10 กรกฎาคม 2545 20:42 น.
sodasasa
เมฆใหญ่น้อย ค่อยรวมกัน พลันลอยต่ำ
เกิดฝนพรำ พรมสาย ในลายเขา
เกิดละออง ผ่องนวล ชวนบางเบา
เกิดความเหงา ความคิดถึง พึงรำพัน
เมื่อหยาดฝน ร่วงหล่น บนพื้นหญ้า
เกิดแววตา ลึกซึ้ง ตรึงความฝัน
เกิดรอยยิ้ม พริมใจ ในคืนวัน
เกิดภาพนั้น เธอเปียกฝน บนหญ้างาม
ช่อดอกไม้ ในอก เปียกโชกหมด
แต่ดูสด ดูสวย ด้วยกลีบหวาม
เห็นภาพเธอ และฝน บนความงาม
กับถ้อยคำ แสนหวาน ซ่านหัวใจ
เธอหยิบยื่น สายฝน บนกลีบดอก
พร้อมเอ่ยบอก คำหวาน ซ่านสดใส
ผมรักคุณ คำนี้ ที่ซึ้งใจ
ตราตึงไว้ ในสายฝน หล่นสู่ทรวง
เธอและฝน คือคนดี ที่ฉันรัก
แม้นานนัก ภาพสุดซึ้ง ยังตรึงสรวง
เธอและฝน จะอยู่ใน ใจหนึ่งดวง
นานแนบทรวง ฝนโปรยปราย ในความทรงจำ
9 กรกฎาคม 2545 20:07 น.
sodasasa
ในค่ำคืนเหงา
มีเพียงดวงดาวและท้องฟ้า
ที่เป็นเพื่อนใจและเพื่อนตา
แต่ไม่สามารถโต้ตอบวาจาต่อกัน
ฉันจึงเหงา
จึงปวดร้าวในห้วงฝัน
จึงอ่อนล้าในคืนวัน
จึงเงียบงันในกาลเวลา
ได้แต่เพียงกล่าวให้ดาวฟัง
ว่าใจฉันยังปวดร้าวและห่วงหา
เพราะคิดถึงเธอผู้นั้นอยู่ทุกครา
แม้ว่าเค้าจะจากลาไปนานแสนนาน
ได้แต่เพียบงกล่าวให้ดาวฟัง
ว่าใจฉันยังปวดร้าวและห่วงหา
เพราะคิดถึงเธอผู้นั้นอยู่ทุกครา
แม้ว่าเค้าจะจากลาไปนานแสนนาน
จึงเหลือฉันเพียงผู้เดียว
ในเสี้ยวราตรีแห่งฝัน
แสนเศร้าเปล่าเปลี่ยวและเงียบงัน
แม้จะมีดาวนับพันรอบล้อมกาย
โปรดเถิดดวงดาว
โปรดนำเค้ากลับคืนมาจะได้ไหม
แม้จะไม่ได้กลับมาพร้อมร่างกาย
ขอเพียงได้หัวใจเค้าก็พอ
แต่มันก็เป็นเพียงความฝัน
ที่ฉันได้แต่วอนขอ
ให้ดวงดาวท้องฟ้านั้นหยุดรอ
รอรับคนเหงาคนนี้ตามเธอไป
9 กรกฎาคม 2545 19:43 น.
sodasasa
คิดถึงบ้าน
คิดถึงชานร่มรื่นยื่นริมน้ำ
คิดถึงแปลงดอกไม้ให้ความงาม
คิดถึงความอบอุ่นจากคุณพ่อคุณแม่เรา
คิดถึงงานในสวนชวนสนุก
คิดถึงฟูกนิ่มๆริมต้นเสา
คิดถึงดอกวาสนาหน้าบ้านเรา
คิดถึงเงาไต้ต้นไม้ให้ร่มเย็น
คิดถึงแปล แกว่งไกว ในยามหลับ
คิดถึงห้องหับ ไม่เคยเบื่อ เมื่อมองเห็น
คิดถึงฟ้า นอกหน้าต่าง ท่ามกลางจันทร์เพ็ญ
คิดถึงลมเย็น ที่พัดพา เข้ามาบ้านเรา
คิดถึงบ้าน
เป็นคำกล่าวขาน ภายในจิต คิดเหงาๆ
และตอนนี้ เวลานี้ ที่มือเรา
หิ้วกระเป๋า ขึ้นรถโดยสาร กลับบ้านเอย
แบบว่าเพิ่งลับบ้านมาแต่แต่งก่อนที่จะกลับบ้านนะ แต่ไม่ได้เอาลงเลยเอาลงหลังกลับ ยังไม่อยากจะกลับเลย อยากอยู่บ้านนานๆ ลมที่บ้านเย็นมาก สบายที่สุดเลย
3 กรกฎาคม 2545 22:05 น.
sodasasa
ทุกอณูของความรุ้สึก
ยังระลึกถึงเธอเสมอ
แม้วันนี้เวลานี้จะไม่มีเธอ
แต่ความผูกพันธ์อันล้นเอ่อ ก็ยังคงอยู่เสมอไม่เสือมคราล
จะขอจดจำรอยยิ้มสวยๆ
จะขอจดจำแววตาใสๆ
จะขอจดจำไมตรีดีดีที่เธอมีให้มากมาย
และจะขอจดจำความจริงใจที่เธอให้มา
ขอให้เะฮหลับตาอย่างเป็นสุข
ขอให้เธอสงบอยู่ในห้วงแห่งความฝัน
ส่วนฉันคนนี้จะจำไว้ทุกคืนวัน
ว่าเจ้าชายน้อยๆผู้นี้นั้น จะยังคงอยู่กับฉันตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง
2 กรกฎาคม 2545 20:51 น.
sodasasa
สายลม พรมพริ้ว ปลิวสบัด
แลลัด แมกไม้ ชายเขา
เย็นซ่ำ ค่ำเช้า เบาเบา
นานเนา แนบชิด ติดกาย
ชุ่มชื่น สีเขียว เรียวป่า
นานา มากท้น ต้นไม้
ใหญ่น้อย ลาดเคียง เรียงราย
ภายไต้ ผืนดิน ถิ่นไพร
นั่งรับ ลมเย็น เช่นนี้
อิ่มเอม เปรมปรี สดใส
รักลม รักไม้ รักไพร
มอบใจ แด่พื้น คืนดิน
สายลม จากไพร ให้สุข
ลืมทุกข์ ลืมเศร้า เบาสิ้น
รักน้ำ รักป่า รักดิน
รักถิ่น ผืนไพร ใจตรึงตรา