14 กุมภาพันธ์ 2552 20:49 น.
somebody
เธอคนดีฟังทางนี้บ้างได้ไหม
เลิกหวั่นไหวโปรดมั่นใจในตัวฉัน
อย่างอนนะหันหน้ามามองกัน
นะนะฉันง้อแล้วนะคนดี
จะไม่คิดมากมายให้ปวดหัว
จะไม่กลัวอนาคตคิดหลบหนี
จะมั่นใจในตัวเธอคนดี
เป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่คนของใจ
จะไม่คิดเอาเองต่อจากนี้
จะเชื่อเธอคนดีไม่หวั่นไหว
จะไม่ยอมให้คนอื่นหรือใคร
มาวุ่นวายเกี่ยวข้องกับสองเรา
รักเธอนะรักเธอมากที่สุด
และไม่หยุดรักเธอให้ใจเหงา
ก็เพราะว่าเราสองเป็นดังเงา
จะไม่ยอมให้เขามากั้นกลาง
14 กุมภาพันธ์ 2552 20:19 น.
somebody
HAPPY สุขสันต์สดใสวันแห่งรัก
ช่างหวานนักถ้อยคำที่เสกสรรค์
ช่างเปรียบเปรยถ้อยคำที่จำนรร
ไม่แปรผันดังอาทิตย์ไม่สิ้นแสง
เปรียบรักนี้มีให้ไม่เคยลด
ใจที่มีหมดจดไร้สิ่งแฝง
มอบให้มาหมดใจไม่เคลือบแคลง
ไม่คิดแบ่งให้ใครเลยสักครา
จะคงอยู่ซึ่งรักอยู่ตลอด
ไม่มีมอดหมดไปให้ห่วงหา
จะยังคงมีกันตลอดเวลา
ให้สัญญาจะรักกันตลอดไป
ยืนยันรักภักดีและสัตย์ซื่อ
จะยึดถือรักไว้ไม่ไปไหน
จะผูกพันแม้หากจากกันไกล
ไม่หวั่นไหวหัวใจมั่นคงพอ
จากนี้ไปพิสูจน์ได้โดยตลอด
ใช่พร่ำพรอดแค่เพียงฉันร้องขอ
จากนี้ไปขอเพียงมั่นใจรอ
อย่าได้ท้อยึดมั่นในตัวเธอ
ได้รับฟังรับรู้ความรู้สึก
จากส่วนลึกที่อยากรู้อยู่เสมอ
พบเจอแล้วคนที่ใจอยากเจอ
เลิกพร่ำเพ้อตามหาคนของใจ
หยุดตรงนี้ที่เธอเพราะเจอแล้ว
จะแน่แน่วแค่เธอไม่ไปไหน
จะยอมรับให้เธอเป็นคนของใจ
และก้าวไปสู่ฝันพร้อมพร้อมกัน
14 กุมภาพันธ์ 2552 19:55 น.
somebody
ผ่านคืนวันมานานหลากความหมาย
ทั้งเรื่องร้ายและดีมีผสม
บางครั้งเศร้าหมองในใจระทม
บ้างหกล้มร้องไห้เสียน้ำตา
บางครั้งสุขมากมายใจผ่องใส
บางครั้งใจเปี่ยมรักเป็นหนักหนา
สื่อให้เห็นและได้รับรู้ว่า
ความรู้สึกนานามีค่าเพียงใด
อารมณ์ ความรู้สึก สื่อได้ถึง
ความคิดหนึ่ง อารมณ์หนึ่ง ลึกแค่ไหน
เกิดมาจากมีขึ้นได้เพราะเหตุใด
และมีใครเป็นตัวแปรที่สำคัญ
ต่างคนต่างความคิดความรู้สึก
อารมณ์นึก อารมณ์ตรองต้องแปรผัน
ไปตามสิ่งต่างต่างที่ผูกพัน
แตกต่างกันเพราะต่างจากที่มา
10 กุมภาพันธ์ 2552 17:53 น.
somebody
หนึ่งคือคนห่างหายไม่ส่งข่าว
ไม่รับรู้เรื่องราวกล่าวความหมาย
ทิ้งให้เหงาให้เศร้าและเดียวดาย
หลงงมงายกับน้ำตานานหลายเดือน
มาวันนี้เธอคนดีคืนย้อนกลับ
ที่หายลับจากไปดุจใครเฉือน
เพราะภาระหน้าที่คอยย้ำเตือน
ยากเกินเอื้อนเอ่ยคำที่ร่ำลา
ต้องจากไปทั้งที่ใจไม่อยาก
ต้องจำพรากทั้งที่ใจยังห่วงหา
เฝ้ารอคอยและนับวันผ่านมา
เพื่อพบหน้าน้องข้าหญิงในใจ
ด้วยที่ไปอันตรายเสียยิ่งนัก
เกินที่จักติดต่อเข้าใจไหม
จำต้องปล่อยเวลาให้ผ่านไป
ในหัวใจแสนช้ำไม่ต่างกัน
ยังคิดถึงอยู่เสมอก็เพราะรัก
ห่วงหานักกลัวเจ้าทิ้งความฝัน
กลัวจะลืมเสียสิ้นความผูกพัน
ใจไหวหวั่นกังวลอยู่เดียวดาย
ได้รับรู้ลืมสิ้นที่เคยโกรธ
ที่เคยโทษลืมเลือนและหล่นหาย
เหลือแค่เพียงความรักความละอาย
ที่ให้ชายอีกคนครอบครองใจ
อีกหนึ่งคนเข้ามาคราใจเหงา
ใจที่เศร้าเจ็บปวดเกินทนไหว
เขาคนนี้มาช่วยแบ่งเบาไป
มอบรักให้ทั้งห่วงหาและอาทร
คอยปัดเป่าเรื่องร้อนใจให้หายหมด
คอยช่วยลดความเหงาและช่วยสอน
ช่วยแต่งเติมความรักที่ขาดตอน
ไม่ผัดผ่อนเติมรักอยู่ข้างกาย
มอบความรักอุ่นไอเมื่อใกล้ชิด
แนบสนิทข้างกายไม่ห่างหาย
ไร้วี่แววความรักจะกลับกลาย
จากพี่ชายเป็นคนรักที่แสนดี
คอยห่วงหาห่วงใยให้ไออุ่น
รักคุกรุ่นหัวใจแสนสุขขี
มอบความรักความสุขเท่าที่มี
เป็นคนดีที่หามาแสนนาน
จะทำไงเลือกคนไหนใครช่วยบอก
ไม่คิดหลอกคนไหนไม่สงสาร
เป็นเพราะรักเหลือเกินเกินมาเนิ่นนาน
รักวันวานรักใหม่เลือกใครดี
10 กุมภาพันธ์ 2552 17:04 น.
somebody
เพราะอยากรู้มากนักชักสงสัย
ว่าทำไมผู้ชายชอบเจ้าชู้
จะกี่คนที่เห็นและมองดู
อยากจะรู้ยิ่งนักเพราะเหตุใด
ปากบอกรักบอกห่วงใยและคิดถึง
และตราตรึงทุกเวลาจะหาไหน
แม้จะนานแสนนานที่ผ่านไป
แต่หัวใจยังคงมิลืมเลือน
ก็ดีใจได้ปลื้มเมื่อรับรู้
อยากวี๊ดว๊ายกระตู้หู้หาใดหมือน
แต่สุดท้ายก็ต้องคอยย้ำเตือน
เธอบอกเกลื่อนมากมายกับใครใคร
เลิกหวั่นไหวไม่ต้องสนใจนัก
กับคำรักลวงหลอกเข้าใจไหม
เข้าใจสิว่าเขายังมีใคร
ไม่ได้มีแค่ให้เราคนเดียว
อยากรู้นักคิดยังไงในใจนั้น
จึงหลอกกันไม่คิดจะแลเหลียว
รักที่ให้ใจที่มีแค่ดวงเดียว
ใยจึงเที่ยวมอบให้ใครมากมาย
เคยบ้างไหมจริงใจอย่างใครเขา
อย่าเที่ยวเหมอบรักไร้ความหมาย
บอกน่ารักบอกคิดถึงเสียมากมาย
มาจากไหนหัวใจดวงนิดเดียว