม่ต้องเอ่ยสัญญาจะได้ไหม
ตลอดไปตลอดกาลเป็นแค่ฝัน
รักคงอยู่ด้วยหัวใจที่ผูกพัน
นานไม่นานวัดกันที่หัวใจ
25 กุมภาพันธ์ 2552 17:28 น.
somebody
อึดอัดใจใช่ไหมกับคำรัก
เพิ่งประจักษ์ว่าทำพลาดครั้งยิ่งใหญ่
รักที่ให้ใจที่มีที่ส่งไป
สำหรับใครแต่เขาไม่ต้องการ
ความห่วงใยห่วงหาอาทรถึง
คำซึ้งซึ้งส่องมอบเพื่อประสาน
คล้องดวงใจเราไว้ตลอดกาล
หวังข้ามผ่านทุกอย่างไปด้วยกัน
แต่วันนี้ที่เอ่ยไปในคำรัก
เหมือนหาญหักหัวใจให้เป็นหมัน
เพราะว่าเธอไม่เคยคิดจะผูกพัน
เธอเห็นฉันเป็นเพื่อนเท่านั้นเอง
ขอโทษทีที่รักมากกว่าเพื่อน
รักลางเลือนกลับคิดว่าสุดเจ๋ง
จากนี้ไปภายในใจเริ่มหวั่นเกรง
ไม่อวดเก่งเสนอรักให้กับเธอ
ขอโทษนะลืมมันจะได้ไหม
ที่พูดไปลืมซะแค่พลั้งเผลอ
จากนี้ไปเธอจะไม่พบเจอ
คนที่เพ้อรักเธออีกต่อไป
25 กุมภาพันธ์ 2552 16:28 น.
somebody
อาจวุ่นวายโมโหร้ายไปสักหน่อย
ชอบใจน้อยแสนงอนไม่เอาไหน
คอยจับผิดมากมายจนเกินไป
อยากบอกไว้ไม่ตั้งใจแบบที่เป็น
ชอบคิดเองเก็บไว้ให้ใจหมอง
ชอบจับจองเป็นคนรักให้ใครเห็น
ต้องโทรมารายงานตัวทั้งเช้าเย็น
หากว่างเว้นเตรียมคำถามไว้ให้ดี
ขอโทษนะจากนี้ไปไม่มีแล้ว
จะแน่แน่วผ่อนคลายให้สุขขี
จากนี้ไปยืนยันจะไม่มี
จะไม่งี่เง่าแล้วอีกต่อไป
จะว่าง่ายแต่จะไม่ไร้เหตุผล
จะไม่บ่นไม่ว่าเชื่อใจไหม
จะเคารพเสมอที่เธอตัดสินใจ
ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งเร้าที่เข้ามา
จะทำตัวน่ารักไม่น่าเบื่อ
เชื่อไม่เชื่อก็ตามใจเธอเถิดนา
ไม่พูดมากอยากขอแค่เวลา
เอาเป็นว่าจะเปลี่ยนไปเพื่อเธอ
หน้าส่วนตัว
797
