21 สิงหาคม 2552 18:08 น.
somebody
รู้ซึ้งแล้วคนดีที่ฉันคิด
ที่แท้ผิดไม่ใช่อย่างตาเห็น
มาวันนี้เธอนั้นเปิดประเด็น
สุดชาเย็นขอมีคนฆ่าเวลา
กลัวจะเหงาหากว่าเราต้องไกลห่าง
เกิดช่องว่างในใจให้โหยหา
ขอแค่เพียงโทรคุยบ้างเรื่องนานา
หากว่าเรากลับมาจะลาไกล
ทำได้ไงคิดได้ไงความคิดนี้
อยากหลีกลี้ไกลคนไม่เอาไหน
เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นหรืออย่างไร
ไปเถอะไปตอนนี้เลยไม่ต้องคืน
ต้องขอบใจที่ยังเผยให้ได้รู้
ว่าเธอคิดอะไรอยู่ไม่ต้องฝืน
จากนี้ไปจะไร้เงาเราหยัดยืน
ขอให้เป็นคนอื่นที่รับได้ก็แล้วกัน
ไม่น่าคบไม่น่าหลงไว้ใจก่อน
หากว่าย้อนจะขอใจขอคืนฝัน
จะไม่ต่อไม่เติมความผูกพัน
จะกี่วันจากนี้ไปอย่าพบเจอ
11 สิงหาคม 2552 15:18 น.
somebody
เพียรตามหารักแท้มาครองไว้
แม้ยากไร้แค่ไหนไม่ขอสน
ขอเพียงแค่คนจริงใจเพียงสักคน
ช่วยเจือปนรักแท้ในหัวใจ
เคยผิดหวังพลาดพลั้งมาหนหนึ่ง
ได้รู้ซึ้งความเจ็บปวดเกินทนไหว
ปิดตัวเองไม่ยอมให้ใครใคร
มาวุ่นวายในหัวใจเงียบเหงาจัง
นับจากนั้นจนถึงทุกวันนี้
ยังไม่มีวี่แววไม่มีหวัง
ในหัวใจเริ่มร้างไร้หมดพลัง
อยู่ลำพังสิ้นทุกอย่างอยู่คนเดียว
หัวใจชายที่เคยแกร่งเริ่มอ่อนล้า
และไร้ค่าไม่มีคนมาแลเหลียว
ความเจ็บช้ำก็มลายเหลือนิดเดียว
แต่แห้งเหี่ยวถาวรเลยหัวใจ
แต่ก็ยังกัดฟันสู้ไม่คิดท้อ
แม้เกิดข้อปัญหามากแค่ไหน
ช่างล้นเหลือความอดทนมากกว่าใคร
หวังในใจคงดีได้ในสักวัน
11 สิงหาคม 2552 11:37 น.
somebody
เธอสงสัยใช่ไหมที่เธอถาม
ที่ติดตามทุกอย่างที่เคลื่อนไหว
คอยเป็นห่วงทั้งห่วงหาและห่วงใย
คอยใส่ใจดูแลไม่ห่างกัน
คิดและหวังอยากให้ได้สิ่งเลิศ
ได้ก่อเกิดความคิดและความฝัน
คอยเคียงข้างทุกเส้นทางร่วมแบ่งปัน
ความผูกพันควบแน่นในหัวใจ
ไม่ลบเลือนลดลงเลยความรัก
ผูกสมัครรักเธอกว่าคนไหน
เห็นเธอดีมีความสุขก็สุขใจ
หากร้องไห้เป็นคนที่เจ็บกว่าเธอ
ยอมสละให้เธอได้ทุกอย่าง
ทุกก้าวย่างเคียงข้างเธอเสมอ
มองทางไหนหรือทางใดจะพบเจอ
ทั้งล้นเอ่อความรู้สึกที่ดีดี
น้ำทะเลทั้งฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดมีให้ไม่หลบหนี
ยอมทุกอย่างให้ทุกอย่างแม้ชีวี
กี่เดือนปีเลื่อนผ่านไม่เปลี่ยนแปลง
อีกมากมายที่ไม่ได้นำมากล่าว
ที่บอกเล่าไร้สิ่งที่แอบแฝง
"เพราะรักเธอ"ใจฉันจึงแสดง
ไม่เสแสร้งให้เธอด้วยรักจริง
11 สิงหาคม 2552 11:29 น.
somebody
ทุกทุกวันผันผ่านยาวนานนัก
ไม่รู้จักปลายทางอยู่แห่งไหน
สิ่งที่ทำเพียงแค่ได้ปลอบใจ
ตัวเองให้มุ่งมั่นไปในทางเดิน
ทางข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึง
ใครคนหนึ่งอาจท้อแท้แลห่างเหิน
ทั้งหวาดหวั่นไม่กล้าจะเผชิญ
ยากเหลือเกินความฝันที่ตั้งใจ
แต่อย่างไรท้อแค่ไหนยังต้องสู้
ก็เพราะรู้แม้ทางไกลแค่ไหน
ความลำบากมิอาจทำให้ลาไกล
ถอยหลังไปทำไม่ได้ต้องก้าวเดิน
กำลังใจภายในไม่มีหมด
ยังจับจดเส้นทางร้างขัดเขิน
อาจท้อบ้างหวั่นบ้างแต่หมางเมิน
กล้าเผชิญมุ่งมั่นก้าวต่อไป
"เหนื่อยหน่อยนะ" กว่าจะได้ตามที่ฝัน
เข้าใจนะต้องมุ่งมั่นขนาดไหน
จำไว้นะว่าต้องไม่คิดถอดใจ
ท้อแค่ไหนต้องก้าวไปห้ามถอนตัว
"เหนื่อยหน่อยนะ" หากปัญหานั้นหนาหนัก
จงหยุดพักเติมไฟคลายสลัว
ทางข้างหน้าต้องฝันฝ่าอย่าหวาดกลัว
สักวันชัวร์ได้สมดังใจปอง
10 สิงหาคม 2552 17:03 น.
somebody
เมื่อความรักทักทายในใจฉัน
แต่ละวันมีค่ามีความหมาย
ความเงียบเหงาต่างก็ถูกทำลาย
จนเสียหายหมดสิ้นไม่เหลือดี
ความสดใสภายในใจก็ต็มเปี่ยม
ช่างยอดเยี่ยมชีวิตมากสุขขี
สิ่งต่างต่างมากมายที่เคยมี
ล้วนเป็นสีสวยสดและงดงาม
โอ้ความรักเป็นบ่อเกิดสิ่งล้ำค่า
ที่ตามมาทุกสิ่งน่าเกรงขาม
ให้ทุกสิ่งสดชื่นในทุกยาม
ไม่วู่วามมีสิ่งเดือดร้อนใจ
มองทางไหนพบแต่สิ่งที่เป็นสุข
และสนุกไม่ร้องไห้ไม่หวั่นไหว
รักนั้นเป็นยาดีรักษาใจ
ไม่ว่าใครล้วนอยากได้ไว้ครอบครอง
หน้าส่วนตัว
3135
