24 กุมภาพันธ์ 2552 18:14 น.
somebody
อย่ามายุ่งกับฉันจะได้ไหม
เลิกวุ่นวายใส่ใจและไถ่ถาม
จะไปไหนทำอะไรบ้างก็ตาม
หากวู่วามขึ้นเสียงจะยุ่งกัน
ก็โตแล้วอย่ามาพูดเซ้าซี้
เป็นแบบนี้นี่ไงคือตัวฉัน
รู้รู้อยู่เลิกวุ่นวายในฉับพลัน
มิฉะนั้นจะว่าฉันไม่เตือน
ถามทำไมจะอะไรกันหนักหนา
ดูหน้าตาฉันว่าโง่ก็ไม่เหมือน
เลิกซะทีหยุดได้ไหมอย่าแชเชือน
เป็นแค่เพื่อนอย่ามากวนให้เหนื่อยใจ
จะยังไงให้รู้ไว้ว่าอึดอัด
พูดชัดชัดฟังให้ดีเข้าใจไหม
อยากให้หยุดตั้งแต่วันนี้ไป
เลิกวุ่นวายกับฉันได้ซะที
24 กุมภาพันธ์ 2552 18:00 น.
somebody
เงียบเหงาว่างเปล่าและอ่อนล้า
มองสุดหล้าฟ้าไกลใจยิ่งหาย
มองไม่เห็นแม้เงาเคียงข้างกาย
แสนเบื่อหน่ายหงุดหวิดในหัวใจ
คิดอะไรไม่เคยกระจ่างแจ้ง
เหมือนโดนแกล้งให้เป็นคนไม่เอาไหน
แต่ละวันผันผ่านเนิ่นนานไป
ไร้จุดหมายไร้ใครเคียงข้างกัน
ทั้งที่มีเธออยู่คอยเคียงข้าง
แต่ก็ร้างไร้เธอในความฝัน
คล้ายว่าเราสองคนไม่ผูกพัน
เธอกับฉันเหมือนมันยิ่งห่างไกล
สิ่งที่ฉันต้องการนอกจากรัก
เคยประจักษ์บ้างไหมเอาใจใส่
เคยหรือเปล่าที่คอยจะใส่ใจ
รู้หรือไม่ใช่ต้องการรักจากเธอ
24 กุมภาพันธ์ 2552 16:34 น.
somebody
ส่งอะไรมาให้กันหนักหนา
ไม่โทรหาหรือว่าไม่คิดถึง
ลืมแล้วหรือมีใครคอยคำนึง
มีคำซึ้งคำหนึ่งอยากบอกเธอ
ทำเงียบหายไม่สบายใช่หรือเปล่า
รู้ไหมเหงาเพราะคิดถึงเธอเสมอ
แค่ลองดูอยากจะรู้หัวใจเธอ
จะไม่เผลอโทรมารบกวนใจ
ไม่อยากให้กลุ้มใจเรื่องของฉัน
ช่วยบอกกันชัดชัดจะได้ไหม
หากไม่มีฉันแล้วจะสบาย
ไม่กลุ้มใจอีกแล้วใช่ไหมเธอ
22 กุมภาพันธ์ 2552 20:10 น.
somebody
เพราะห่างหายไปนานใจเริ่มท้อ
เฝ้าคอยรอเธอมาต่อเติมฝัน
กำลังใจที่มีหายไปพลัน
ยิ่งเนิ่นนานยิ่งเหงาจับหัวใจ
ช่วยมาเติมกำลังใจในวันนี้
เธอคนดีช่วยฉันบ้างได้ไหม
ช่วยฉันหน่อยช่วยชาร์ตแบตหัวใจ
ให้ยิ้มได้มีสุขทุกคืนวัน
20 กุมภาพันธ์ 2552 16:20 น.
somebody
ช่วยโทรมาหาฉันนั้นได้ไหม
ตอนนี้ใจเริ่มจะรู้สึกเหงา
คิดถึงวันที่มีเพียงสองเรา
ความว่างเปล่าภายในนั้นไม่มี
ระยะห่างระหว่างใจคงเดิมไหม
ยังรับไหวหรือไม่ในวันนี้
ยังเหมือนเดิมหรือเปล่านะคนดี
รักคงที่หรือว่าลดน้อยลง
รอฟังเสียงทุ้มนุ่มและอบอุ่น
ที่เคยคุ้นโทรมาอย่าเพิ่งหลง
ปล่อยให้ฉันคนนี้คอยพะวง
ช่วยจัดส่งเสียงมาทักทายที
หน้าส่วนตัว
1401
