8 กันยายน 2548 12:42 น.
sodasasa
ชโลมหล้า มาจากฟ้า นภาหยาด
พราวพิราศ หยดใส กลางไพรสวย
หยาดลงบน หยดเขียว เรียวระรวย
ดั่งอำนวย พรไพรเราะ เพราะพื้นดิน
แสนเย็นฉ่ำ เย็นชุ่ม ทุกลุ่มน้ำ
เกินกว่าคำ จะสรรหา มาเปรียบสิ้น
สร้างพิภพ สงบเงียบ เปรียบชีวิน
ให้ทุกถิ่น มีคุณค่า น่าติดตาม
สร้างกลีบดอก ให้หอมกลุ่น ละมุนหวาน
เกิดตำนาน แห่งสายพันธุ์ อันวาบหวาม
เป็นสีสัน แห่งพื้นโลก ปกเขตคราม
เกิดความงาม แห่งพันธุ์ไม้ ไฉไลพลัน
ทุกหยดหยาด เยือกเย็น เป็นที่สุด
ทุกเม็ดผุด จากฟ้า คราสวรรค์
ร้อยชีวิต ได้อิงแอบ แนบชีวัน
จากฝนนั้น ผู้เย็นฉ่ำ นำหัวใจ
รักเหลือเกิน สายฝนนี้ ที่ไหลหลั่ง
เป็นเหมืองดั่ง ดวงจิต สถิตใส
ครั้นเมื่อมอง เห็นหยาดฟ้า มาคราใด
แสนสุขใจ ในหยาดพริ้ม ปริ่มนัยน์ตา
จะไม่มี อวสาน ณ กาลฝน
เพราะยิ่งยล ยิ่งรัก ภักติในหล้า
ฟ้าสร้างเมฆ เสกเม็ดฝน หล่นลงมา
ให้แก้วตา แห่งพิภพ ประสบงาม
*******วันนี้ฝนตกอีกแล้ว สวยจังนะ ฝนเนี่ย*******
5 กันยายน 2548 13:23 น.
sodasasa
สวัสดียามเช้า
วันนี้เจ้าช่างสดใสนัก
มีแสงอาทิตย์อันเป็นที่รัก
และมีตักแห่งไอหมอกไว้เอนกาย
สวัสดียามเช้า
วันนี้เจ้าช่างอ่อนไหว
มีสายลมอ่อนๆไว้นอนแนบไพร
และมีหัวใจอันสงบเงียบ เรียบทางเดิน
สวัสดียามเช้า
วันนี้เจ้าช่างสวยใสน่าไขเขิน
ยามเพ่งพิศทุกทิศทางพรางเพลิดเพลิน
แม้บังเอิญจะสัมผัสก็มิอึดอัดใจ
สวัสดียามเช้า
วันนี้เจ้าช่างทำให้ฉันสดใส
แม้จะมีเมฆบดบังมาบ้างก็ไม่เป็นไร
เพราะละอองไอจากปุยเมฆ จะเสกสรรแต่สิ่งดีดีเข้ามา
สวัสดียามเช้า
พรุ่งนี้เจ้าจะสวยงามอย่างนี้ไหมนะ
พรุ่งนี้จะมีไหม ที่เจ้าจะสดใสในทุกครา
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรนะ หากว่าฟ้ามีเมฆมาบัง
สวัสดียามเช้า
วันนี้ขอให้ฉันได้ชื่นชมสมหวัง
ให้เช้าสวยๆอย่างนี้เป็นเหมือนพลัง
และอยู่เป็นเพื่อนผู้เดินลำพัง อย่างฉันคนนี้..ตลอดไป
แม้หัวใจของเราจะไม่ค่อยสดใสสักเท่าไหร่ แต่เช้านี้ก็สดใสมากๆ........ (
แต่งไว้ตั้งแต่เช้า เพิ่งได้เอาลงอะค่ะ
2 กันยายน 2548 17:14 น.
sodasasa
นี่ใช่ไหม เรียกว่ารัก ใช่หรือเปล่า
ที่บอกเล่า ว่าสวยงาม ยามฟ้าใส
ที่แสนหวาน ยามน้ำค้าง พร่างพรมไพร
ที่อ่อนไหว ดังสายลม พรมพลิ้วพลัน
นี่ใช่ไหม เรียกว่ารัก ใช่หรือเปล่า
ที่สวยพราว ราวนางฟ้า มาเสกสรร
ที่งดงาม เกิดว่า จาจำนรรจ์
ที่ร้อยพัน จะเอื้อนเอ่ย เปรียบเปรยไป
นี่ใช่ไหม เรียกว่ารัก ใช่หรือเปล่า
สุกสกาว ยิ่งกว่า ดาวดวงไหน
ที่หอมกรุ่น อุ่นหวาน ละมุนละไม
ที่อุ่นไอ ดั่งได้โอบ ซบดวงจันทร์
นี่ใช่ไหม เรียกว่ารัก ใช่หรือเปล่า
ที่สวยราว เทพเจ้า จะเสกสรร
ที่มีค่า เกินกว่าเพชร นับเม็ดพัน
ที่คืนวัน จะมอบให้ ด้วยใจจริง
นี่ใช่ไหม เรียกว่ารัก ใช่หรือเปล่า
ที่วันเศร้า เป็นวันใส ในทุกสิ่ง
โปรดเถอะนะ โปรดบอก ออกความจริง
ที่เอ่ยอิง คือรักหรือไม่ ช่วยไขที
กลอนนี้ได้แรงบันดาลใจมาจาก เพลง Is This Love? ของลิเดียคะ เพราะมากๆเลยคะเพลงนี้
1 กันยายน 2548 17:13 น.
sodasasa
ความปรารถนาดี...ไม่มีวันสิ้นสุด
ไม่มีสิ่งใดจะหยุดหัวใจของฉัน
เพราะจะมีแต่ความมั่นคงในเธอตลอดกาล
แม้วันวานผันผ่านไปเท่าใดก็ตาม
ความปรารถนาดี...ไม่มีวันสิ้นสุด
แม้ว่าฉันจะหยุดการเดินทางของเธอมิได้
ฉันยังคงอยู่ เพื่อรอดูเธอเดินไป
และคอยเป็นกำลังใจ..เพื่อให้เธอนั้นถึงปลายทาง
ความปรารถนาดี...ไม่มีวันสิ้นสุด
แม้สายลมจะหยุดพัดในบางครั้ง
แม้ว่าความสัมพันธ์ของฉันและเธอจะเลือนราง
แม้ว่าปลายทางของฉัน..นั้นไม่มีเธอ
ความปรารถนาดี...ไม่มีวันสิ้นสุด
เพราะทุกทุกคำพูดจะเอ่ยถึงแต่เธอเสมอ
ทุกเมื่อเชื่อวัน แม้ในฝันละเมอ
จะไม่พลั้งเผลอ เพราะคิดถึงแต่เธอผู้เดียว
ความปรารถนาดี...ไม่มีวันสิ้นสุด
แม้ฟ้าจะฉุดวิญญาณฉันไปในเพียงเสี้ยว
แต่ความปรารถนาดีของฉัน..ก็มอบแด่เธอผู้เดียว
แม้ต้องเดินผ่านน้ำเชี่ยว..ลุยไฟสักแค่ไหน
ก็หยุดใจที่มีให้เธอไม่ได้...นะคนดี
หน้าส่วนตัว
1663
