3 เมษายน 2554 21:31 น.
somebody
ใจหวิวหวิวเมื่อเขานั้นห่างหาย
พอเขามาข้างกายใจก็สั่น
เจ็บปวดนะหากเธอไม่สนใจกัน
กลางอกฉันเจ็บแปลบช่างชอบกล
ไม่เห็นหน้ารู้สึกว่าจะคิดถึง
ทำมึนตึงเธอแจกยิ้มทุกแห่งหน
ไม่หูเบาไม่เชื่อถ้อยคำคน
ที่พร่ำบ่นเธอเป็นคนที่หลายใจ
อยากเจอหน้าทุกเช้าที่นอนตื่น
ทุกทุกคืนเคียงข้างและหลับไหล
อยากทานข้าวกับเธอทุกวันไป
ภายในใจก็คิดแต่เรื่องเธอ
นี่ใช่ไหมที่ใครใครเขาเรียกรัก
มากมายนักจำกัดความที่เสนอ
แต่ไม่สนขอเพียงแค่พบเจอ
มีฉันเธอเคียงคู่ตลอดไป
3 เมษายน 2554 21:21 น.
somebody
เธอรักฉันแต่ฉันนั้นรักเขา
ระหว่างเรามีความรักเกินกล่าวขาน
ความผูกพันที่มีมาครั้งวันวาน
ได้สืบสานถึงวันนี้ที่ปวดใจ
เธอจากลาร้างไกลในวันท้อ
ไม่งอนง้อส่งใจวันหวั่นไหว
ทั้งเงียบเฉยห่างหายไปจนไกล
เกินเอื้อมได้ไขว่คว้ามาเคียงกัน
ผ่านคืนวันเลวร้ายและใจเหงา
เพราะมีเขาเคียงข้างร่วมทางฝัน
มอบความรักความห่วงใยใจผูกพัน
มิอาจกั้นความรู้สึกอีกต่อไป
จึงปล่อยใจให้ผูกพันไปกับเขา
ที่แบ่งเบาความทุกข์ความหวั่นไหว
ที่ผ่อนปรนความเจ็บปวดในจิตใจ
จนห่างไกลไร้ซึ่งความทุกข์ทน
เธอกลับมาในวันที่หายเจ็บ
ไม่หนาวเหน็บแม้กายเปียกปอนฝน
เธอกลับมาเมื่อฉันมีเขาอีกคน
เพราะเหตุผลอันใดช่วยบอกที
หน้าส่วนตัว
2399
