31 มีนาคม 2552 17:25 น.
somebody
น้อยใจนะไม่โทรหากันวันนี้
คิดหลีกลี้หลบหนีหายไปไหน
รู้ซะบ้างว่าตัวฉันนั้นห่วงใย
ไม่ใช่ใครคนพิเศษที่สำคัญ
เข้าใจบ้างใส่ใจกันสักหน่อย
อย่าได้ปล่อยเดียวดายบนทางฝัน
ไม่อยากให้ละเลยกันและกัน
ความผูกพันจะลดหดเลือนไป
ช่วยกันต่อช่วยเติมเสริมความรัก
และฟูมฟักไม่ให้หล่นหายไปไหน
สายใยรักเหนียวแน่นระหว่างใจ
เกี่ยวกันไว้ให้แน่นหนาทุกทุกวัน
31 มีนาคม 2552 17:21 น.
somebody
เลิกงานแล้วกลับบ้านกันเถอะนะ
เดี๋ยวรถจะติดมากมายเข้าใจไหม
กว่าจะถึงห้องพักคงเหนื่อยใจ
ไม่ว่าใครก็คงเป็นเหมือนกัน
เดินทางกลับปลอดภัยทุกทุกคน
อย่าเจอฝนถึงห้องอย่างที่ฝัน
ทำธุระส่วนตัวสมบูรณ์พลัน
หลังจากนั้นขอให้หลับฝันดี
31 มีนาคม 2552 17:16 น.
somebody
ลืมตาขึ้นมาพร้อมหยดน้ำตา
เพราะฝันว่าคนดีนั้นห่างหาย
รักที่เคยก่อขึ้นมามากมาย
ก็กลับกลายแห้งเหือดไปหมดใจ
เธอพบใครคนใหม่ที่ดีกว่า
และเค้าคว้าหัวใจเธอหวั่นไหว
ผลสุดท้ายต้องเสียเธอให้เขาไป
ฉันร้องไห้จมกับบ่อน้ำตา
เธอหันหลังลาลับไม่กลับแล้ว
รักแน่แน่วมั่นคงดั่งภูผา
กลับต้องจมกับน้ำที่รินมา
จากดวงตาใสซื่อของฉันเอง
ตกใจตื่นน้ำตารื้นเต็มใบหน้า
มองบนฟ้าผ่านหน้าต่างจ้องเขม็ง
ในหัวใจหวั่นไหวและหวั่นเกรง
นั่งพิศเพ่งทำใจก่อนก้าวเดิน
อาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จสรรพ
เธอมารับด้วยทีท่าไม่ห่างเหิน
เล่าเรื่องราวในฝันที่เผชิญ
เธอไม่เมินกลับปลอบให้อุ่นใจ
ให้เชื่อใจในรักที่เธอมอบ
ในคำตอบให้เชื่อใจจะได้ไหม
ที่เธอบอกจะรักกันตลอดไป
แค่ฝันร้ายอย่าให้ต้องหวั่นเลย
เธอคนดีไม่มีทางจะเหลวไหล
ไปกับใครเพราะเราคบกันเปิดเผย
จะสบตาหญิงอื่นยังไม่เคย
ทั้งเฉยเมยมีแค่ฉันอย่าหวั่นไป
โชคดีนะที่เป็นเพียงแค่ความฝัน
ไม่อย่างนั้นชีวิตฉันคงสั่นไหว
คงเจ็บปวดจนแทบจะขาดใจ
โชคดีไปแค่เพียงฝันมันไม่จริง
31 มีนาคม 2552 17:05 น.
somebody
นานแล้วนะที่หน้าบึ้งอยู่อย่างนี้
ไม่เซ้าซี้ก็ได้โอเคไหม
แต่ขอก่อนอย่างนึงก่อนออกไป
ยิ้มได้ไหมให้ฉันนั้นชื่นใจ
ไม่ทำแล้วเลิกแล้วเชื่อใจนะ
ยืนยันจะทำตัวดีเข้าใจไหม
จะไม่ทำอีกแล้วเรื่องวุ่นวาย
เป็นคนใหม่หายงอนนะเถอะนะเธอ
รู้บ้างไหมเธอสดใสยามเธอยิ้ม
ไม่อยากลิ้มอารมณ์บึ้งที่เสนอ
จากนี้ไปไม่ทำให้ต้องพบเจอ
จะไม่เผลอทำตัวให้เคืองใจ
ยิ้มได้ไหมอยากเห็นนะเธอนะ
แล้วฉันจะเลิกทุกอย่างพอใจไหม
ฉันรักเธอมากมายเกินกว่าใคร
สัญญาได้ไม่เหลวไหลอีกแล้วเธอ
31 มีนาคม 2552 16:52 น.
somebody
ความห่วงใยความใส่ใจและห่วงหา
รู้เวลาควรเอาใจฉันตอนไหน
ควรออกห่างไกลฉันเวลาใด
ทำอย่างไรเมื่อฉันเสียน้ำตา
คอยดูแลไม่ห่างอย่างใกล้ชิด
ไม่เคยคิดฟุ้งซ่านและพาลหา-
เรื่องต่างต่างที่เคยมีเข้ามา
เธอเยียวยาแก้ปัญหาได้อย่างดี
ให้ทั้งความอบอุ่นข้างกายฉัน
เรามีกันและกันไม่หลบหนี
แสดงออกทุกอย่างทางท่าที
ที่เธอมีให้ฉันเสมอมา
เป็นเพื่อนได้ในวันที่สุดเหงา
ช่วยแบ่งเบาและคอยแก้ปัญหา
ไม่สบายเตรียมไว้ซึ่งหยูกยา
เหมือนกับว่าเป็นพี่ชายอีกหนึ่งคน
คอยคุ้มครองป้องภัยทั้งน้อยใหญ่
ทั้งใส่ใจไม่ปล่อยทิ้งเลยสักหน
เป็นเหมือนพ่อของฉันอีกหนึ่งคน
คือเหตุผลมากมายฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
836
