30 มิถุนายน 2545 20:43 น.
sodasasa
ถ้าอยากหลุดออกไปจากผวังแห่งความสับสน
ต้องทำอย่างไร
ต้องนั่งนิ่งๆแล้วทำใจ
หรือต้องเดินไปเดินมา
หรือว่าต้องแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น
แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร
ถ้าเรายังมีความรู้สึกนึกคิด
ยังมีลมหายใจ
จะทำอย่างไร
ก็ไม่หลุดออกไปจากผวังแห่งความสับสนนี้ได้
30 มิถุนายน 2545 20:27 น.
sodasasa
เธอคือใคร
คือคนที่ฉันชอบงั้นเหรอ
คือคนที่ฉันฝันละเมอ
หรือคือคนที่ฉันเพ้อถึงตลอดมา
เธอคือใคร
หรือเธอคือคนที่ฉันใฝ่หา
คือคนที่ฉันอยากสบตา
หรือคือคนที่น่าจะเป็นของฉันตลอดไป
เธอคือใคร
หรือเธอคือคนที่ฉันหลงไหล
คือคนที่ฉันอยากอยู่เคียงข้างกาย
หรือเธอคือคนที่ฉันอยากรับไออุ่นนานๆ
เธอคือใคร
คือคนที่ทำให้ฉันฝันหวาน
คือคนที่ทำให้ฉันทรามาน
หรือคือคนที่ทำให้ฉันอยากมีวันวานที่น่าจดจำ
เธอคือใคร
คือคนที่ทำให้ฉันมีความสุขอย่างเลิศล้ำ
เธอคือคนที่ฉันไม่อาจมองข้าม
หรือเธอคือคนที่ฉันเฝ้าติดตามอยู่ตลอดมา
เธอคือใคร
ฉันตอบไม่ได้และเป็นปัญหา
แต่ฉันรู้แค่เพียงว่า
อยากยืนไกล้ๆแล้วสบตา เพื่อเอ่ยคำว่า ฉันรักเธอ
29 มิถุนายน 2545 21:04 น.
sodasasa
ความตาย.....ไม่ไช่อุปสรรคของความรัก
ความตาย.....ไม่ไช่ตัวกำหนดความรัก
ความตาย.....ไม่ไช่สิ่งที่พรากความรัก
แต่ความตาย.....คือบทพิสูจน์ความรักอันแท้จริง
29 มิถุนายน 2545 20:56 น.
sodasasa
ในหมอกในควัน ในตา
ในวันเวลาผันผ่าน
ในฝันอันแสนเนิ่นนาน
ในธารนที ที่ริน
ในรักอันแสนขื่นขม
ในลมแห่งความถวิล
ในใจที่มีมนต์ทิล
ในชีวินที่ไกล้จะลับลา
ในเมฆที่ลอยผ่านพ้น
ในฝนก็หยุดหล่นหา
ในแก้มที่ไร้น้ำตา
ในฟ้าก็ใสทันที
ในใจตอนนี้ดีมาก
ในรักแสนเศร้าก็หนี
ในวันพรุ่งนี้คงมี
แต่สิ่งดี ที่ไว้ ให้จดจำ
29 มิถุนายน 2545 14:20 น.
sodasasa
สายฝน
เวลาร่วงหล่นจากฟากฟ้า
เหมือนกันน้ำตาฉัน ที่มันหล่นลงมา
จากใบหน้าที่หมองเศร้าและเหงาตรม
สายฝน
เหมือนกับคนที่ใจขื่นขม
ยามเสียใจ ก็ต้องปล่อยน้ำตา มากับความระทม
ให้สายลมพัดไปรวมกับฝน แล้วหล่นลงไปในผืนดิน
สายฝน
เหตุใดจึงหลั่งไหลไม่จบสิ้น
ยิ่งร้องให้สายฝนก็ยิ่งไหลริน
จนเจิ่งนองทั่วผืนดิน ดั่งชีวินฉันแทบละลาย
โปรดเถิดสายฝน
หยุดร่วงหล่นซะทีจะได้มั้ย
หยุดคร่ำครวญ หยุดร้องไห้ หยุดเสียใจ
แล้วให้น้ำตาแห้งหาย เหมือนสายฝนแห้งไปในผืนดิน
หน้าส่วนตัว
813
