10 ตุลาคม 2549 19:06 น.
sodasasa
กับเรื่องราวรุมเร้าเข้าก่ายก่อ
ทั้งทดท้ออ่อนแรงในแสงสลัว
ทั้งเจ็บหนักเจ็บจนทนและกลัว
ยิ่งกว่าบัวเลวร้ายในโคลนตม
จะเอ่ยปากบอกกล่าวเล่าความเจ็บ
ที่เกินเก็บออกไปให้สาสม
แต่คงเพียงทำได้ผ่านสายลม
จึงต้องจมยอมรับกับความจริง
สิ่งที่ทำนำก่อเป็นข้อผิด
แม้จะคิดแก้ไขในบางสิ่ง
แต่คงยากย้อนไปให้ไหวติง
ยากละทิ้งต้นแหล่งแห่งเหตุการณ์
ต้องยอมรับชะตาฟ้าลิขิต
ให้สิ่งผิดรุมเร้าเฝ้าผสาน
ก่อทำลายวันนี้และวันวาน
เพื่อจบมัน ความสุขทุกข์ครอบงำ
จึงทำใจรับจริงในสิ่งก่อ
จะทนรอคืนวันอันบอบช้ำ
จะพร้อมจมสู่พื้นสุธาดำ
เพื่อจบจำสิ่งนี้ที่สร้างเอง
****** มันไกล้ถึงจุดจบแล้วหรือ*******
จะทนอยู่อย่างยอมรับ หรือจะทนอยู่แล้วสู้ต่อ
หรือ..................