16 มีนาคม 2552 13:22 น.
somebody
ไม่อยากเก็บเอาไว้แล้วคำว่ารัก
เพราะแน่นหนักในใจเกินทานไหว
ในวันนี้จึงเอื้อนเอ่ยเผยความใน
ภายในใจรักมากมายมีให้เธอ
เพิ่งเข้าใจว่าไม่ง่ายอย่างที่คิด
คำน้อยนิดคำเดียวที่เสนอ
กำลังใจหดหายเมื่อพบเจอ
ใช่ละเมอแต่นี่คือความจริง
ภายในใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
นี่คงจะเป็นกันทั้งชายหญิง
หากเวลาต้องเอ่ยเผยความจริง
ทุกทุกสิ่งไม่ง่ายอย่างคิดเลย
หน้าก็แดงปากก็สั่นทำไงได้
สะกดไว้ให้ดูเหมือนเฉยเฉย
เก็บเอาไว้ไม่ได้หรือใจเอย
อยากจะเผยถ้อยคำรักให้ชัดเจน
ก็ตะกุกตะกักเหมือนติดอ่าง
เหมือนช่องว่างมีอยู่แต่ไม่เห็น
กว่าจะอ้าปากได้ช่างยากเย็น
คำพูดเร้นหลีกหนีไปที่ใด
ใช้เวลานานจนชักเริ่มเบื่อ
แก้มแดงเหรื่อพูดติดอ่างดีที่ไหน
ผลสุดท้ายก็ต้องฝืนทนกลั้นไป
เผยความใน "เค้ารักพี่ที่สุดเลย"
12 มีนาคม 2552 13:07 น.
somebody
เพื่อนคือหนึ่งในหัวใจมาตลอด
ไม่เล็ดรอดมีใครแทรกไปได้
วันทั้งวันมีแต่เพื่อนเต็มหัวใจ
รู้บ้างไหมยังมีใครอยู่อีกคน
หลายครั้งที่ไม่ห่วงใยใส่ใจถาม
ไม่ติดตามถามข่าวกันสักหน
จากนี้ไปไร้เหตุผลที่จะทน
ไม่อยากบ่นเรื่องเดิมอีกต่อไป
ในวันนี้ขอฉันเป็นเพื่อนเถอะนะ
เพื่อที่จะไม่ต้องคอยหวั่นไหว
อยากให้เธอแสดงความห่วงใย
เช่นใครใครคนที่เป็นเพื่อนเธอ
อยากให้เธอสนใจใส่ใจบ้าง
เลิกอ้างว้างเลิกวุ่นวายอยู่เสมอ
จากนี้ไปเป็นคนใหม่มาพบเจอ
แค่เพื่อนเธอไม่ใช่ฐานะแฟน
12 มีนาคม 2552 12:27 น.
somebody
เพิ่งเข้าใจรับรู้ได้ในวันนี้
ยากหลีกหลี้ความเป็นไปสุดทนไหว
ทรมานเหลือเกินเจ็บปวดใจ
ทั้งร้องไห้ฟูมฟายคราบน้ำตา
ได้รู้แล้วความเสียใจเคยสงสัย
รู้พิษภัยเลวร้ายเป็นหนักหนา
เกินจะทนยิ่งนักเธอจากลา
เพิ่งรู้ค่าความเจ็บความเสียใจ
ไม่อยากเจอใครใครไม่อยากตอบ
รักหรือชอบเจ็บกว่าคือคำไหน
รักทุ่มเทหมดแล้วที่ให้ไป
แต่ที่ได้ความเสียใจนี่หรือเธอ
ความเจ็บช้ำภายในใจวันนี้
เธอคนดีเป็นคนนำเสนอ
และฉันเองหลงคำเมื่อครั้งเจอ
และฉันเองที่เผลอรักเธอไป
ความเสียใจเป็นอย่างไรเข้าใจแล้ว
ใจแน่แน่วมุ่งมั่นจะแก้ไข
แต่ก็คงต้องรอให้หัวใจ
หยัดยืนใหม่เพื่อก้าวเดิน
11 มีนาคม 2552 16:51 น.
somebody
ถ้าไม่เหงาเขาคงไม่โทรมาหา
และบอกว่ารักกันนั้นคงแฝง
ใช้ถ้อยคำไร้แววให้ระแวง
แท้จริงแบ่งปันใจจากอีกคน
หลงเชื่อคำที่เธอเฝ้าพร่ำบอก
คำลวงหลอกทำให้ใจสับสน
การกระทำบางครั้งก็ต้องทน
ใจหมองหม่นเพราะหลงคำคนไม่จริง
บอกจะรักรักกันไม่หวั่นไหว
ไม่มีใครคืนอื่นมาสุงสิง
เชื่อใจกันให้ฉันเลิกประวิง
ทุกทุกสิ่งส่งตรงมาจากใจ
รับไม่ได้ทนไม่ได้ต่อไปแล้ว
เคยแน่แน่วความรักดูสดใส
ในวันนี้รู้ความจริงก็เปลี่ยนไป
เธอมีใครอีกคนก่อนคบกัน
11 มีนาคม 2552 12:05 น.
somebody
ไม่มีแคว้นพรมแดนกั้น สัมพันธ์เพื่อน
ดั่งดาวเดือน เคลื่อนคล้อย ลอยเวหา
พอราตี มีเดือนพราว ดาวก็มา
ดั่งนัดหมายที่ปลายฟ้า มาพบกัน
(เทพธัญญ์)
ราตรีผ่านกาลเวลาจนฟ้าสาง
เดือนดาวต่างคงอยู่ไม่แปรผัน
อาจจะมองไม่เห็นเพราะกลางวัน
แต่รู้กันเคียงข้างไม่ห่างไป
(somebody)
แม้เรานั้น มันบังเอิญ เดินมาพบ
ต่างเวลามาบรรจบ คบกันได้
ไม่เห็นหน้า วาจาสื่อ คือจริงใจ
ถักสายใย ไมตรีมั่น ฉันกับเธอ
(เทพธัญญ์)
แม้ต่างกันห่างกันสักเพียงไหน
แต่ในใจสื่อถึงกันเสมอ
ต่างความคิดต่างความเห็นได้มาเจอ
มุ่งเสนอความจริงใจให้แก่กัน
(somebody)
มิตรภาพ ฉาบด้วยรัก ถักด้วยจิต
จะตรึงติด จิตใจ ไม่เปลี่ยนผัน
จะคอยเป็น เช่นแรงใจ ให้แก่กัน
ร่วมฝ่าฟัน ปัญหาใจ ให้เพื่อนเรา
(เทพธัญญ์)
เพื่อนคือเพื่อนตลอดไปไม่ไกลห่าง
ยามอ้างว้างไม่ปล่อยให้เงียบเหงา
จะยามสุขหรือทุกข์ใจเป็นดังเงา
ความว่างเปล่าไม่เกิดภายในใจ
(somebody)
ดั่งดวงเดือน เป็นเพื่อนดาว พราวบนฟ้า
เปล่งแสงจ้า คราราตรี ที่สดใส
ดั่งดวงจิตร มิตรภาพ ตราบนี้ไป
จะคงอยู่คู่ดวงใจ ไม่เปลี่ยนแปลง
(เทพธัญญ์)
สัมพันธ์เพื่อนตลอดกาลมิผันเปลี่ยน
อาทิตย์เวียนลาลับดับสิ้นแสง
แต่สายใยระหว่างเพื่อนไม่เปลี่ยนแปลง
ทุกหนแห่ง ยังคงมั่น นิรันดร
(somebody)