9 กรกฎาคม 2545 19:43 น.
sodasasa
คิดถึงบ้าน
คิดถึงชานร่มรื่นยื่นริมน้ำ
คิดถึงแปลงดอกไม้ให้ความงาม
คิดถึงความอบอุ่นจากคุณพ่อคุณแม่เรา
คิดถึงงานในสวนชวนสนุก
คิดถึงฟูกนิ่มๆริมต้นเสา
คิดถึงดอกวาสนาหน้าบ้านเรา
คิดถึงเงาไต้ต้นไม้ให้ร่มเย็น
คิดถึงแปล แกว่งไกว ในยามหลับ
คิดถึงห้องหับ ไม่เคยเบื่อ เมื่อมองเห็น
คิดถึงฟ้า นอกหน้าต่าง ท่ามกลางจันทร์เพ็ญ
คิดถึงลมเย็น ที่พัดพา เข้ามาบ้านเรา
คิดถึงบ้าน
เป็นคำกล่าวขาน ภายในจิต คิดเหงาๆ
และตอนนี้ เวลานี้ ที่มือเรา
หิ้วกระเป๋า ขึ้นรถโดยสาร กลับบ้านเอย
แบบว่าเพิ่งลับบ้านมาแต่แต่งก่อนที่จะกลับบ้านนะ แต่ไม่ได้เอาลงเลยเอาลงหลังกลับ ยังไม่อยากจะกลับเลย อยากอยู่บ้านนานๆ ลมที่บ้านเย็นมาก สบายที่สุดเลย
3 กรกฎาคม 2545 22:05 น.
sodasasa
ทุกอณูของความรุ้สึก
ยังระลึกถึงเธอเสมอ
แม้วันนี้เวลานี้จะไม่มีเธอ
แต่ความผูกพันธ์อันล้นเอ่อ ก็ยังคงอยู่เสมอไม่เสือมคราล
จะขอจดจำรอยยิ้มสวยๆ
จะขอจดจำแววตาใสๆ
จะขอจดจำไมตรีดีดีที่เธอมีให้มากมาย
และจะขอจดจำความจริงใจที่เธอให้มา
ขอให้เะฮหลับตาอย่างเป็นสุข
ขอให้เธอสงบอยู่ในห้วงแห่งความฝัน
ส่วนฉันคนนี้จะจำไว้ทุกคืนวัน
ว่าเจ้าชายน้อยๆผู้นี้นั้น จะยังคงอยู่กับฉันตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง
2 กรกฎาคม 2545 20:51 น.
sodasasa
สายลม พรมพริ้ว ปลิวสบัด
แลลัด แมกไม้ ชายเขา
เย็นซ่ำ ค่ำเช้า เบาเบา
นานเนา แนบชิด ติดกาย
ชุ่มชื่น สีเขียว เรียวป่า
นานา มากท้น ต้นไม้
ใหญ่น้อย ลาดเคียง เรียงราย
ภายไต้ ผืนดิน ถิ่นไพร
นั่งรับ ลมเย็น เช่นนี้
อิ่มเอม เปรมปรี สดใส
รักลม รักไม้ รักไพร
มอบใจ แด่พื้น คืนดิน
สายลม จากไพร ให้สุข
ลืมทุกข์ ลืมเศร้า เบาสิ้น
รักน้ำ รักป่า รักดิน
รักถิ่น ผืนไพร ใจตรึงตรา